به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، لیگ سیزدهم به پایان راه رسید و پرسپولیس بعد از مدتها دوری از آسیا با نایب قهرمانی سهمیه گرفت، استقلال هم با ایستادن در رتبه پنجم بعد از چند فصل، جایی در آسیا پیدا نکرد. هر دو تیم در این فصل دستشان از جام کوتاه ماند و هواداران سرخابی آرزوهایشان را برای لیگ چهاردهم نگه داشتند.
با این شرایط اما در فصل جدیدی که از بهارش اوضاع در هم پیچیده، باید نگران پایانش بود. دغدغهای که هر سال و هر دوره 2 باشگاه قرمز و آبی پایتخت را آزار داده باز هم در مقابل آنها خودنمایی میکند. تیم مدیریتی فعلی 2 باشگاه متزلزل شده و از سوی دیگر راهبرد وزارت ورزش و جوانان برای آینده این 2 باشگاه مشخص نیست.
در سالهای گذشته انتخاب نشدن یا دیر تعیین شدن اعضای هیئت مدیره سبب شده استقلال و پرسپولیس فصل نقل و انتقالات را از دست بدهند. در حالی که از شامگاه جمعه 22 فروردین که لیگ سیزدهم تمام شد و یا حتی قبل از آن مذاکرات غیر رسمی و رسمی برای بستن تیمهای لیگ برتری آغاز شده اما در این میان استقلال و پرسپولیس هر 2 با هیئت مدیرهای که میراث سیاسی - ورزشی دولت گذشته است و تغییر در آن محتمل به نظر میرسد، با وضع مبهم مدیریتی بلاتکلیف باقی ماندهاند.
علی فتحاللهزاده مدیرعامل استقلال آواز جدایی سرداده و یک روز در میان از نبودنش برای فصل آینده میگوید، علی پروین هم در ماجرای شفاف سازی قراردادها خوی سیاستمدار و مصلحتگر را کنار گذاشت و تمام قد از خجالت وزیر ورزش درآمد. طبیعی است چه بازیکنان این 2 تیم که به دنبال تعیین آینده خود برای ماندن در استقلال و پرسپولیس یا رفتن از آن هستند و چه بازیکنانی که ممکن است در مسیر پیوستن به این 2 تیم باشند نمیتوانند به چنین شرایطی بی ثباتی اعتماد کنند.
این همان یک گامی است که استقلال و پرسپولیس در هر فصل از رقیبان خود عقبتر هستند و تنها تصمیم هر چه سریعتر وزارت ورزش و جوانان میتواند این چرخه معیوب را متوقف کند. هر چند وزارت ورزش مانند شناگری آماتور به دریای بحث خصوصی سازی استقلال و پرسپولیس و شفاف سازی قراردادها زده و اکنون با سختیهای تصمیم خود دست و پنجه نرم میکند اما همچنان متولی این 2 باشگاه است و اگر تصمیم بر تغییرات مدیریتی باشد، باید هرچه سریعتر اجرایی شود.
آنچه اما این روزها از بدنه وزارت ورزش و جوانان دیده میشود نشاندهنده آن است که ساکنان ساختمان سئول خیلی برایشان مهم نیست که پرسپولیس و استقلال چه وضعیتی دارند. اگر چه اخباری پیرامون اینکه ممکن است اعضای هیئت مدیره جدید پرسپولیس به زودی مشخص شوند، شنیده میشود اما ظاهر امر نشان میدهد برای «وزیرِ فوتبال گریز» دولت تدبیر و امید و اطرافیان او خیلی مهم نیست که پرسپولیس و استقلال طرفداران میلیونی دارند.
اینجا صحبت از قراردادهای میلیاردی فوتبالیستها نیست که این خود مقولهای جداگانه میطلبد، آنچه اکنون مدنظر است عملکرد وزارت ورزش است؛ آنهایی که دَم از مردم میزنند و میگویند چرا باید یک بازیکن n میلیارد تومان بگیرد، حتما میدانند همان مردمی که امروز برای از سر نداری دریافت یارانه ثبتنام میکنند، تنها دلخوشیشان پرسپولیس و استقلال است، آنها حتما میدانند تصمیم صحیح مدیریتی چگونه میتواند به نشاط و شادابی در ورزش کمک کند، آنها حتما میدانند اشکهای طرفداران پس از برد و باخت این تیم چه تاثیری در زندگیشان دارد.
اشتباه نکنید، بحث بر سر این نیست که به بازیکنان پول میلیاردی بدهید و به پرسپولیس و استقلال کمک کنید، صحبت این است که هر چه زودتر تکلیف را روشن کنید، اگر قرار است این دو باشگاه - یا دو تیم- خصوصی شوند، زودتر تکلیف را مشخص کنید یا اینکه اگر قرار است به همین شرایط ادامه دهد، آن را هم بگویید.
خلاصه اینکه پرسپولیس و استقلال منتظر تصمیم مدیریتی وزارت ورزش و جوانان هستند و هوادارانشان هم همین انتظار را دارند. این ابتداییترین خواسته هواداران است و شاید آنهایی که از افراد دانشگاهی هستند خیلی به این موضوع آگاه نباشند و افرادی که هم داعیه رسانهای بودن دارند نتوانستند این موضوع را به وزیر انتقال دهند اما با نگاهی به آنچه که این روزها در جامعه میگذرد می توان متوجه این مهم شد.
انتهای پیام/