به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، وجود بیکاری در سطح نسبتاً وسیع، از جمله ویژگیهای بارز اغلب کشورهای در حال توسعه است. عواملی مانند انفجار جمعیت، ناتوانی بخشهای تولیدی در جذب نیروی کار، استفاده از روشهای تولید سرمایهبر بهجای کاربر، کمبود سرمایه، انعطافناپذیر بودن ساختار تولید و وجود بیکاری پنهان، پائین بودن بهرهوری نیروی کار و تعیین دستمزدها بدون توجه به بازدهی نیروی کار از جمله عواملی هستند که باعث تشدید بیکاری در کشورهای در حال توسعه و ازجمله کشور ما شده است.
اما اهمیت نرخ بیکاری درکشور در حالی است که حتی علی ربیعی، وزیرتعاون، کارورفاه اجتماعی نسبت به نرخ بیکاری ابراز دلواپسی میکند و میگوید: ما دلواپس عدالت اجتماعی، دلواپس رانت ، فقر و بیکاری و آسیب های اجتماعی هستیم .
وی بیان میکند: ما دلواپس اشتغال برای همه ایرانیان ، دلواپس اخلاق و ارزش های دینی ، خانواده وفرزندانمان و عزت ایرانی در خارج از کشور هستیم .در دولت تدبیر و امید عزت ، ناشی از ایستادگی ،مقاومت ورشد اقتصادی است . در زمان حاضر هر کاری که بخواهیم در خصوص اشتغال و بیکاری انجام دهیم، تبعاتی در جامعه خواهد داشت.
اما با وجود دلواپسی آقای وزیر هنوز سیاست دقیق برای اشتغال ارائه نشده است. صرفا سیاست گذاری در دولت تدبیر، امید به اطلاع رسانی از سوی ربیعی برای تدوین بسته بسته جدید توسعه اشتغال بوده است.
همچنین با وجود اینکه محمد عطاردیان،نماینده کارفرمایان 19 اسفند ماه92، از تصویب کلیات بسته جدید توسعه اشتغال در جلسه شورای عالی اشتغال خبر داده بود و بیان کرده بود این بسته در قالب 55 راهکار در زمینه توسعه اشتغال قرار است مورد بررسی قرار گیرد. اما از زمان تصویب آن بسته حدود 2 ماه میگذرد و هنوز جزئیات این طرح بررسی نشده است.
به گزارش تسنیم، با وجود اینکه بسیاری از کارشناسان اقتصادی معتقدند بیکاری با تزریق منابع برطرف نمیشود و حتی ربیعی هم به این مورد اشاره کرده و گفته است باید بتوانیم با افزایش ظرفیت بنگاه ها در جهت ایجاد شغل اقدام کنیم اما باید بگویم مشکل فقط پول نیست، زیرا تنها پاشیدن پول به زمین شغل ایجاد نمی کند. اما با وجود این دیدگاه، تنها اقدامی که طی این چند وقته گذشته پیرامون اشتغال از سوی علی ربیعی،وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی برای ایجاد اشتغال بیان شده است،خبر از توزیع 8 هزار 400 میلیارد تومان تسهیلات اعتباری توسط بانکهای عامل برای بخش اشتغال در استانها بوده است.
وگرنه به جز این مورد تمام دلواپسی آقای وزیر به ارائه آمار درباره شمار تحصیل کردگان جویای کار خلاصه شده است. وی بارها بیان کرده که شمار تحصیلکردگان در کشور حدود 45 درصد کل جمعیت بیکار کشور است و از اضافه شدن 4 میلیون و 500 هزار نفر دیگر در سال های آینده به این جمعیت خبر داده و بیان کرده است، باید برای این گروه از افراد جامعه شغل هایی را تعریف و برای آن سرمایه گذاری کنیم. به اعتقاد کارشناسان اقتصادی با وجود اینکه اشتغال تا این اندازه حائز اهمیت است چرا تاکنون هیچ کدام از 55راهکار بسته سیاستی اشتغال از سوی ربیعی،متولی امر اشتغال اشاره نشده است.
شاید بتوان گفت، دستیابی اقتصاد ایران به رشد هفت درصدی برای مقابله با بحران بیکاری، ساماندهی فارغ التحصیلان و نیروهای جویای کار و ایجاد سالانه یک میلیون شغل در کشو از 55 راهکار بسته سیاستی اشتغال است که تا کنون به وضوح بیان نشده است.
به گزارش تسنیم، با توجه به گفته ربیعی مبنی بر اینکه اولویت اصلی دولت تدبیر تولید اشتغال و توجه به امنیت غذایی است، انتظار میرود که دولت دلواپسی خود و مردم را با ارائه راهکارهای مناسب در جهت حل مشکل اشتغال دنبال کند، چرا که به اعتقاد کارشناسان بازار کار صحبت درباره بیکاری و زیانهای آن بارها بیان شده است اما آنچه تا کنون مغفول مانده است، راهکاری برنامه ریزی شده و دقیق برای حل این معضل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است.
انتهای پیام/