میزگرد بررسی آثار مکتوب سید شهید آوینی با حضور آقایان علیرضا کمری، تحلیلگر و پژوهشگر ادبی و جهانگیر خسروشاهی از نویسندگان و همراهان شهید آوینی در بیست و یکمین سالروز شهادت شهید آوینی در سالن همایش وزارت کشور برگزار شد.
در ابتدای این میزگرد علیرضا کمری تحلیل گر و پژوهشگر ادبی با اشاره به وجوه شخصیتی شهید آوینی گفت: در این دو دهه ای که گذشت بسیار در مورد آثار شهید آوینی و شخصیت ایشان گفته و نوشته شده است که اکثر آثار از روی شورمندی و ذوق و علاقه به این شهید بوده است. وقتی با یک انسانی مواجه هستیم که به حسب گفتار و اندیشه متمایز است و قابل بحث باید به لحاظ شأن وجودی این بزرگوار به گفتار و کلام او نگاه ویژه ای داشت تا بتوانیم شخصیت او را از طریق آثار او بشناسیم.
وی اضافه کرد: ما معمولان در برخورد با پدیده ها اغلب شورمندانه و احساسی برخورد می کنیم و اکنون بعد از 21 سال لازم است که به صورت عقلی به آثار این شهید بپردازیم.
این تحلیل گر و پژوهشگر ادبی با اشاره به اینکه شناخت شهید آوینی به دو دوره تقسیم می شود گفت: یک دوره مربوط به قبل از شهادت ایشان بود که معدود افراد اطراف ایشان با این شهید آشنایی داشتند و دوره ای دیگر به بعد از شهادت ایشان مربوط می شود که این شهید را از طریق صدای محزون و نجیب و پذیرفتنی متن گفتارهای مستند روایت فتح شناختند.
کمری با اشاره به دو عنصر صدا و سیمای زیبای شهید که باعث شناخت شهید آوینی در بین عامه مردم شد گفت: صاحب این صدا پس از شهادت همچنین با سیمای زیبایش موجب شد که شهید آوینی شناخته شده تر شود و از سوی دیگر پیام رهبری و حضور ایشان در مراسم تشییع جنازه شهید تأثیر زیادی بر شناخته شدن شهید آوینی داشت.
وی ادامه داد: مجموعه این عناصر آوینی را تبدیل به یک نشانه فرهنگی و تاریخی کرد که معرف جریان هنرمند انقلاب اسلامی شده است.
کمری در ادامه با اشاره به متن گفتارهای (نریشن) مستند روایت فتح گفت: همانطور که در ادبیات داریم شعر غزل جایگاه خاصی در بین انواع شعر دارد و در میان غزل سرایان حافظ جایگاه خاصی دارد و به عنوان حافظه ادبی ایران اهمیت می یابد بنابراین اگر قرار است در مورد آوینی صحبت کنیم باید در گفتار متن او درنگ کنیم. آنچیزی که در این بافت زبانی شکل گرفته است جای تأمل دارد.
وی ادامه داد: این متنها براساس تکلف و تصنع ادبی نیست و بافت این کلام تداعی کننده ماثورات است و از تلویحات، تشبیهات و استعارات شکل گرفته است و این متن در فضایی زیسته است که نشان دهنده ی این است که پدید آورده این متن را وجه اکتشافی داشته است نه براساس خلاقیت تصنعی و تکلفی.
کمری تأکید کرد: اینکه آوینی به اینجا رسیده است و اینکه چگونه متن به دلالت هایی معنایی اشاره دارد باید بررسی شود و از نمونههایی می توان به تعبیر زمان اشاره کرد که که در متن های آوینی صورت کمی ندارد و همچنین مکان، مکان خاکی و فیزیکی نیست. آن دوکوهه ای که آوینی یاد می کند پادگان دوکوهه نیست بلکه شهری در آسمان است بنابراین اگر بنا هست در مورد کسی صحبت شود باید در آثارش اندیشیده شود.
در ادامه میزگرد بررسی آثار مکتوب شهید آوینی جهانگیر خسروشاهی پژوهشگر ادبی و از همراهان شهید آوینی سخنان خود را اینگونه شروع کرد: آوینی قابل پژوهش نیست آوینی نوعی زندگی است خیلی از آدم ها دعوی شناخت عاشورا و تحقیق و پژوهش در این واقعه بزرگ را داشتند ولی در زندگی و رفتارشان اعتقاد عملی به واقعه عاشورا نداشتند. در مورد شهید آوینی باید به ندای دل خود گوش دهیم و ببینیم در برابر این شهید چه کردیم و چه باید کرد.
خسروشاهی اضافه کرد: شهید آوینی جوششی بود برای پاسخ به آنچه وجودش طلب می کرد و کاری به درخواست سازمان هایی چون صدا و سیما و نهادهای دیگر نداشت.
وی با اشاره به سه عنصری که کمری در سخنان خود از شهید آوینی یاد کرد گفت: صدای نجیبانه، سیمای زیبا و حضور رهبری میتواند دلیلی بر شناخت بیشتر آوینی باشد اما شما اگر به زمان ابن عربی نیز نگاه کنید حوزه هنری و صدا و سیمایی نبود که ابن عربی را شناخته شده کند به نظر من شهید آوینی جزو مشیت های الهی بوده است که باید برای این دوره می ماند تا شناخته شود تا مبانی انقلاب شناخته شوند.
خسروشاهی تأکید کرد: فرموله کردن آوینی به نفع آوینی نیست و اینکه بگوییم برای اینکه آوینی قابل دسترس همه شود دست به تقدس زدایی این شهید بزنیم با واقعیات ستیز کرده ایم. شهید آوینی قطعا با من فرق می کردو قطعا از ملکوت نظر خاص داشته است.
خسروشاهی در پایان با رونمایی از یک متن منتشر نشده از شهید آوینی از مسئولین تقاضا کرد جزوه ی بیان هنری که مربوط به کلاس های آموزشی این شهید در جهاد سازندگی است را منتشر کنند.
انتهای پیام/