داریوش فرضیایی در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با بیان اینکه سالهاست که دلسوزانه برای کودکان کار میکنم، گفت: سعی کردم مخاطب خود را به گروه سنی کودک محدود نکرده و با بزرگترها نیز ارتباط برقرار کنم؛ چرا که معتقدم رسالت ما به عنوان برنامهساز این است که بچهها را به همراه پدر و مادرشان پای برنامههای تلویزیونی بنشانیم.
وی با اشاره به اینکه براساس نظرسنجیهای صورت گرفته برنامه «کتابخانه پورنگ» 87 درصد بیننده دارد، افزود: هر فردی در هر جایگاهی که مشغول ساخت برنامههای کودک است، یکسری دغدغهها و اولویتهایی برای خود دارد؛ ما هم بر همین اساس از دهه 80 تا به امروز برنامه «عموپورنگ» را با تمام فراز و نشیبها جلو بردیم و محبوبیت امروز این برنامه حاصل کار تیمی است که مرا حمایت کردهاند.
فرضیایی استفاده از ساختارهای جدید در حوزه برنامههای کودک را منوط به حمایتهای مالی و معنوی بیشتر مسوولان فرهنگی کشور دانست و اضافه کرد: امروز با توجه به گستردگی فضای فرهنگی و تعدد شبکهها میزان کار برای من و امثال من بسیار دشوارتر است، ما همیشه دلمان میخواهد با ساختار تازهای وارد تلویزیون بشویم اما این مسئله فقط با خواست من مجری یا برنامه ساز کودک محقق نمیشود.
وی خاطر نشان کرد: از دهه 80 با برنامه پورنگ موجی در حوزه برنامههای کودک به راه افتاد، موجی که بیش از یک دهه بر آن سوار بودن بسیار دشوار است و دقت و وسواس بیشتر ما را برای ادامه راه طلب میکند؛ با درک این واقعیت همیشه تلاش کردیم تا سنجیده گام برداریم و با تدبیر ایدههای تازه، از تکراری شدن در ذهن مخاطب بپرهیزیم.
فرضیایی با اشاره به دکور و موضوع متفاوت «کتابخانه عموپورنگ» افزود: قدم برداشتن در حوزه کتاب خصوصا برای کودکان بسیار سخت است، تیم پورنگ هم در این مسیر با انتقادهای بسیاری مواجه شدند، اما مهم این است که ما معلم نیستیم، فقط قصد داریم بچهها را با فضای کتابخانه به عنوان محلی که باید با آن آشتی کرده و انس داشته باشند، آشنا کنیم.
گفتگو از: رامین سفری
انتهای پیام/