فلاورجان، شهر کبوترخانه‌های تاریخی و فرش‌های گل ابریشمی + تصاویر


خبرگزاری تسنیم: شهرستان فلاورجان اصفهان، دارای بناهای تاریخی و جاذبه‌های طبیعی فراوان، هر ساله تعداد زیادی از مهمانان نوروزی را به سمت خود دعوت می‌کند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، سرچشمه‌های فرهنگ پیوسته اصفهان، از دیرهنگام، به تاریخ، باورها، داستان‌ها، هنر و نمادهائی می‌پیوندد که هر کدام بازتاب آرزوئی میهنی و جهت یافته است.

نگاه ویژه به تاریخ، فرهنگ و هنر فراگیری آموخته‌های روزگاران را در دل روشن می‌کند تا این‌ دانسته‌ها راهگشای راه آینده باشد.

شهرستان فلاورجان از توابع استان اصفهان با گستردگی 319 کیلومتر مربع و افزون بر 233 هزار نفر جمعیت در باختر شهرستان اصفهان قرار گرفته است.

این شهرستان دارای 2 بخش مرکزی و گرگن شمالی، 6 دهستان استرگان، ابریشم، زازران، گلستان و سهرفیروزان است و دارای 7 شهر فلاورجان، اشترجان، بهادران، سودرجان، کلیشاد، ایمان‌شهر و قهدریجان است.

بخش‌های بزرگی از این شهرستان را کوه‌های سربه فلک کشیده تشکیل داده، کوه‌های گاوپیسه که جزی از کوه‌های زاگرس است با جهت شنال باختری و نیم‌روز خاوری در باختر، این شهرستان را از شهرستان لنجان جدا کرده است.             

                                                                            

فلاورجان بر روی دشت سربی زاینده‌رود قرار گرفته که از دشت‌های حاصلخیز جلگه‌های مرکزی ایران به شمار می‌آید، گذر زاینده‌رود از دشت فلاورجان سبب شده که این شهرستان مشکل کمبود آب نداشته باشد، با این حال از آب زیرزمینی نیز بهره‌برداری می‌شود.

وجود آب کافی در این شهرستان رویش بیش از 263 گونه گیاه شده که 8 نوع از گیاهان کشاورزی، باغی، 39 نوع گیاهان تزئینی و مابقی گیاهان وحشی و خودرو هستند.

فلاورجان از قطب‌های مهم کشاورزی استان اصفهان به شمار می‌رود که بیشتر زمین‌های آن زیر کشت برنج، گندم و جو است و از رونق باغ‌داری خوبی نیز برخوردار است و فرآورده‌هائی چون سیب، هلو، گیلاس و زردآلو است.

مردم شهرستان فلاورجان را پیروان دین اسلام تشکیل می‌دهند و هیچ‌گونه گروه مذهبی دیگر در این شهرستان فعال نیست، گرچه بناهائی از دیگر آئین‌ها مانند زرتشتیان  و گورستان و کنیسه‌ ملا یعقوب در این شهرستان هم‌چنان باقی است.

جمعیت قابل توجه این شهرستان، از قوم‌های لر هستند و شماری نیز از استان‌های چهارمحال و بختیاری، خراسان، سیستان و بلوچستان و آذربایجان به طور پراکنده در این شهرستان ساکن هستند اما گویش مردم فلاورجان فارسی است و لهجه آنان شبیه به لهجه مردم اصفهان با اندکی تفاوت است.

بناهای تاریخی و جاذبه‌های طبیعی فلاورجان، هرساله تعداد زیادی از مهمانان نوروزی را به سمت خود دعوت می‌کند.

                                                                                             

پیربکران در 15 کیلومتری شهر فلاورجان است که پرآوازه‌ترین بنای تاریخی این شهر آرامگاه پیربکران از یادگارهای نفیس دوره ایلخانیان است، این بنا دارای دالان ورودی، صحن آرامگاه، و اتاق آرامگاه محمدبن بکران است که با تزئینات خاص معماری دوره ایلخانیان در کمال سادگی، از زیبائی وصف‌ناپذیری برخوردار است.

بقعه پیربکران در نوع خود از بناهای بی‌نظیر تاریخی کشور بوده که کارشناسان، ارزش هنری و نوع معماری به کار رفته در گچ بری‌ها وکاشی‌کاری‌های محراب آن را با بنای نقش جهان اصفهان قابل قیاس می‌دانند.

خانه‌های قدیمی با چند دری چوبی، شیشه‌های رنگی و سقف گنبدی هنوز هم در بیشتر روستاهای فلاورجان به چشم می خورد و از جاذبه های گردشگری این شهرستان محسوب می‌شود.                                                                                            

خانه موید، بنائی از دوران صفویه و قاجار از این نمونه‌ها است که در روستای زفره فلاورجان قرار دارد.

معماری خاص بزرگترین اتاق این خانه به مساحت 30 متر مربع با دو ورودی که تلفیقی از نوع معماری سنتی،اسلامی و سبک اروپایی'گوتیک 'است آن را از منازل دیگر متمایز کرده است.

استرخاتون در شهر پیربکران، بنای کهن گوستان و کنیسه یعقوب قرار دارد که زیارتگاه یهودیان ایرانی است و همه ساله در مهرماه مراسم ویژه مذهبی را در این مکان برگزار می‌کنند.

اما مسجد جامع اشترجان که از جاذبه‌های زیبای شهر ایمان‌شهر است  از یادگاران دوره سلجوقی بوده که با معماری اسلامی و کاشی‌های قیروزه‌ای و مقرنس‌کاری‌های کاشی‌کاری‌ شده چشم هر بیننده‌ای را نوازش می‌دهد و در گنبدخانه این مسجد تاریخی از محراب نفیس گچ‌بری شده محافظت می‌شود.              

                                                                                         

از جاذبه‌های گردشگری شهرستان فلاورجان می‌توان به بهاران و دهکده‌های اطراف ان اشاره کرد که کبوترخانه‌های آن مجموعه‌ای زیبا را به نمایش گذاشته است.

شاید تا به حال نام پل بابا محمود را شنیده باشید، این پل زیبا و تاریخی در شهر سهرفیروزان فلاورجان قرار گرفته که دردوره ایلخانیان ساخته و در دوره صفویه بازسازی شده است، جالب است بدانید که بابا محمود منشی ویژه الجایتو در سده 8 هجری بوده است.

                                                                                                  

در فلاورجان هم‌چون سایر شهرستان‌های استان اصفهان قالی بافی رواج بسیاری دارد، این صنعت دستی زیبا که حاصل هنر سر پنجه‌های تلاشگر و هنرمند اهالی منطقه به ویژه زنان و دختران آن است، مهم‌ترین صنایع دستی این شهرستان را تشکیل می‌دهد.

بیشتر قالی‌های تولیدی در منطقه در کارگاه‌های خانگی بافته می‌شوند و تولیدات آن سهم مهمی دراقتصاد خانواده و کل منطقه دارد، در این شهرستان برای بافتن فرش‌ها از طرح‌های اصفهانی، نجف‌آبادی و نائینی استفاده می‌شود.

شهرستان فلاورجان دارای بیش از 500 اثر تاریخی نفیس ملی بوده که تعدادی از آنها در حال نابودی است و درصورتی که مسئولان به این آثار به جای مانده تاریخی نگاه ویژه‌ای کنند در صنعت توریست می‌توان در شهرستان یک انقلاب جدیدی به وجود آورد.

انتهای پیام/ آ