خبرگزاری تسنیم - راحله قبادی:
«من گفتم کلید دارم، داس ندارم. دولت آینده دولت کارآمد و شایستهسالار خواهد بود. همه آن عزیزانی که در این 8 سال کار و تلاش کردند و شایسته هستند، دربرابر آنها تواضع میکنم از آنها استفاده خواهد شد البته اگر کسی اتوبوسی آمده باشد و بدون بلیط آمده باشد، خودش آمده است. در دولت آینده از همه مدیران شایسته و متعهد استفاده خواهد شد.» / حسن روحانی، 27 /خرداد/ 1392، اولین نشست خبری رئیس جمهور با خبرنگاران
***
علی جنتی زمانی که به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی انتخاب شد، در دیدارهای خود با کارکنان، هنرمندان و مدیران مستقر وزارت ارشاد بر این نکته تأکید کرد که: «انتصابات و تغییرات وی مبنای جناحی و باندی ندارد و هرکس فارغ از اینکه منسوب به جریان اصولگرایی یا اصلاحطلبی باشد اگر مؤلفههای باور و التزام به نظام مقدس جمهوری اسلامی، اعتدال در اندیشه و عمل، کارآمدی و سلامت فردی و مالی را دارا باشد مورد اقبال وی خواهد بود.» بخشی از یادداشت سیدعلی حسینی از کارکنان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی!
***
«با هر مدیری که برای پذیرفتن مسئولیت در معاونت هنری صحبت میکردم از خستگی و نبود بودجه و امکانات صحبت میکرد تا از پذیرفت مسئولیت طفره برود اما به هر حال با بررسیها و صحبتهایی که با افراد مختلف داشتم در حال حاضر مدیران مورد نظرم انتخاب شدهاند و به زودی آنها را معرفی میکنم. تا دو سال باید کار کنیم تا به نقطه صفر برسیم بعد از آن میتوان به سمت جلو حرکت کرد. دولت محترم به ما دستور داده که در حال حاضر هیچ تعهد تازهای ایجاد نکنیم یعنی باید از منابع موجود استفاده کنیم.» علی مرادخانی،2 /آذر/1392، اولین نشست خبری معاون هنری وزیر ارشاد با خبرنگاران
***
تمامی خبرهای دو هفته اخیر حوزه هنر تحت تاثیر نمایشگاه کتاب تهران قرار گرفت. کمتر کسی به این مسئله توجه کرد که در دو هفته اخیر برخی مدیران مرکز هنرهای نمایشی استعفا دادند. شروع استعفاها از محمدرضا الوند، بود. زمانی که او پس از 20 سال جای خود را به رضا دادویی 37 ساله داد. او درباره انتصاب خودش در چنین پست مهمی در مرکز هنرهای نمایشی میگوید:«فکر میکنم مهمترین نکته برای انتخاب بنده استناد به سخن رئیس جمهور در جمع هنرمندان در تالار وحدت است که گفتند ترجیح میدهیم نظارت بر هنر بر عهده هنرمندان باشد»، هرچند الوند این استعفا را به دلیل تغییرات مدیریتی ندانست، اما همه میگویند که او نیز یک هنرمند بود که در این پست قرار گرفته بود.
اتابک نادری، دیگر مدیری بود که استعفا داد. هنرمندی که یکی از مدیران کارآمد تئاتر کشور بود. استعفای او اردیبهشت امسال به یک باره در رسانهها چرخید. استعفایی که خودش آن را اینگونه تعبیر میکند: «من استعفا دادم و خدا را شکر که ختم به خیر شد. من در واقع ترجیح دادم در شرایط فعلی مدیریت نکنم و از کارهای اجرایی فاصله بگیرم و دوباره فعالیتهای هنری خود را انجام دهم. اگر ما تئاتر شهر را به عنوان یک تخلیه سوپاپ فشارها ببینیم، به جایی نخواهیم رسید و باید درستتر و حرفهایتر نگاه کنیم. من هم کسی نیستم که دیروز آمده و امروز این حرفها را میزند.»
شهرام کرمی، استعفا داد. خبر استعفای دبیر جشنواره بینالمللی تئاتر کودک و نوجوان همدان هم از آن دست خبرهایی بود که بسیاری از هنرمندان و مخاطبان این جشنواره در استان همدان را نگران و ناراحت کرد. به فاصله یک روز از اعلام این خبر هر چند پیام دهکردی، دبیر جشنواره شد، اما دلایل رفتن شهرام کرمی جای تأمل داشت. او در یادداشت خود نوشته بود:«دیگر تحمل و توان ادامه این کار را ندارم. به چند دلیل که شاید برخی از این دلایل را در زمان دیگر روایت کردم. وقت این است که این جشنواره بومی شود. این یکی از دلایل من برای کناره گیری از مسئولیت جشنواره است. وقت آن است که این رویداد با ردیف بودجه مستقل برگزار گردد.»
