به گزارش خبرگزاری تسنیم، روزنامه پاکستانی نیشن طی گزارشی نوشت: دولت پاکستان تبحر خاصی در کنار نشستن و منتظر ماندن برای اتخاذ تصمیمات از جانب دیگران دارد. پروژه انتقال گاز ایران به پاکستان و ادعای اسلام آباد در مورد اینکه تحریم ها علیه ایران دلیل مشکلات موجود بر سر راه تکمیل این پروژه است، مصداق بارز عوض کردن موضوع و بازی با کلمات گنگ و نامفهوم برای توجیه کوتاهی در تکمیل این پروژه است. چگونه می توانیم کوتاهی ایران در اجرای تعهداتش را عامل سستی و کوتاهی خودمان بدانیم؟
روز گذشته سخنگوی وزارت خارجه پاکستان ایران را متهم کرد به تعهداتش در قبال خط لوله صادرات گاز به پاکستان عمل نکرده و عامل تاخیر در اجرای این پروژه بوده است.
روزنامه نیشن افزود: به بیان ساده، تهدید ناشی از تحریم های احتمالی در صورت تکمیل این پروژه بالای سر دولت پاکستان است و دلیل اصلی تاخیر در تصمیم گیری دولت برای اجرای این پروژه به شمار می رود. عدم تمایل پاکستان به هزینه کردن از جیب خود برای این پروژه عامل دیگری است که می توان آن را دلیل تاخیر در این پروژه دانست. اما پاکستان باید این نکته را به یاد داشته باشد که طرفی که نیاز مبرمی به تکمیل این پروژه دارد، اسلام آباد است، نه تهران.
هرچند در صورت بهره برداری از این پروژه هر دو کشور از آن منتفع خواهند شد، اما کشوری که از بحران کمبود انرژی رنج می برد و نیاز زیادی به گاز دارد پاکستان است و ظاهرا واقع بینانه ترین گزینه برای حل این مشکل، خط لوله انتقال گاز از ایران است.
این روزنامه پاکستانی تاکید کرد: واقعیت این است که ما قراردادی را با یک کشور همسایه به امضا رسانده ایم و باید به آن پایبند باشیم. شکل گیری این بینش در نزد ایران که پاکستان به قراردادهای منعقده پایبند نمی ماند موجب خواهد شد که این کشور در آینده دیگر وارد قراردادی با پاکستان در این وسعت نشود. اینگونه وانمود کردن که ما در انتظار حل مشکل هسته ای ایران هستیم، بدین معناست که ما علنا اعلام می کنیم به دنبال دریافت کمک مالی برای تکمیل این پروژه هستیم.
اما واقعیت این است که دلیل این تاخیر، تحریم ها علیه ایران نیست. مشکل به طرف پاکستانی بر می گردد. ایران تقریبا ساخت خط لوله در خاک خود را به اتمام رسانده، در حالی که پاکستان کار بر روز ساخت 780 کیلومتر از ایران خط لوله را که می بایست تا دسامبر 2014 تکمیل شود، حتی آغاز نکرده است.
با توجه به اینکه کمتر از یک سال تا پایان این مدت تعیین شده زمان باقی است، بعید است تاخیر بیشتر بتواند سرمایه گذاران احتمالی را به مشارکت در این پروژه که باید به سرعت تکمیل شود، تشویق نماید. ساخت یک خط لوله 780 کیلومتری نیازمند در نظر گرفتن عوامل مختلفی است، از جمله: عوامل جغرافیایی، لجستیکی و دور زدن مناطق شهری.
زمان در حال اتمام است. پاکستان باید ترسیدن از تحریم ها را کنار بگذارد و صادقانه برای فائق آمدن به مشکل کمبود گاز و ساخت خط لوله ای که به آن متعهد شده تلاش کند.
انتهای پیام/ 3