حسن کاظمی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم اظهار داشت: این خشت کج شاید یک الزام تاریخی بود که از زمان آقای مصدق پیش آمد.
وی افزود: قبلاً شرکتهای انگلیسی مثل BP آمدند خودشان پالایشگاه زدند و خودشان هم نفت را می بردند و کف دست ما هم چیزی می گذاشتند که صرف حاکمیت میشد و پدرِ پدربزرگ من هم در روستا جالیز میکرد و کسی از مردم از نفت خبری نداشت، چرا که جز سوخت نفت چراغهای نفتسوز، نفت معنای دیگری برای مردم نداشت.
این کارشناس صنعت نفت درخصوص زمان آغاز نفتی شدن اقتصاد ملی گفت: در واقع زمانی که ایران نفت بسیار زیادی وارد بازار جهانی کرد و بهیکباره در تله قیمتی افتادیم و حجم درآمدهای نفتیمان نسبت به GDP ما رشد فزایندهای داشت، در این موقع بود که اقتصاد ما درگیر نفت شد.
وی ادامه داد: درگیر شدن اقتصاد ما با نفت به این معناست که در واقع هزینههای دولت دیگر از محل مالیات ارزش افزوده نبود بلکه از محل یک ثروت زیرزمینی بود که اسم این ثروت و سرمایه را بهاشتباه درآمد گذاشتند.
عضو هیئت مدیره انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت ایران با بیان اینکه گذاشتن اسم درآمد روی این سرمایه اشتباه بزرگی بود، اذعان داشت: این اسمگذاری غلط، تصور غلطی را به وجود آورده که بهدنبال آن همواره دولتهای ایران، ثروتهای نفتی را فروختهاند و هنوز که هنوز است به فروش این ثروت خدادادی وابستهایم.
وی افزود: در طول تاریخ هم هر گروهی و هر تیمی که آمد تا استقلالی از این سرمایههای نفتی پیدا کنند با همان بهاصطلاح درآمدهای نفتی و رانتهای مربوطه سرکوب یا تطمیع شدند.
کاظمی تصریح کرد: اقتصاد نفتیمان را شاید به این زودیها و بهراحتی نتوانیم غیرنفتی کنیم اما راهحلی که صنعتگر دارد و ما که در حوزه نفت کار میکنیم، پیشنهاد میکنیم این است که در پله اول اقتصاد نفتی را به اقتصاد صنعت نفتی تبدیل کنیم یا کاری شبیه به این، به این معنی که بهجای خرج کردن مستقیم پولهای به دست آمده از فروش سرمایههای نفت و گاز بهصورت خام، این پولها را به صنعت و تولید تجهیزات تزریق کنیم و از محل ایجاد ارزش افزوده درآمد بیشتری کسب و آن را در کشور هزینه کنیم.
این کارشناس اقتصاد انرژی با بیان "ما در مرکز یک بیضی هستیم که به بیضی انرژی دنیا معروف است" گفت: این بیضی انرژی از شمال دریای خزر شروع شده و تا جنوب خلیج فارس و شبهجزیره عربستان و شمال افریقا ادامه دارد و اتفاقاً ایران در مرکز این بیضی است، بنابراین از نظر لجستیکی، از نظر نیروی انسانی، از نظر میزان بهره برداری از چاهها و ذخایر موجود، ما دومین تأمین کننده انرژی دنیا در نفت و گاز هستیم که میشود از این فرصت استفاده کرد.
وی افزود: ما برای برونرفت از این خشت کج باید اول زیرآب این خشت کج را بزنیم و درآمد حاصل از فروش نفت و گاز و میعاناتمان را مستقیماً وارد صنعت تولید تجهیزات کنیم.
کاظمی با اشاره به اهداف کلان سند چشمانداز 1404 کشور اظهار داشت: در سند چشمانداز 1404 آمده که بتوانیم اولین تولیدکننده مواد پتروشیمیایی شویم، بتوانیم خدمات فنی و مهندسی خودمان را به منطقه ارائه کنیم و بتوانیم تجهیزات را صادر کنیم.
وی ادامه داد: صادرات تجهیزات و خدمات فنی و مهندسی و همچنین فروش مواد پتروشیمیایی جایگزین خوبی برای خود نفت است.
عضو هیئت مدیره انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت ایران با بیان اینکه امنیت فروش و صادرات تجهیزات، خدمات فنی و مهندسی و محصولات پتروشیمی بسیار بیشتر از امنیت صادرات نفت و گاز بهصورت خام است، گفت: محصولات پتروشیمی و خدمات فنی و مهندسی و همچنین تجهیزات بهخلاف نفت، راههای بسیاری برای ارائه به بازارهای جهانی دارند و فروش آنها نهتنها وابستگی برای کشور بهدنبال ندارند بلکه کشورهای خریدار را وابسته ایران میکنند.
کاظمی تصریح کرد: به هر حال اگر میخواهیم مسیر این خشت کج عوض شود باید در گام اول از صرف درآمدهای فروش نفت خام پرهیز و این درآمد را صرف تولید تجهیزات و ارتقای سطح خدمات فنی و مهندسی کنیم، در گام بعدی فروش تجهیزات و صادرات خدمات فنی و مهندسی صنعت نفت را جایگزین فروش نفت و گاز خام کنیم که اگر با این راه درِ چاههای نفت را ببندیم بُرد کردهایم و میتوانیم اقتصاد را از مسیر تکیه بر خامفروشی نفت جدا کنیم.
انتهای پیام/*