به گزارش گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، نخستین اجلاس ایران و گروه 1+5 جهت نگارش برنامه جامع در سطح روسای هیاتها و از جمله وزرای خارجه اتحادیه اروپا و ایران در وین به کار خود پس از سه روز پایان داد. این اجلاس آغازی برای جلسات مختلف در ماههای آینده خواهد بود که نگارش برنامه جامع از برنامه اقدام مشترک را به عهده دارد. اگرچه برای نگارش این متن چند اجلاس و ازجمله جلسات کارشناسی در فروردین و اردیبهشت ماه جاری در وین، نیویورک و برخی نقاط دیگر تشکیل شده و رایزنیها و تخمینهای نخستین صورت گرفته اما تا نگارش متن شروع نشود آخرین تلاشها و چانهزنیها از سوی 7کشور مطرح نخواهد شد.
از این رو انتظار نمیرود نگارش برنامه جامع بدون دردسر و دستانداز پیش رود ولی در قضاوت هم نباید عجله کرد و به محض طرح موضوعی که مورد علاقه ایران نیست یا طرح اشکالی از سوی یک هیات از گروه 1+5 نباید برداشت منفی از راه پرپیچ و خم مذاکرات برنامه جامع عرضه نمود. این قبیل مذاکرات برای کشورهای دیگر چندین سال طول کشیده زیرا پای منافع و امنیت ملی 7 کشور و از جمله دیدگاههای جامعه جهانی وجود دارد لذا در صورت ادامه مذاکرات و چانهزنیها باید صبور بود و با اعتماد به نفس به سخنان طرف مقابل کامل و عمیق گوش فرا داده آنگاه با مشورت با طرفهای ذیربط در کشور پاسخ را در جلسات بعدی ارائه نمود به ترتیبی که هم منافع، مصالح و امنیت ملی کشور تضمین شود و هم مذاکرات در بنبست قرار نگیرد.
در اجلاس حاضر بخشی از موضوعات مورد بحث از قبل هم پیشبینی میشد که درباره تعداد سانتریفیوژها و برنامه تحقیق و توسعه، مذاکرات مفصلی صورت گیرد. گروه 1+5 برای دوره اعتمادسازی اعتقاد دارد ایران کمترین تعداد سانتریفیوژ را باید عملیاتی نماید و ایران آنطور که دکتر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی اعلام نموده علاوه بر 19هزار سانتریفیوژ موجود نیازمند نصب 30هزار سانتریفیوژ جدید است تا ساخت نیروگاههای در دست ساخت را نیز پوشش دهد. این موضوع یکی از گلوگاههای مذاکرات است که طرفین در طی ابراز دلایل خود میتوانند تعداد سانتریفیوژها را نهایی نمایند. برنامه تحقیق و توسعه از ابتدا برای ایران مجاز بوده و پیشرفت علم و تحقیق نمیتواند تحت هیچ ضابطهای محدود شود زیرا معاهده عدم اشاعه سلاحهای هستهای این موضوع را به عنوان یک امتیاز برای همه کشورهای عضو شناسایی نموده و هیچ محدودیتی را هم نپذیرفته است.
آنچه مهم است، اطمینانهای لازم است که ایران بتواند توسعه علم و فناوری خود را با نظارت آژانس به شکلی تنظیم نماید که نگرانی احتمالی برای غرب در گروه 1+5 به وجود نیاورد. درباره برنامه موشکی ایران که آمریکا به نمایندگی از غرب آن را مطرح میسازد، باید دید چگونه موضوع در چارچوب پرونده هستهای و پروسه اعتمادسازی مطرح میشود و دلایل چیست؟ یقینا اگر نگرانی منطقی وجود داشته باشد ایران آماده ارائه توضیحات و رفع سوءتفاهم است ولی در فضایی که ایران هر روز در گذشته و اکنون کمتر مورد تهدید نظامی آمریکا، اسراییل و برخی دیگر قرار میگیرد، منطقی این است که ایران توان دفاعی خود در زمینه تقویت برد و کیفیت موشکی را مرتبا افزایش دهد لذا مرتبط نمودن پرونده هستهای با برنامه موشکی از نظر امنیت ملی ایران قابل توجیه نیست و غرب باید واقعگرایانه به پیشرفت مذاکرات بنگرد.
از سوی دیگر رفع تحریمها موضوع مورد علاقه ایران است که اگر به درستی و صادقانه به آن پرداخته نشود، ایران در سایر موضوعات همکاری جدی نخواهد داشت. تحریمها طبق برنامه اقدام مشترک باید در طول اجرای برنامه جامع لغو و منسوخ شوند. تحریمهایی که از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد وضع شدهاند در گروه 1+5 برای لغو آن در شورای امنیت مشکلی ندارند اما تحریمهای فراقانونی و یکجانبه آمریکا و اتحادیه اروپا نیاز به اراده سیاسی دارد که تنها بخش خارج از کنترل رئیسجمهور آمریکا، آن دسته از تحریمهایی است که توسط مجلس نمایندگان و سنا به تصویب رسیده است. به هر حال گروه 1+5 و ایران بطور مشترک به این نتیجه رسیدهاند که برای صلح در جهان و به ویژه در خاورمیانه به جای گزینههای دیگر، پرونده هستهای ایران را از راه مسالمتآمیز و بطور دیپلماتیک به پایان رسانند لذا این وظیفه مشترک دو طرف است که تصمیم سخت را در مرحله برنامه جامع هم گرفته و با واقعگرایی به صلح و امنیت بینالمللی مساعدت نمایند.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.