به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، استان کردستان به دلیل داشتن آب و هوایی معتدل با زمستانهای پر برف یکی از مناطق ایران است که جاذبههای طبیعی فراوانی را در خود دارد که سرابها و رودخانههای جاری در کردستان جزئی از این جاذبهها هستند.
دریاچه زریبار به عنوان یکی از بزرگترین دریاچه های آب شیرین جهان در شهرستان مریوان یک از جاذبههای طبیعی کردستان است، این دریاچه در سه کیلومتری شمال باختری مریوان و در ارتفاع یک هزار و 285 متری از سطح دریا قرار دارد و از زیباترین میراث های طبیعی استان کردستان به شمار میآید.
آب این دریاچه از چشمههای جوشان و رودخانه های چندی که به آن می ریزد، تامین می شود و حجم آب آن از 22.5 میلیون مترمکعب تا 47.5 میلیون متر مکعب در طول سال متغیر است.
طول دریاچه شش کیلومتر و عرض آن یک هزار و 700 تا 3 هزار متر است و مساحت آن حدود 720 هکتار است.
وجه تسمیه زریبار به واژه زری که در زبان کردی به معنی دریاچه است، باز میگردد، پسوند بار پسوند تشبیهی و زریبار به معنی دریاچه وار است.
درباره این دریاچه افسانههای متعددی وجود دارد که مشهورترین آنها وجود شهری مدفون در زیر آبهای دریاچه است.
آبشار بل:
در یکی از روستاهای منطقه اورامان و در مرز استان کرمانشاه روستایی به نام "بل" قرار گرفته است، در کنار این روستا در جاده ای که به " کوسه هجیج" منتهی می شود، آبشاری زیبا وجود دارد که به عقیده کارشناسان دارای آبی عالی برای شرب است، این آب با فشار زیاد و در حجم بسیار از شکاف کوهی بیرون می ریزد و عظمت و شکوه طبیعت را جلوه گر می سازد این آب در مسیر خود به رودخانه سیروان می ریزد.
رودخانه چهل چمه:
چهل چمه از کوههای مرتفع کردستان سرچشمه میگیرد. این کوهها دارای آبشارها و رودهای بسیار زیبایی است و وجه تسمیه آن نیز حکایت از وجود چهل رود آب دارد.
کوهی که چهل چمه از ان سرچشمه میگیرد در منطقه "خورخوره" از شهرستان دیواندره قرار دارد و در منطقه ای سردسیر و برف گیر واقع است.
در این کوه می توان در تمامی سال برف را مشاهده کرد، این کوه یکی از سرچشمه های رودخانه جغاتو و سپیدرود است و دارای چشمه سارهای فراوان و دامنه های سرسبز و زیباست.
چشمه باباگرگر:
در روستای "باباگرگر" در 18 کیلومتری شمال شرقی شهرستان قروه چشمهای جوشان همیشه میخروشد که به آن "دنگز" میگویند.
آب این چشمه در استخری عمیق و مدور به محیط 200 متر جمع میشود، این چشمه پرآب دارای آبی است که رنگ آن مایل به سرخ است و در بعضی مواقع به رنگ زرد مایل به لیمویی در میآید آب این چشمه به علت وجود املاح معدنی به ویژه گوگرد رنگین است.
ظاهراً این آب برای امراض سودایی و پوستی مناسب است و در درمان سوءهاضمه و دیگر بیماری های دستگاه گوارش و راشیتیسم و درمان تورم نیز نافع است.
این چشمه و امازاده باباگرگر در کنار آن از مکان های طبیعی و تاریخی استان کردستان به شمار می آید.
سراب وینسار:
یکی از چشمه های قدیمی شهرستان قروه، چشمه سراب است که با آب بسیار گوارا و عالی در داخل روستای وینسار از دل زمین بیرون می آید، در حقیقت روستای وینسار پیرامون این چشمه شکل گرفته است.
این چشمه سال های سال است که تامین کننده آب روستا هم برای شرب و هم کشاورزی است،اطراف چشمه اصلی سنگ چین شده و قدمت سنگ چین آن حدود دو تا سه قرن برآورد شده است.
تا حدود سی سال پیش مردم روستا در ماه خرداد مراسم شکرگذاری و قربانی برای سراب برگزار میکردند در این مراسم ضمن قربانی کردن گوسفندان به جشن و شادمانی می پرداختند و احترام ویژهای برای این چشمه قائل بودند.
سراب قروه:
در بخش جنوبی شهر قروه سرابی طبیعی وجود دارد که یکی از تفرجگاههای مردم منطقه محسوب میشود این سراب دارای آبی خوب و گواراست به همین دلیل شهر قروه در کنار آن ایجاد شده است بخشی از آب کشاورزی و مشروب قروه از این آب تامین می شود.
آبشار کویله:
یکی از مکان های دیدنی استان کردستان آبشار کویله است که در شهرستان مریوان و در مسیر جاده مریوان سقز قرار گرفته است این آبشار زیبا در فصل بهار از مکان های دیدنی و زیبای منطقه محسوب می شود.
چشمه آب تلخ پیرصالح:
چشمه آب تلخ در روستای قشلاق از شهرستان بیجار قرار دارد علت نامگذاری این چشمه به علت تلخ بودن آب آن است هر چند دلیل تلخ بودن آب این چشمه به روشنی مشخص نشده است اما آب آن برای درمان بیماری های روماتیسمی موثر است.
چشمه کواز:
این چشمه در 50 کیلومتری شمال غربی کامیاران و در 10 کیلومتری شمال غربی روستای پالنگان در دامنه کوه واقع شده است، آب این چشمه طعم گوگردی دارد و در محل جوشش آن از زمین، رنگ آب شیری است و خود نشاندهنده وجود مواد آهنی و گوگردی در آب است.
آب این چشمه در استخر کوچکی جمع میشود و از آن برای نوشیدن و درمان بیماریهای مجاری تنفسی، روماتیسمی و بیماری های جلدی استفاده میشود.
انتهای پیام/ ق