فرهاد ورهرام، داور بخش فیلمهای مستند سیودومین جشنواره بینالمللی فیلم فجر و کارگردان مستند «سیاهان جنوب ایران» در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با تأکید بر اینکه راهاندازی دوباره تولید فیلم مستند در کشور مهمترین اولویت سینمای مستند در سال جدید است گفت: این موضوع نیازمند بودجه است. همچنین مدیریت صحیح و برنامهریزی در سیما، مرکز گسترش و سینمای جوان عامل مهمی در راهاندازی مجدد تولید است.
وی افزود: بودجه سینمای مستند بسیار اندک است. با وجود مستندسازان و متخصصان بسیادی که در سینمای مستند حضور دارند، تمام بودجه ساخت فیلم مستند در کشور معادل قیمت یک ساختمان پنج طبقه در نیاوران هم نمیشود.
داور بخش فیلمهای مستند سیودومین جشنواره بینالمللی فیلم فجر با تاکید بر اینکه باید مدیریتی صحیح در سینمای مستند شکل بگیرد، گفت: مدیران باید بدانند چه برنامهای دارند و در طول سال قصد ساخت چه فیلمهای مستند و با چه تعدادی را دارند. نمیشود بدون برنامه برای ساخت هر فیلم مستندی هزینه کرد.
ورهرام اضافه کرد: استفاده از نیروهایی که درگیر ساخت فیلمهای مستند هستند، از دیگر مواردی است که باید مورد توجه مدیران قرار بگیرد. اینکه هرکسی تنها به دلیل رابطهاش با مدیر بتواند فیلم مستند بسازد، درست نیست. نباید بودجه را به فیلمسازان دسته دو و سه داد تا در پایان فیلمی بسازند که دیده نشود و تنها باعث اتلاف بودجه و آرشیو شدن فیلم شود.
وی با اشاره به تجربه ناکام پخش فیلمهای مستند در سینما سپیده در دوره مدیریت آقامحمدیان در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، گفت: هماکنون مکانهای زیادی هستند که طی سالهای متمادی بدون تبلیغ فیلمهای مستند را اکران میکنند. فرهنگسراها و خانه هنرمندان ایران از جمله این اماکن هستند. امسال اکران فیلمهای مستند در خانه هنرمندان وارد نهمین سال میشود. انجمن تهیهکنندگان فیلم مستند سالهاست که بانی پخش فیلمهای مستند در روزهای سهشنبه در این مکان هستند.
این مستندساز افزود: البته این نمایشها کافی نیست. در سالهای اخیر به دلیل ضعف فیلمهای سینمایی و عدم نمایش مستندهای خوب از تلویزیون، گرایش به نمایش پردهای فیلمهای مستند زیاد شده است. در دوره قبل ما به آقامحمدیان گفتیم که سینما سپیده که به پخش فیلمهای مستند اختصاص پیدا کرده است، جای خوبی نیست. این سینما در مرکز شهر که پرترافیک است قرار داشت. آنها فقط میخواستند فیلمها را نمایش دهند و هدف دیگری را دنبال نمیکردند. به نظر من باید یک مقدار در این زمینه مطالعات بیشتری انجام شود.
ورهرام در ادامه تصریح کرد: از طرف دیگر مردم ما هنوز با سینمای مستند آشنا نیستند و فقط فیلمهای حیات وحش را فیلم مستند میدانند. مردم به این فیلمها عادت کردهاند و فکر میکنند فیلم مستند فیلمی است که چهارتا گوسفند را نشان دهد که در بیابان راه افتادهاند و بعد یک بنای زیبا نمایش داده شود. در این فیلمها یک نفر گوینده وجود دارد که خیلی ادبی صحبت میکند و صدای تار و کمانچه در پس زمینه فیلم پخش میشود.
وی با اشاره به تغییر ذائقه مردم برای دیدن فیلمهای مستند در سالهای اخیر، گفت: خوشبختانه در سالهای اخیر با برگزاری جشنوارههای مختلف، مردم بیشتر با سیمای مستند آشنا شدهاند. تلویزیونهای غیر ایرانی نیز نقش موثری در آشنایی مردم با فیلم مستند داشتهاند. من حس میکنم امروز ما به جایی رسیدیم که مردم به دیدن فیلمهای مستند فیلمسازان ایرانی گرایش دارند. مدیران باید برای این پتانسیل خوب زمینههای نمایش را فراهم کنند.
کارگردان مستند «سیاهان جنوب ایران» در پایان تأکید کرد: حرف زدن، مصاحبه و شعار فایدهای ندارد. باید مکان مناسبی به اکران فیلمهای مستند اختصاص داده شود و پخش فیلمها تداوم داشته باشد. فیلمها باید خوب تبلیغ شوند تا مردم آنها را ببینند. استقبال مردم از برخی فیلمها که در جشنوارهها نشان داده میشود، بسیار زیاد است که موجب اکران فیلمها در دو یا سه سانس اضافه میشود. باید مدیران برای پخش متمرکز فیلمها برنامهریزی کنند. در اتریش و فرانسه به غیر از نمایشهای پراکنده فیلمهای مستند، مکانهای ثابتی برای اکران فیلمهای مستند وجود دارد؛ در ایران هم باید این اتفاق بیافتد.
انتهای پیام/