به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، اهالی نصف جهان امروز با تمام هستی خود، برای سی و پنجمین بار پا به میدان نبرد گذاشتند، پرشور آمدند با مشت های گره کردهای که نشان از همبستگی و اتحاد بود.
مردم ولایتمدار اصفهان نشان از صلابت و صراحت انقلابی که سالها است در دلهای به هم پیوسته مردم این مرزو بوم ریشه دوانده و امروز آمده تا قامت چون سرو خود را در آسمان آزادی و انسانیت به حرکت درآورد.
اصفهانیها امروز آمدند تا ولایتمداری و ولایتپذیری خود را بار دیگر به همگان ثابت کنند، آمدند تا خط بطلانی بکشند بر خیال خام دشمنانی که چشم دیدن تحقق آرزوهای سپید آنان را ندارند.
همه آمده بودند ...
وقتی قلبت از عشقی وصفناپذیر سرشار باشد دیگر مهم نیست زن یا مرد، پیر یا جوان و کودک یا خردسال باشی، ضربان انقلابی بودن دلت، کار خودش را خوب میداند.
دانشجوی جوانی که امروز پلاکارد به دست در کنار راهپیمایان حرکت میکرد در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در اصفهان گفت: با اینکه در دوران انقلاب نبودم اما با تمام وجود احساسات و خواستههای مردم کشورمان را در آن دوران درک میکنم و هر سال با شرکت در راهپیمایی 22 بهمن از آرمانهای امام خمینی(ره) ، رهبری و شهدای انقلاب دفاع میکنم.
حضور پیرمردی عصا به دست هم در بین جمعیت در هم فشرده مردم در میدان امام(ره) اصفهان به چشم میخورد. نزدیکش که میشوی صدای نفس زدنهایش خبر از کهنسالی او میدهد، اما میگوید، دل ما به مدد این انقلاب شکوهمند خوش است و جوان مانده است، امروز آمدم تا به همه بگویم تا وقتی پایههای انقلاب اسلامی مستحکم است، پاهای ما هم در حرکت به سمت وحدت و یگانگی استوار میماند.
دختر بچه آنقدر کوچک بود که روی شانههای پدر جا خوش کرده و عکسی از سرنگونی اوباما را بالای سر گرفته بود، انگار با این سن و سال کم میدانست دشمن کدام است و سمت و سو کجاست! طوری فریاد الله اکبر سر میداد که گوئی میدانست اگر آرمیتا و علیرضا شانه پدران غیور خود را کم دارند، اما آغوش گرم ایران به پشتیبانی پدران و پسران و مادران و دختران این ملت، مأمنی دلنشین برای آینده روشن آنان است.
یک کلام: مرگ بر آمریکا ...
امروز که ملت سربلند و مسلمان ایران دیگر راهی برای اصلاح دشمنان قسم خورده اسلام نمی بینند، بار دیگر فریاد مرگ برآمریکا را سردادند تا جهان بداند اگر 35 سال است با زبان زور سخن میگویند، با زبان مقاومت و ایستادگی هم پاسخ میشنوند.
اصفهانیهای همیشه در صحنه امروز با حضوری چشمگیر و صدایی رسا مرگ ابرقدرتهایی را فریاد زدند که با طلوع انقلاب اسلامی ایران در دل مسلمانان ازهیبت افتادند.
گامهای استوار مردم اصفهان امروز دوباره جای خالی پاهای شهدای انقلاب را پر کرد. خیابانها و کوچههای اصفهان امروز برای سی و پنجمین بار به خود بالید از قدوم وفادار مردمی که معمار کبیرش به پشتیبانی آنها دولت تعیین میکرد و ولایت فقیهش با حمایتهای بی دریغ آنان ، عرصه را بر دشمنان تنگ کرده است.
اصفهان در سیصدو بیست و هفتمین روز سال
22بهمن امسال مهر تأییدی بود بر پیشانی نظام مقدس جمهوری اسلامی که با حمایت مردمانش اقتدار خود را بی باکانه درجهان به رخ میکشد.
انصاری از پیشگامان انقلاب اسلامی در اصفهان در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در اصفهان اظهار کرد: وقتی انقلاب اسلامی در بهمن 57 به پیروزی رسید، یادم میآید مردم آنقدر خوشحال بودند که در کوچه و خیابان شیرینی و شکلات به هم میدادند و تا میتوانستند برای این شادمانی وصف ناپذیر دست به جیب میشدند.
حجت الاسلام احمد سالک از دیگر پیشگامان انقلاب در اصفهان گفت: وقتی حضرت امام (ره) سخنرانی تاریخی خود را در 12 بهمن 57 در بهشت زهرا (س) تهران سر دادند و پائین آمدند، چون نزدیکشان بودم بوسهای بر شانه ایشان زدم و امام نگاهی به من کردند و لبخندی زدند، همان لحظه همه خستگی هایمان از بین رفت.
آری، امروز اهالی اصفهان، با حضور دلگرم کننده شان یک بار دیگر لبخند امام (ره) را در گوشه و کنار شهر دیدند.
سی و پنجمین سال استقبال از امام
نصف جهان، امروز جهانی کامل شده بود با حضور سرشار از معرفت و تدین اصفهانیها.
استقبال از راهپیمایی 22 بهمن 92 گویی استقبال از معمار کبیر انقلاب بود در 12 بهمن 57.
حجت الاسلام سالک افزود: حضرت امام (ره) می گفتند اگر قرار است کشته شوم دوست دارم در بین مردم بمیرم و این موضوع مردم را برای استقبال از ایشان بیش از پیش آماده و دلگرم کرد.
امام خمینی (ره) به یقین امروز هم شاهد فوج عظیم استقبال میراث داران انقلاب اسلامی بودند و دیدند که همه باهم آمدند. بدون تفرقه، بدون ریا و بدون تردید.
دیار گنبدهای فیروزه ای امروز جلال و جبروت مردمی را به خود دید که قلب آکنده از کینه دشمنان میهنشان را با مشتی گره کرده به آسمان کوبیدند و دست حمایت و بیعت دوباره خود را به سمت ولی امر مسلمین دراز کردند.
جای استاد خالی بود ...
شاید امروز اگر سراغ دردانه های انقلاب را از اصفهان میگرفتی، جز بغضی تازه در گلو چیزی نمییافتی، امروز اگر دنبال یار صدیق امام و رهبری میگشتی چنان جای خالی او را دربین شاگردانش میدیدی که گویی هرگز پا به این جهان نگذاشته است.
استاد! امروز نبودی ببینی میدان امام اصفهان که دورانی مزین به صدای دلنشین سخنرانیهای جذابت بود، دوباره پایگاهی شده بود برای به رخ کشیدن وحدت و یکدلی مردم.
استاد پرورش! به یقین از آن بالا، از بهشت آسمانی ات که مصالحش را روی زمین درست کرده بودی، خوب تر دیدی سرزمینی که آغاز بیست و ششمین تولد انقلاب اسلامی را با شکوهِ هر چه تمام تر جشن گرفت.
انقلابی را که به وجود با ارزش هدایتگرانی چون شما رنگ و بوی بهاری گرفت و تا انقلاب آخرین حجت بر حق خدا بر زمین هم جاودانه میماند.
انتهای پیام/