احمد زمانی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در اصفهان اظهار کرد: مرحوم علی اکبر پرورش با وجودی که با افراد مختلفی در ارتباط بودند و برای آگاهی از تفکرات گوناگون دوران تلاش میکردند، اما در نهایت به دنبال کسب رضای الهی گام بر میداشتند.
وی افزود: در حدود 40 سالی توفیق آشنایی و ارتباط با استاد پرورش را داشتم و متوجه شدم که ایشان هم در دوران رژیم پهلوی و هم در دوران قبل و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، همواره در تلاش بودند با آنچه مورد رضای پروردگار نیست، مبارزه کرده و آن را اصلاح کنند.
عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه آزاد اسلامی نجفآباد درباره دیگر ویژگیهای بارز آن مرحوم افزود: آقای پرورش معلمی به تمام معنا بودند و همه آن چیزی را که به شاگردان خود میآموختند، ابتدا خودشان به آنها عمل میکردند.
استعدادهای غنی استاد پرورش در حوزههای مختلف
وی با بیان اینکه خداوند همه صفات اخلاقی نیک را به استاد پرورش عطا کرده بود، خاطرنشان کرد: ایشان هم از نظر علمی و استعدادهای خدادادی و هم در بخشندگی و محبت به دیگران بسیار غنی بودند.
زمانی با اشاره به ویژگی تلاشگر بودن مرحوم پرورش گفت: استاد برای رسیدن به آنچه تصور میکردند درست است، تلاش کرده و در همیشه پیش از انجام هر نوع فعالیتی برنامهریزی میکردند.
وی با بیان اینکه مرحوم علیاکبر پرورش همواره با ارزیابی عملکرد پیشین خود، گامهای بعدی را بر میداشتند، اظهار کرد: ایشان سعی میکردند حرکتهای دشمن را خوب بشناسند و با استفاده از علم اداره کردن عملیات و ارائه راهکاری متناسب، اقدامات دشمن را خنثی کنند.
توجه ویژه استاد پرورش به تربیت نوجوانان و جوانان
این شاگرد مرحوم پرورش در ادامه به اهداف تربیتی آن مرحوم هم اشاره و تصریح کرد: استاد پرورش به تربیت نوجوانان و جوانان بیش از دیگر افراد جامعه توجه میکردند و معتقد بودند زمان شکل گیری شخصیت افراد در دوران کودکی، نوجوانی و جوانی است.
وی با بیان این نکته که استاد پرورش با ایجاد جذابیتهایی مجاز و حلال برای نوجوانان و جوانان انگیزه آنان را برای مبارزه در راه خدا زیاد میکردند، تصریح کرد: استاد همراه با شاگردانشان در برنامههای ورزشی نوجوانان و جوانان شرکت میکردند و به ویژه در سنین جوانی و میان سالی، پابه پای آنان در شنا، بسکتبال و فعالیتهای رزمی مورد نیاز در آن دوران همچون تکواندو، ورزش میکردند.
زندگی ساده و بیآلایش استاد پرورش
زمانی محبت کردن به نوجوانان و جوانان و برقراری ارتباط خوب با شاگردان و دیگر افراد را از ویژگیهای ستودنی استاد پرورش دانست و تصریح کرد: این عالم فرهیخته، بسیار ساده زیست بودند و ما شاهد زندگی ساده و بیآلایش ایشان دردوران مختلف و در کنار شاگردانشان بودیم.
وی اظهار کرد: استاد پرورش توجه ویژه ای به شعر و قصه داشتند و در زمینههای مختلف هنری و فرهنگی هم شاگردان خود را آموزش میدادند، حال آنکه در جامعه کنونی ما برای معرفی شخصیتهای برجستهای همچون ایشان کمتر از ابزارهای مؤثر هنری از جمله ادبیات و تئاتر استفاده میشود.
عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه آزاد اسلامی نجفآباد توصیهای هم برای استادان امروز کشورمان داشت و گفت: برای ماندگاری راه استادان گذشته و آشنایی جامعه با خدمات ارزشمند آنان، شایسته است استادان حال حاضر، در آموزشهایشان نام و ابعاد شخصیتی استادان قدیمی خود را هم برای شاگردان بازگو کنند تا بیان خاطرات و زندگینامه آن افراد فقط به زمان پس از مرگشان اختصاص نیابد.
وی که از حدود سال 1349 و در دوران تحصیلی متوسطه با استاد پرورش آشنا شده بود، خاطرنشان کرد: در دوران اختناق حکومت پهلوی با رعایت موارد امنیتی با استاد در ارتباط بودم و در دورانی هم که ایشان در تهران و سپس در اصفهان حضور داشتند، در کلاسهای درس مرحوم پرورش که به صورت غیر رسمی برگزار میشد، شرکت می کردم و فراگیری بسیاری از علوم را مدیون وجود ایشان هستم.
انتهای پیام/ ب