خبرگزاری تسنیم؛ وحید شیخی‌یگانه

خاطره به یاد ماندنی نمایش «فنز» مرا برای دیدن نمایش «آرش ساد» ترغیب می‌کرد. در آخرین روز جشنواره به هر زحمتی که بود از سد دفاعی حراست ورودی سالن حافظ عبورکردم و وارد سالن شدم. در ذهن خود می‌اندیشیدم که آیا تیر آرش بر هدف خواهد خورد؟ آیا آرش نیز همچون فنز نمایشی بیاد ماندنی خواهد شد؟ برای یافتن پاسخم این سوال، 100 دقیقه زمان لازم بود. نمایش آغاز شد و همه منتظر آمدن آرش. آرش وارد شد. اما چه آرشی. آرشی زمین‌گیر. اوبه محض ورود به صحنه از جماعت منتظر عذرخواهی کرد و اعتراف کرد که توان تیر انداختن ندارد، چراکه او آرش ستوربان است. از این لحظه به بعد چرت‌های‌گاه و بیگاه مخاطبان آغاز شد. هر چند لحظه‌ای چرت کسی پاره می‌شد به امید اینکه آرش موضعش را تغییر دهد و بکاری که همگان از او انتظار دارند، دست زند. همگان از او انتظار داشتند، چه دیوانگان، چه پرستاران و چه تماشاگران که تیری بیاندازد و مرز ایران و توران را مشخص کند. اما همه این مقابله با خواب بیگاه، مقاومتی بیهوده بود چون نه آرش کاری انجام داد و نه «محمد رحمانیان» انتظارات را بر آورده کرد.

علی‌رغم تمام تبلیغاتی که پیرامون «آرش ساد» صورت گرفته بود؛ این نمایش به هیچ وجه در حد و اندازه‌های کارهای قبلی این کارگردان نبود. در واقع می‌توان گفت آن‌هایی که تصور می‌کردند در آخرین روز جشنواره، سی و دومین دوره تئا‌تر فجر رنگ یک نمایش بیاد ماندنی را به چشم خواهند دید، در غروب روز پایانی جشنواره ناامیدانه به خانه‌هایشان بازگشتند.

«آرش ساد» نمایشی منزجر کننده، ملال آور و با حال و هوایی گروتسک بود. اولین چیزی که در این اجرا در جهت دفع مخاطب بسیار خودنمایی می‌کرد. بازی ناپخته بازیگران جوان این نمایش بود. به استثنای مهتاب نصیرپور که نقش آرش را بازی می‌کرد و همواره حضوری پر صلابت بر صحنه داشت. بقیه بازیگران جوانی که در صحنه حضور داشتند، نقش‌هایی را بازی می‌کردند که فرا‌تر ازحد تواناییشان بود.

محمد رحمانیان نمایشی را اجرا کرد که بر گرفته از آرش بهرام بیضایی و نگاهی به نمایش‌نامه مارا-ساد بود و بسیاری از علاقه مندان تئا‌تر از مدت‌ها پیش اجراهای این نمایش در اواخر بهمن ماه را با قیمت‌های بالا پیش خرید کرده‌اند. شاید تصور عده‌ای از این علاقه‌مندان این باشد که نمایش «آرش ساد» مهم‌ترین واقعه تئاتری سال است و نباید دیدن آن را از دست داد. در حالی که باید به این دوستان گفت این چنین نیست و باید به آن‌هایی که برای دیدن این نمایش تکاپو نکرده‌اند تبریک گفت. دوستان آسوده باشید چون چیز خاصی را از دست نداده‌اید.

انتهای پیام/