روزنامه شرق در یادداشتی به مناسبت دبیری پیام دهکردی، نوشت:«شهرام کرمی و سیدصادق موسوی، دبیران دورههای قبلی جشنواره کودک بودند. این نخستین بار در چندسال گذشته است که یکی از هنرمندان تئاتر اداره این جشنواره را برعهده میگیرد. دهکردی با توجه به تجربه آموزشی و برگزاری جشنواره امید به نظر گزینه مناسبی برای برگزاری جشنواره کودک و نوجوان است.» درباره سابقه شهرام کرمی در سایت مرکز هنرهای نمایشی ارشاد به مدیر مسئولی حسین طاهری مطالب زیادی آمده است. او در آخرین پست در وبسایت خود نوشته است:«میگن یک یارویی به اون یکی گفت: «یا حق با منه یا اینکه تو نمیفهمی که حق با منه»». معمولاً اینطر است که در صفحههای شخصی افراد روحیات آن روزهای خود را انعکاس میدهند اما باید دید که آیا این مطالب کنایههای کرمی درباره استعفایش است؟
استعفای مریم فشندی، مدیر سایت ایران تئاتر یکی دیگر از استعفاهایی بود که در نتیجه آن کیوان کثیریان جایگزین او شد. کثیریان پیش از این در یکی از رسانههای مجازی مشغول به فعالیت بود. عمده فعالیت او در عرصه سینما بوده و دبیر شورای مرکزی انجمن منتقدان سینما است. کارنامه خاصی از او در عرصه نمایش موجود نیست.
پیش از این پیمان شریعتی، مدیر روابط عمومی مرکز هنرهای نمایشی بود. او نیز از سمت خود برکنار شد و البته گفت که من استعفا ندادم. او بعد از این برکناری به عنوان مدیر اجرایی جشنواره تئاتر عروسکی منصوب شد. فردی که برخی رسانهها از او به عنوان یکی از کارآمدترین و پاسخگوترین مدیران روابط عمومی در تئاتر یاد میکنند.
تغییر در مدیریتهای تئاتر کشور این روزها شدت گرفته است. اتفاقی که تنها با استعفای مدیران صورت میگیرد و پس از استعفای آنها بلافاصله مدیران جدید انتخاب و جایگزین میشوند. سؤالی که این روزها در اذهان برخی هنرمندان و اصحاب رسانه در گردش است این است که آیا پشت صحنه این استعفاها، فشاری وجود داشته است که مدیران با این سرعت در حال جایگزین شدن هستند؟
بهروز غریب پور، هنرمند پیشکسوت تئاتر که گویا از اوضاع این روزهای مدیریت در عرصه هنرهای نمایشی به شدت گلهمند است چند روز پیش گفته بود:«من از آقای روحانی رییس جمهور کشور و علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی شدیدا گله دارم که در هیچ یک از سخنرانیهای خود از تئاتر حرفی به میان نیاوردند. حتی وقتی از آقای جنتی سوال شد که چه هنری را دوست دارد عنوان کرد موسیقی سنتی و سینما. از آقای روحانی با وعدههایی که قبلا داده بود اینگونه بیتوجهیها بعید است. تئاتر به مرغ عزا و عروسی تبدیل شده و متاسفانه دارند جان اندکی را هم که دارند از او میگیرند. به دولتمردان نشان میدهیم که خانواده تئاتر خودش مدیر دارد. خانواده تئاتر انسانهایی شایسته رهبری دارد و قرار نیست از بیرون از مرزهای تئاتر نیرو وارد این حوزه شود.»
علت استعفاهای اخیر در حوزه هنرهای نمایشی هنوز به طور واضح بیان نشده است. چه زمانی به طراحان گمانه «حذف اجباری مدیران هنرهای نمایشی» پاسخ داده خواهد شد؟ باز هم ماجرای «داس» و «کلید» به صحنه رسانهها کشیده خواهد شد؟ نگرانیها درباره آینده تئاتر بالا گرفته است. باید دید پاسخ مدیران جدید درباره این ابهامات چیست؟
انتهای پیام/