به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، میتوان به جرأت گفت در دل هنر فرش، دنیائی شاد با رنگ آمیزیهائی که هر کدام از طرح و نقشههای خود را دارد بیان میکند.
طرح و نقشههائی که با اصالت خود نشان میدهد به چه منطقه و دورانی متعلق است، وقتی به بازار فرش فروشها میرویم و زیبایی نقشهائی را میبینیم که با دستان هنرمندانی توانمند بافته شده است.
اما مهمتر از آن، زمانی است که میبینیم بافندهای که با سوی چشمان خود، هر بار دیدن نقشهها و ترنجها و با دستان پینه بسته خود، بر دار قالی نشسته و رجها و گلها را یکی یکی میبافد، تلنگری زده میشود که حتی بر روی این فرشهای نفیس هم نباید راه رفت این هنر باید قاب شود و از دیدن آن لذت برد، آخر آن هم حرمتی دارد....
جوشش و فوران عشق در هنرمند سبب میشود آثاری بدیع خلق کند که ماندگاری آن در تمامی اعصار و دوران را تضمین میکند.
هنر فرش بر روی یک خط مستقیم
خیلی وقت است که بر روی خروجی سایتها و روزنامهها نوشته بودند که هنر فرش در حال نابودی بوده و باید اشاره کرد مطبوعات مدتی میزبان تیترهایی بود که با خواندن آنها روح هنر و هنرمند را رنجش میداد و روز جهانی صنایع دستی فرصتی است که این هنر متعالی را بازخوانی کنیم.
در حال حاضر با اقداماتی که صورت گرفته، شاید به شدیدی آن رکود قبل در فرش نباشیم اما با واکاوی در صادرات و فروش فرش در دورههای مختلف میتوان به این نتیجه رسید که هنر بدیع فرش نسبت به 15 سال گذشته همچنان بر روی یک خط در حال حرکت است.
اگرچه هنر فرشبافی در روزگاران قدیم، یکی از هنرهای مهم ایران به شمار میرفته اما با گردش در این هنر، تنها چیزی که به چشم میخورد، روال یکسان این هنر و صنعت در یک خط مستقیم بوده و بهتر است بگوئیم پیشرفت و رشد زیادی نداشته است.
زمانی هنر فرش در صدر بود اما حالا نه!
بر اساس نظرکارشناسان، 20 سال پیش در بازار جهانی فرش و نمایشگاههای خارجی، فرشهای ایرانی و فروشندگان آن به حدی فراوان بودند که سایر کشورهای شرکت کننده همیشه در اقلیت مطلق بودند و سهم ایران بسیار بیشتر از دیگران بود، اما در حال حاضر با نگاهی به بازارها و نمایشگاههای مختلف و متنوع خارجی همانها رشد قابل ملاحظهای داشتهاند که اگر با همین آهنگ به رشد خود ادامه دهند دیری نمیپاید که فرش ایران به کنجی از بازار جهانی فرش دستباف رانده میشود!
هنری که با وجود همه مشکلات اقتصادی هنوز جای خود ایستاده است
به گفته چند تن از مسئولان، کارشناسان و دست اندرکاران هنرو صنعت فرش، در دهه اخیررقیبانى همچون فرشهاى چینى پیدا کرده اما هرگز بازار فروش و صادرات آن به دلیل وجود بازارهاى مشتاق فرش ایرانى، توقف نداشته است.
اگر چه صنعت فرش ایران تا سال 81 رتبه نخست را در سبد کالاهاى غیر نفتى کشور داشت اما بعد از آن دچار نزول رتبه شد به گونهاى که هم اکنون داراى رتبه دهم است.
علی بردبار، فروشنده قدیمی فرش در اصفهان در این باره میگوید: با وجود نوسانهای مختلف، هنوز فرش ایرانی طرفداران خاص خود را دارد و کسانی که اهل هنر بوده و هنردوست هستند، با تمام موانع، باز هم فرش ایرانی را انتخاب میکنند.
فرش میتواند با صنعت نفت رقابت کند
این فروشنده فرش درباره رقابتهای هنر با صنعت نفت گفت: هنر فرش که با فرهنگ و تمدن و آداب و رسوم و سنن ما مرتبط بوده، نقش سازندهای در صادرات غیر نفتی دارد و با تبلیغات صحیح برای آن میتوان سهم بزرگی در بازار جهانی داشت.
بردبار به یک کاتالوگ معرفی فرش اشاره کرد و گفت: ما برای معرفی فرش ایرانی یک کاتالوگ 2 زبانه انگلیسی و چینی آماده کردهایم، این کاتالوگ معرفی تولید فرش از ابتدا تا انتها را در برداشته و به معرفی فرشهای ایرانی و اصالت آن پرداخته است، چرا که این کاتالوگ جنبه اقتصادی آن نامحسوس و جنبه شناخت و معرفی در آن بیشتر است.
فرش از نقش مهم و قابل توجهی از منظر اقتصادی و معیشتی برخوردار بوده به نوبه خود جایگاه ویژهای در اقتصاد برخی خانوارها ایفا میکند، اگر چه شرایط به گونهای است که یک بافنده از طریق فرش نمیتواند امرار معاش کند اما با مدیریت و بازاریابی و تبلیغات فرش ایرانی میتوان در بازار جهانی حضوری پر رنگتری داشت.
فرشهائی که بدون نقشه بافته میشوند
فرشهائی همانند فرش اصفهان و تبریز و برخی از مناطق کشور شناخته شده هستند اما جالب است بدانید در استان اصفهان فرشهائی بافته میشده که خاص آن منطقه بوده و در بین مردم شناخته شده نیست.
از این قبیل فرشها میتوان به فرش ویست (یاوری) در روستای ویست اشاره کرد، روستای ویست در 20 کیلومتری بعد از شهر خوانسار از توابع استان اصفهان در منطقهای کوهستانی بوده و در این منطقه فرشهائی بافته میشود که بدون نقشه هستند و بافنده از حفظ آنها را میبافد، طرحها و نقشههائی که از ذهن بافنده نشات گرفته و جالب اینکه همه بافنده ها همان طرحها را بدون هیچ کم و کاستی میبافند، در سالهای گذشته کشور آلمان از مشتریان و خواهان این فرش ذهنی بوده است.
اما مسئلهای که وجود دارد، این است که بافت فرش ویستی که برگرفته از ذهن بوده و بدون نقشه است، در حال فراموشی است و در این روستا شاید سالی یک بار بافته میشود.
بردبار درباره این فرش ذهنی میگوید: متاسفانه به همین شکل بوده و برخی فرشها اصلا به مردم معرفی نشده و این موضوع میتواند دلایل زیادی داشته باشد اما شاید در آینده باز این فرش ذهنی با رویکردهای جدید به بازار بیاید.
اکرم عمادی، بافنده فرش ذهنی ویستی نیز در این زمینه به تسنیم میگوید: خیلی وقت است که در این روستا این فرش زیاد بافته نمیشود نسل جوان که دیگر این فرشها را نمیبافند، قدیمیها هم دیگر حوصله بافتن فرش را ندارند.
فرش از همان مقولههائی است که با پیچ و خمهائی که وجود دارد، نسبت به سایر هنرهای دستی با وجود مشکلات مالی و تحریمها، هنوز هم مانن یک سرو ایستاده و میتواند با همین ایستادگی سهم بزرگی در درآمدزائی کشور داشته باشد.
با رسیدگی و بررسی ظرفیتهائی که در این هنر یافت میشود، میتوانیم باز هم در رده نخست این هنر در سبد کالاهاى غیر نفتى کشور باشیم.
انتهای پیام/ ب