مهران نوروزی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، درباره اداره هیئت امنایی موزهها اظهار داشت: در حال حاضر موزه موفق لوور فرانسه جزء موزههایی است که به طور هیئت امنایی اداره میشود و شهردار شهر لوور هم جزء هیئت امنای این موزه است ولی تفاوت در عملکرد لوور تا موزه ایران باستان در تهران از زمین تا آسمان است لذا نتیجه میگیریم سیستم هیئت امنایی سیستم موفقی در اداره موزه هاست و اتفاقاً به نظر میرسد قویترین سیستم مدیریت موزهای در دنیا امروز سیستم هیئتامنایی است اما باید در اینجا این سوال را طرح کرد که اگر سیستم هیئت امنایی موفق است چرا موزههای هیئت امنایی ما همچنان ناموفق هستند؟
وی با بیان اینکه در دنیا رشتهای تحت عنوان مدیریت موزه در مقطع کارشناسی ارشد و دکتری ارائه میشود که صرفاً به متدهای مدیریت موزه و تدریس آن میپردازد و متد برتر کتابهای این رشته، سیستم هیئت امنایی است، اضافه کرد: به نظر میرسد مانند خیلی از پدیدههای دیگر، در کشور فرم را گرفته ایم ولی محتوا را نگرفتیم، موزههایی با فرم هیئت امنایی داریم ولی محتوا را نگرفته ایم.
این کارشناس موزهداری تصریح کرد: موزههای هیئت امنایی خارج از کشور به گونهای است که همه اعضا به نقش موزه در جامعه پی بردند و همه آنها کمک به موزه را رسالت خود میدانند یعنی شهردار، وزیر علوم، وزیر صنایع و شخصیتهای ملی و فرهنگی و سیاسی که عضو هیئت امنای یک موزه هستند، رشد یک موزه را همسو با اهداف خود میبینند یعنی شهردار، داشتن یک موزه خوب علم در را یک منفعت برای شهرداری میبیند، وزیر علوم از دیدگاه خود داشتن یک موزه علوم موفق را در در راستای منافع خود میبیند ولی اینجا اینطور نیست، شهردار به عنوان عضو هیئت امنای موزه علوم کمک به این موزه را وظیفه دیگری میداند، وزیر علوم همینطور، یعنی کاملاً نگاه برعکس است.
نوروزی یادآور شد: اگر امروز به دنبال این هستیم که آیا هیئت امناییشدن موزهها میتواند به بهبود کمک به موزهها کند یا خیر باید گفت که اگر بنا باشد مانند این موزههایی که سالهای سال هیئت امنایی شدهاند عمل شود، قطعاً آب از آب تکان نمیخورد. اما اگر دنبال آسیبشناسی موزههایی هستیم که در حال حاضر هیئت امنایی شدهاند ولی موفق نبودهاند باید به مورارد مشابه بپردازیم.
وی افزود: در بلژیک طی دهه اخیر، موزهداری از این رو به آن رو شده است، در هند موزهها از این رو به آن رو شدهاند، وقتی به موارد موفق موزهها در دنیا نگاه میکنیم متوجه میشویم وجه اشتراکی بین هیئت امناییشدن آنها وجود دارد و آن این است که هیئت امناییشدن صرفاً جمعکردن چند مقام مسئول نیست، یعنی در عمده هیئت امنای موزهها شاهد همنشینی مقامات مسئول به عنوان نیروهای سیاسی اجرایی و مالی در کنار متخصصان امر موزه به عنوان بازوهای فکری هستیم.
نوروزی گفت: یک هیئت امنا به فرض اینکه جلسه تشکیل دهد و به اهمیت موزه پی برده باشد، چه ایدهای برای خروج از وضعیت موجود دارد، لذا این افراد چون تخصص و مطالعهای ندارند قطعاً راهکاری هم نخواهند داشت، حال سئوال اینجاست که چه زمانی میتواند همچنین هیئت امنایی موفق باشد که جواب این است، زمانی که بخش دیگری از بدنه هیئت امنای موزهها را کارشناسان تشکیل داده باشند.
این کارشناس موزهداری خاطرنشان کرد: این موضوعی است که ما حس میکنیم میتواند هیئت امناییشدن اداره موزهها به موزهها کمک کند، مشروط بر اینکه هیئتامناییشدن موزهها در تهران ختم به مقامدادن به افرادی که از قافله پست و سمت جاماندهاند، نباشد. چون ایدهها و روشها مطالعه شده است و به واقع میدانیم برای نجات موزهها باید چه کنیم؟ اما آن فردی که میداند مقام اجرایی ندارد و آن کس که مقام اجرایی ندارد نه تنها نمیداند، بلکه به اهمیت موزه هم پی نبرده است.
انتهای پیام/