به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم و به نقل از دفتر آیت الله صافی گلپایگانی، متن سروده آیتالله صافی گلپایگانی به این شرح است:
از مبعـث رسـول، جهــان زیب و فر گــرفت
دَهـر کهــن جــوان شد و عُمــر دگـر گــرفت
مبعــوث شد ز ســـوى خـــــدا آن پَیمبــــرى
کــاوازهی هدایــتِ او بحـــر و بـــرّ گـــرفت
عهد جهــالت و ستـــم و خـودسـرى گــذشـت
نور کمــال و علـم، زمین سر به سر گــرفت
آزاد شـــد بـشــر ز خـــرافات کـفــر و شـرک
سوى رقــاء و رشـد، شتابــان سفــر گــرفت
نومیـــد گـشتـه بـــود اگـر از نجــات خــویش
نـخـــل امـیـــدوارى او بــرگ و بــر گــرفـت
در حـادثـات سخــت و دفـاع از حقوق خویش
از قــوّت عـقـیـــده بـه یــزدان سـپــر گــرفت
نــازم بـه امـتــى که ز اخـــلاص و مـعـــرفت
بــرنـامــهی حـیـــات ز خـیــرالبشــر گــرفت
«لـطـفــى» ز خــاک مـقــدم خــدّام مـصـطفــى
بـا افـتـخــار ســرمـه و کحــل بصـــر گــرفت
رست از عذاب و جست مکان در بهشت عدن
انــدر پـنــاه آل، هــر آن کــس مـقــرّ گــرفـت
هـر کــس نـه راه احـمـد و آل عـلــى گــرفـت
راه خـطــا و مـهـلـکـه و شــور و شر گــرفت
انتهای پیام/ آ