گلعلی بابایی، رئیس سازمان هنری و ادبیات دفاع مقدس، در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با اشاره به ویژگیهای کتاب «من زندهام»، نوشته معصومه آباد، گفت: کتابهایی که با موضوع ادبیات بازداشتگاهی در سالهای اخیر منتشر شدهاند، هر کدام دارای ویژگیها و مشخصاتی هستند که میتوانند برای مخاطب جالب باشد. موضوع هر یک از این آثار میتواند سوژه خوبی برای تولید آثار هنری دیگر مانند فیلم باشد. آثاری مانند «پایی که جاماند»، «من زندهام» و ... نگاه جدیدی به حوزه ادبیات بازداشتگاهی دارند که تنوع این دسته از آثار میتواند بسیاری از هنرمندان ما که از کمبود سوژه در این زمینه مینالند را از نگرانی در بیاورند.
وی ادامه داد: در سالهای اخیر آثاری که در حوزه ادبیات بازداشتگاهی منتشر شدهاند، متعدد بوده اما تنها تعدادی از این آثار موفق شدهاند تا به خوبی معرفی شوند. از سالهای پس از جنگ کتابهای مختلفی با این مضمون منتشر شدهاند که عموماً یک موضوع را بیان میکردند؛ فضای پر از تحقیر و توهین اسارتگاهها را، اما در این میان تعدادی از آثار که توانستند از منظر جدید به این قضیه بپردازند، مانند کتاب «پایی که جاماند» و یا اینکه راوی ویژگیهای منحصر به فردی داشت مانند «من زندهام»، توانستند توسط رسانهها به خوبی معرفی شوند.
رئیس سازمان هنری و ادبیات دفاع مقدس با بیان اینکه اهتمام ویژه مقام معظم رهبری به کتابهای دفاع مقدس در توجه رسانهها به این مقوله بسیار اثرگذار بوده است، یادآور شد: بسیاری از کتابهایی که سالها پیش چاپ شدهاند، ویژگیهای منحصر به فردی داشتند، اما رسانهها به آنها نپرداختند. اگر رسانهای داشتیم که زمینه تبلیغ را داشت و به هر کتابی که در این حوزه منتشر میشد، میپرداخت، الآن بسیاری از این آثار در سبد فرهنگی خانوادههای ما جای میگرفت.
بابایی ادامه داد: در حال حاضر نگاههای جدید وارد حوزه ادبیات دفاع مقدس شده است و ناشران نیز حرفهایتر به این مقوله نگاه میکنند. با وجود این نمیتوانیم ادعا کنیم که حق مطلب را در حوزه دفاع مقدس ادا کردهایم. هنوز خیلی از آثار را ندیدهایم و بسیاری از صحبتها را نشنیدهایم. ما به عدد رزمندگان جنگ میتوانیم سوژه داشته باشیم. کارهای جدیدی که اخیراً چاپ میشود، هر کدام نگاه جدیدی را دنبال میکنند. با وجود این دسته از آثار دیگر بسیاری از هنرمندان نمیتوانند ادعا کنند که کفگیر هنر دفاع مقدس به ته دیگ خورده است.
انتهای پیام/