مهدی حجت در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، در پاسخ به این سوال که آیا برنامه مشخصی برای اینکه طی 20 سال آینده یا بیشتر از آن مشخص باشد تمام آثار تاریخی ثبت میشوند یا خیر اظهار داشت: امروز در کشور ما برنامه ای برای اینکه چه چیز را ثبت کنیم وجود ندارد فقط نیت برای این وجود دارد که آثار ثبت شود که این برنامه محسوب نمیشود و فقط نیت است.
رئیس ایکوموس (شورای بین المللی بناهای تاریخی) ایران با بیان اینکه نیت هم با برنامه فرق میکند چرا که برنامه مکان و زمان دارد ولی ما فقط نیت این را داریم که آثار باارزش کشور را ثبت کنیم تصریح کرد: امکان اینکه از همین الان مشخص کنیم که طی چند سال میتوانیم همه آثار تاریخی را ثبت کنیم از نظر علمی مقدور نیست، چرا که بسیاری از اوقات ضرورت ثبت برخی آثار بر اساس شرایط زمانی و مکانی و حوادثی که در اطراف آنها اتفاق میافتد تغییر مییابد و ثابت نیست، یعنی یک اثری در زمانی خیلی ضرورت نداشته است که ثبت شود ولی حادثهای اتفاق میافتد که ضرورت ثبت پیدا میکند.
حجت تصریح کرد: از نظر علمی اینکه از قبل برای 20 سال آینده مشخص کنیم چه آثاری به چه ترتیب ثبت میشوند شدنی نیست اما این موضوع دلیل بر این نیست که ما برنامهای برای ثبت نداشته باشیم چرا که آثار زیادی وجود دارند که شایستگی ثبت هم دارند اما توجهی به آنها نداریم و مورد شناساییشان هم قرار ندادیم چه برسد به اینکه ثبتشان کنیم.
معاون سابق میراث فرهنگی کشور خاطرنشان کرد: مشکل دیگر در حوزه ثبت وجود دارد و آن این است که معیارهای اینکه چه چیز باید ثبت شود مشخص نیست مثلاً در دولت قبل آثاری ثبت شده است که اگر مردم از آن اطلاع یابند خندهشان میگیرد که چطور ممکن است در مملکتی چیزهایی به این عناوین ثبت شده است.
وی یادآور شد: دلیل این اتفاق این است که دو مفهوم از ثبت وجود دارد، مفهوم اول این است که ما اسم یک اثر را در یک کتابچه بنویسیم و دوم اینکه یک اثر را ثبت میکنیم یعنی اینکه ما آن اثر را تثبیت میکنیم و به بقای آن در زمان کمک میکنیم که ثبت اثر تاریخی یعنی مفهوم دومی.
رئیس ایکوموس ایران گفت: اما امروز آنچه مرسوم است متأسفانه مفهوم اول است یعنی آلوی برغان را پیدا و آن را ثبت میکنیم، اما آیا در حوزه بقای آن هم فکر میکنیم یا اینکه فقط اسم آن را مینویسیم و شماره به آن میدهیم؟
انتهای پیام/