غلامرضا سلطانی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم اظهار داشت: مسئله خودکفایی در کشاورزی با مسئله خوداتکایی که بهنظر بنده باید مورد نظر اقتصاد مقاومتی باشد تفاوت دارد.
وی اضافه کرد: این مسئله در بخش کشاورزی بیشتر دارای اهمیت است بهدلیل اینکه اگر هدف ما خودکفایی باشد در این صورت باید فکری هم برای وضعیت آبهای موجود بهویژه آبهای زیرزمینی کنیم.
سلطانی افزود: حصول هدف خودکفایی در همه یا عمده محصولات کشاورزی در حقیقت بهقیمت تحلیل رفتن بیشتر سفرههای آب زیرزمینی تمام میشود.
وی ادامه داد: بنابراین اگر ما از این زاویه بخواهیم مسئله مزبور را بررسی کنیم، لازم است هنگام صحبت از خودکفایی آن را به چند محصول استراتژیک محدود و تولید باقی محصولات را نیز براساس ظرفیت آبی کشور برنامهریزی کنیم.
سلطانی با بیان "بالاخره زمانی ما مجبور میشویم به واردات آب مجازی در برنامه ریزی منابع آبمان توجه کنیم" افزود: ما باید برای کاهش فشار موجود بر منابع آبی به واردات آب مجازی نیز توجه کنیم، چون این واردات مهمترین راهی است که میتواند فشار موجود بر منابع آب زیرزمینی را کاهش دهد.
سلطانی اظهار داشت: علاوه بر ارتقای بهرهوری آب، ارتقای کارایی اقتصادی مصرف آب نیز باید جزو اهداف ما باشد.
استاد اقتصاد منابع آب دانشگاه شیراز اضافه کرد: بنابراین ما باید در این زمینه دو مقوله را مورد توجه قرار دهیم، اول اینکه ما نمیتوانیم همه محصولات را با توجه به محدودیتهای آبی موجود در داخل تولید کنیم و دوم باید تلاش زیادی برای ارتقای بهرهوری آب و کارایی مصرف آب به خرج دهیم.
سلطانی افزود: این دو مقوله بسیار حیاتی است و باید در اجرای سیاستهای مربوط به اقتصاد مقاومتی بسیار مورد توجه قرار گیرد تا ما بهسمت تولید همه محصولات در داخل حرکت نکنیم که این مسئله منجر به نابودی منابع آب کشور میشود.
وی اظهار داشت: بخش کشاورزی ما بسیاری از توان خود را بهدلیل بهره برداری نابهینه از دست میدهد.
سلطانی افزود: اگرما به سرمایه گذاری در توسعه صنایع تبدیلی و غذایی توجه کافی داشته باشیم تا از این طریق قدرت خرید کشاورزان و درآمد آنها افزایش یابد میتوانیم برخی محصولات را که در تولید آنها دارای مزیت هستیم بهمیزان بیشتری تولید و مازاد آنها را صادرات کنیم.
وی تصریح کرد: در این صورت صادرات غیرنفتی ما میتواند وابستگی ما را به نفت و گاز کاهش دهد اما تحقق امر تلاش زیادی را میطلبد.
سلطانی ادامه داد: ما در گذشته تا حد زیادی در این زمینه غفلت کردیم و به صنایع تبدیلی و غذایی توجه کافی نداشتیم، این در حالی است که به نظر میرسد اینگونه صنایع در ایران دارای مزیتهای نسبی است.
به گزارش تسنیم، آب مجازی مقدار آبی است که یک کالا یا یک فرآورده کشاورزی طی فرایند تولید مصرف میکند تا به مرحله تکامل برسد و مقدار آن معادل جمع کل آب مصرفی در مراحل مختلف زنجیره تولید از لحظه شروع تا پایان است، بهطور ساده میتوان آب مجازی را مقدار آبی که برای تولید کالا مورد نیاز است تعریف کرد.
صفت مجازی در این تعریف بدان معناست که بخش عمده آب مصرفشده طی فرایند تولید، در محصول نهایی وجود فیزیکی ندارد و در حقیقت بخش بسیار ناچیزی از آب مصرفی در پایان بهعنوان آب واقعی در بافت محصول باقی خواهد ماند.
انتهای پیام/*