به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «مهمان داریم» با حضور محمدمهدی عسگرپور کارگردان فیلم، منوچهر محمدی تهیه کننده فیلم، ناصر هاشمزاده، نویسنده فیلمنامه و منتقد، محمدحسین ساعی منتقد، و شهلا باقری استاد دانشگاه، شب گذشته در حاشیه سومین هماندیشی متفکران و سینماگران انقلاب اسلامی برگزار شد.
در ابتدای مراسم منوچهر محمدی با بیان اینکه دغدغه فکری من کار کردن روی موضوعات حوزه دفاع مقدس و انقلابی است، گفت: در این فیلم ما سعی داشتیم علاوه بر مفاهیم اعتقادی به بحثهای روزمره زندگی، خانواده و احسان با والدین نیز بپردازیم. مسائل حوزه خانواده امروز مهمترین مسئله جامعه ما است و راه علاج مشکلات جامعه بازگشت به خانواده است.
وی افزود: در حوزه سینما وظیفه ما این است که یک دنیایی را خلق کنیم و سپس مخاطب را دعوت میکنیم به آمدن و دیدن این دنیا که البته خروجی این جهان باید وجود یک حس خوب در مخاطب بعد از تماشای فیلم باشد. در این فیلم ما سعی داشتیم که وجه دیگری از زندگی خانواده شهید را به نمایش بگذاریم. باید قبول کنیم که واقعاً زندگی برخی از خانواده شهدا سخت است و جامعه باید ببیند کسانی که همه زندگیشان را خرج این انقلاب کردند امروز در سختی به سر میبرند که البته به نظر من پایان فیلم «مهمان داریم» امیدوار کننده است.
در ادامه مراسم شهلا باقری با اشاره به نقش خانواده در جامعه، گفت: در ادبیات اجتماعی ما خانواده را ذی اساس یک جامعه میدانیم. در این فیلم پرداخت مسئولانه و متعهدانهای نسبت به خانواده ایرانی که حافظ ارزشهای انقلاب اسلامی است صورت گرفته بود.
وی در خصوص نقش مادر شهید، گفت: نقش مادر شهید یک نقش منتشر است که قرار نیست تنها در حوزه خانواده عمل کند، باید همه ویژگیهای مادریاش را از خانواده به بطن جامعه منتقل کند، به نظرم نقش مادر شهید در جامعه در فیلم «مهمان داریم» کمرنگ بود و میتوانست اتصال بین خانواده شهید و جامعه را بهتر به نمایش بگذارد. به نظر من ضعفی که در فیلم وجود دارد عدم یک کنشگری اجتماعی در این خانواده شهید است و نقشی را که این افراد در جامعه ما دارند، نادیده میگیرد.
این استاد دانشگاه افزود: این فیلم تجربه زیستی یک خانواده شهید را که بهسختی زندگی میکنند، بهخوبی نشان میدهد که این مسئله در سایر آثار دفاع مقدس کمتر دیده شده بود.
در ادامه مراسم ناصر هاشمزاده گفت: زمانی که فیلم را تماشا میکردم احساس کردم چقدر بضاعتهای خوبی در سینما وجود دارد که میتوان با آن به مسائل انقلاب، دفاع مقدس و خانواده شهدا پرداخت و آقای محمدی در این سالها آثار خوبی در این زمینه ساختهاند، سینما بهعنوان عالم امکان ما را دعوت میکند که خودش تا آنچه را که میخواهیم بگوییم ممکن کنیم.
وی افزود: این فیلم بهخلاف بسیاری از فیلمهای جشنواره امسال در زمینههای مختلف قابل بحث است و میتواند چالشهای زیادی در ذهن ما ایجاد کند و باعث خوشحالی است فیلمی با پشتوانه فکری در سینمای ایران ساخته شده است.
این منتقد سینما در ادامه گفت: فیلم در ابتدا یک فضای رئال را به نمایش میگذارد و شخصیتهای فیلم باورپذیر و قابل حس هستند. فضای زندگیای که این خانواده دارند غمبار و غیرقابل تحمل است و حاج ابراهیم و فخر السادات سعی در تغییر فضا دارند. بعد از آن فیلم وارد دنیای رؤیا میشود و ازآنجایی که در بخشهایی از فیلم "حاج ابراهیم "حضور ندارد متوجه میشویم این رؤیای فیلمساز است نه "حاج ابراهیم" و این رؤیا بهلحاظ ساختار بسیار زیبا و تحسین برانگیز است.
در ادامه مراسم محمدحسین ساعی گفت: فیلم بهطور کامل نمادین بود و بسیاری از المانهایی که به تصویر کشیده شده بود بیانگر یک نماد بود. به نظر من نگاه تلخی نسبت به خانواده شهید وجود داشت که این مسئله آزار دهنده است. در سالهای اخیر وجه حماسی و اجتماعی خانواده شهدا در بسیاری از فیلمها مورد غفلت قرار گرفته بودند که البته ناشی از نگاه سیاست گذاران فرهنگ به سینماست.
محمدمهدی عسگرپور کارگردان فیلم با اشاره به نقش اجتماعی خانواده شهدا گفت: صرف وجود سکانسی از حضور همسایهها یا فامیل در فیلم نشان از اجتماعی بودن آن خانواده شهید نیست، زمانی که شخصیتهای فیلم را در بخشهای مختلف معرفی میکردیم سعی داشتیم اجتماعی بودن آنها را نیز به نمایش بگذاریم و لزومی نداشت که حتماً روابط اجتماعی آنها را نشان دهیم.
انتهای پیام/*