به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، حسن بلخاری شامگاه پنجشنبه در آئین اختتامیه کارگاه تخصصی نمادهای سردیس اصفهان در مسجد شیخلطفالله اصفهان اظهار کرد: هنر ذکر است، هنر چون در ساحت مقدس و در قلوب و چشمهای مقدس و بر بنیان فرهنگ متعالی آفریده شود، فانی نیست و تنها برای تزئین و ارئه نیست بلکه هنر به عنوان یک منبع، ذکر پرودگار متعالی را یادآوری میکند.
وی افزود: فرهنگ و هنر در جوامع اسلامی بیانگر آن است که انسان از سقوط در جهان ماده به حقیقت ریحانی و روحانی خود برسد و آدمی را به یاد نیستانی میاندازد که مولانا در اشعارش بیان میکند، نقوش و کتیبهها در نگاه نخست، جان انسان را مینوازد اما آیا هنرمندان ما به صرف زیبائیگرایانه به دنبال خلق آثار خود هستند؟ هنر معبری است که انسان را یاد خود بیاندازد.
پژوهشگر و استاد فلسفه هنر دانشگاه تهران بیان کرد: هنر الهی نقدبردار نیست بلکه تاویل بردار است به این معنی که هنری که مستقیم راهی حقیقت شد، حق است و حق نقد بردار نیست بلکه در فرهنگ اسلامی، آثار هنری آفریده شده نسبتی با یک سری از بنیانها دارد و همانطور که موعظه انسان را به یاد خویش میاندازد، هنرمند نیز با زبان هنر، رنگ و نور انسان را از غفلت میرهاند.
وی تصریح کرد: عالم که تصویری از حقیقت است، موظف است که آثاری را به یادگار بگذارد و هنر اینگونه عمل میکند و فقه باید از شرف و حقیقت نگهبانی کند اما به اندازه نگهبانی، نیازمند شناخت زمان و مقتضیات آن است.
بلخاری با اشاره به ساخت سردیسهای مشاهیر دوره صفوی بیان کرد: مجسمه معبر و علامت روح است و میتواند روح را نشان دهد، اما در اصفهان در 400 سال گذشته جریانی به وجود آمد که تمامیت هویت ما را تغییر داد که همت بزرگان عهد صفوی صورت گرفت و ساخت سردیس، بت پرستی نیست بلکه ارزشگذاری و پادسداشت ذکر و یاد کسانی است که نگهبان این تمدن بودند.
وی خاطرنشان کرد: ساخت سردیس، یادی از بنیانگذاران فرهنگ و تمدن شیعه است، شیعه با صفویه به تمدن رسید و فرهنک در اصفهان در دوره صفویه ساختار و حکومت پیدا کرد، هنگامی که ملاصدرا و میرداماد حریانها و مکاتب شیخ اشراق را احیا کردند، ما در شهرسازی نیز مکتب پیدا کردیم و اصفهان یک شهر نیست بلکه یک مکتب است و شیعه در آن ظهور پیدا کرد.
پژوهشگر و استاد فلسفه هنر دانشگاه تهران تصریح کرد: اصفهان عصاره 800 ساله تلفیق اسلامیت و ایرانیت در همه ابعاد است و در دوره صفویه، اصفهان قلمرو ظهور یک تمدن شد و ما باید با ساخت این سردیسها نمادها را احیا کنیم و به آیندگاه بسپاریم زیرا ما پاسبان این تمدن فاخر هستیم.
انتهای پیام/ ب