به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، مادر واژهای مقدس است که خداوند حیات هستی را تقدیم وجودش پاکترین و درخشانترین آنان کرد، زمانی که بانوی خوبیها پا به عرصه هستی گذاشت، جهان با تولدی دیگر دگرگون شد و این بانو کسی نبود جز دردانه پیامبر اکرم(ص) ...
مادر واژه سعادتبخشی است که خداوند به انسان عطا کرد و امروز در سالروز ولادت بانوی خوبیها، حضرت فاطمهزهرا(س) و روز مادر فرصتی است که در ستایش این همه خوبی سر به سجده بگذاریم و از این نعمت رفیع الهی سپاسگذار باشیم.
مادر، درخشندهترین آفتاب هستی بخش
ای مادر، ای درخشندهتریم آفتاب هستی بخش، بتاب که خورشید و ماه منتظر هستند تا از انوار طلائی تو روشنائی گیرند و پیام هستی بخش تو را در گوش همه ذرات عالم زمزمه کنند.
به راستی که مادر ریشه درخت حیات است، زنهار که تیشه بر این ریشه روا دارید که این ضربه نه به شخص بلکه به اجتماع است، مادر اساس اجتماع است و بی او اجتماع جسمی بی روح است، حال که چنین است، پس ای آفتاب، بتاب که خلایق منتظر هستند تا با تو به خود آیند و خود را باز یابند و در این بازیافت، سر دلدادگی به تو فاش میشود.
مادر، ستاره پرفروغ آسمان بیافق عشق
ای فرشته زمینی خدا، بتاب که بیتو قصه عشق ناتمام میماند و عاشقان سرگردان، بتاب تا از تابش نورت، جادههای آسمانی عشق فتح گردد و خانه معشوق پیدا، بتاب که بی تابش تو، شبهای شوم غربت و تنهائی، آدمیان را در هالهای از تاریکی و ظلمات به اسارت میکشد.
مادر، آرام بخشترین نسیم پگاه زندگی، بسوز که ریحانههای سبز حیات لباس زرد مرگ میپوشند و طوفانهای وحشتناک پائیزی بر گلها حاکم میشوند، بوز که گلها جز با شمیم نفس عطرآگین تو معطر نمیشوند، بوز که هیچ نسیمی نمیتواند لطیف تر از نسیم خوش بوی وجودت، برگهای ظریف گل ها را نوازشی دهد و تو گوئی که گلها نیز بی حضور نسیم تو، جوانه نمیزنند و غنچه نمیشوند.
مادر، موج خروشان دریای بی کران عاطفه
کدام ساحل است که بتواند بر عاطفه بیمنتهای تو محیط شود، کدام دریا است که با خروش موج عاطفه تو، متلاطم نشود؟ مگر نه این است که دریا دریا است چون ماه رخسار تو بر آبهایش میخندد، مگر نه این است که دریا دیدنی است چون احساس پر صفای تو در فضایش میرقصد، به راستی که دریائی که تسلیم جذر و مد ماه وجود تو نشود، دریا نیست، شور آبی بیارزش است که نه تنها تشنگان را یارای سیراب کردن ندارد بلکه سیران را نیز هر روز تشنهتر میکند و به هلاکت نزدیکتر.
به راستی کدام نقاش توانسته است، زیباتر از تابلوی تو را ترسیم کند، تابلوئی که هم منشور عشق باشد و هم آئینه تمام نمای احساس و عاطفه، هم تصویری از خطرات باشد و هم تمثالی از محبت، مادر، چه آرام بخشی، قلبت مخزن رحمت است و نگاهت مخزن الفت، یادت تجدید کننده خاطرات بوده و نام تو زینت بخش کلام، به راستی که مادر، تو هدیهای آسمانی هستی، که باید همه پاسدار تو باشند.
مادر، دوستت دارم و به تو عشق می ورزم آن گونه که به من عشق میورزی، هم آنگاه که سرود لالائی تو خواب خوش و آرام را به من هدیه میکند و هم آنگاه که قطرات اشک تو همراه ترانه غم انگیز فراق بدرقهام میکند.
کیست که وقتی در آغوش گرم مادرش سرنهد، طمأنینه بیوصف خویش را از درون دلش احساس نکند، کیست که از خوان محبت مادر سیر نخورده باشد، کیست که نام تو را در قاموس قلبش ننوشته باشد و کیست که یاد تو را از صفحه خاطراتش پاک کرده باشد؟
مادر، یادگار حوا و مریم و زهرا و زینب(س)
مادر تو همیشه در قلبهائی و قلبها همیشه در تپشند، پس تو همیشه جاودانی، تو یک تاریخی که خود مورخ آنی، تو زندهای چون تاریخ زنده است.
تو یادگار حوا و مریم و زهرا و زینب هستی. پس تو جاویدای چون زهرا(س) جاویدان تاریخ است، نام پرعطوف تو همواره بر صدر اوراق تاریخ میدرخشد و یاد پر طراوت تو همیشه در اذهان تداعی میکند.
مادر، معلم ایثار و کوه صبر
میستایم ایثار بیهمتا و صبر کم نظیرتو را و تصدیق میکنم مقام والای تو را که به حق که تو زیبنده وعده راستین "الجنة تحت اقدام الامهات" هستی، تو سزاوار اکرام و احسان و شایسته تقدیر و تحسینی و جلوهای از احسن الخالقین....
مادر من و ای مادران سرزمین پر گهرم، امروز را به یمن وجودتان جشن میگیرم و تمام دلم را که دریچهای به سوی دل مهربان تو دارد، گل باران میکنم، مبارک باد بر تو جایگاه بلند مادری.
مبارک باد بر تو بهشت رضایت دوست و مبارک باد بر تو گام نهادن در وادی محبّت الهی و تو را سپاس.
سپاس برای آن همه سختی که کشیدی تا ریسمان رستگاری را در دستم نهادی و سپاس برای ملالتهائی که دیدی تا به کشتی نجات اسلام هدایتم کردی، سپاس برای آن رنجها که کشیدی تا با محبّت اهل بیت(ع) آشنایم کردی.
تو را سپاس که از ظلمت و تاریکی دنیاپسندی دورم داشتی و به نور هدایت آشنایم کردی و تو را سپاس مادر و بهشت خدا گوارای وجودت باد...
انتهای پیام/ ق