به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان و به نقل از اتاق بازرگانی اصفهان، رسول رنجبران در سیو ششمین نشست هیئت نمایندگان اتاق ایران اظهار کرد: آثار و نشانههای بحران کمبود آب در حوضه زایندهرود را شامل خشک شدن رودخانه در چند سال پیاپی، عدم تامین حقابه زیست محیطی رودخانه و تالاب و خطر نابودی محیط زیست طبیعی رودخانه و تالاب و شکلگیری کانون ریزگردهای نمکی، نابودی کمی و کیفی آبخوانها و منابع آب زیرزمینی و پدیده فاجعهبار و غیر قابل جبران نشست سراسری دشتها و تأسیسات شهری در اثر آن نام برد.
وی علل بروز و یا تشدید بحران کمبود آب در حوضه زایندهرود را شامل رشد جمعیت و افزایش مصارف، کاهش حجم آب ورودی و افزایش برداشت در بالادست رودخانه برشمرد .
عضو هیئت نمایندگان اتاق ایران تصریح کرد: خشک شدن باغهای چند صد ساله و دارای حقابه مطرح در طومار شیخ بهایی، در خطر افتادن میراث تاریخی و فرهنگی اصفهان در پی خشک شدن (نابودی بخشی از تمدن ایران و جهان) و بحران اجتماعی و تنگنای معیشتی بیش از300 هزار کشاورز حقابهدار تنها در شرق اصفهان و شیوع بیماریهای متعدد ناشناخته روحی، روانی و جسمانی از دیگر تاثیرات خشک شدن شریان حیاتی استان اصفهان است.
وی خاطرنشان کرد: موضوع خشک شدن زایندهرود و از بین رفتن آثار تمدنی مانند سی و سه پل و پل خواجو، مسائل سیاسی و امنیتی نیست بلکه ضایعهای بوده که باید از سوی مسئولان مربوطه مورد توجه قرار گیرد و از سوی دیگر باید به این بحران با چشم ملی بنگریم چراکه 68 درصد تولید فولاد، 12 درصد تولید برق و 50 درصد تولید مصالح ساختمانی کشور در این استان تحقق میپذیرد.
رنجبران تصریح کرد:خشکی چند ساله زایندهرود، از بین رفتن تالاب گاوخونی و تخریب زیستگاه بسیاری از جانوران، پراکنده شدن ریزگردها به شهرها و استانهای مجاور و خشک شدن باغهای چند صدساله اطراف رودخانه، از جمله پیامدهای افزایش جمعیت حوالی رودخانه و کاهش آب آن است.
وی سدسازیهای ترکیه، عراق، سوریه در سالهای اخیر را عامل پیشروی آب شور به طرف نخلستانهای خوزستان دانست و گفت: انتقال آب از سرچشمه کارون و دز به زایندهرود هنوز انجام نشده که شور شدن آب رودخانههای خوزستان به آن مرتبط میشود.
عضو هیئت نمایندگان اتاق ایران خاطرنشان کرد: در این منطقه با 2 پدیده میزان آب ورودی به بستر رودخانه و میزان مصرف از آن روبهرو هستیم زیرا براساس اطلاعات موجود با مقایسه این دو مقدار، با 576 میلیون متر مکعب کمبود آب مواجه هستیم.
وی گفت: سرانه آب در استان اصفهان 660 متر مکعب است و بر اساس گفته سازمان ملل، وارد مرحله بحرانی از این منظر شدهایم، همچنین در 5 سال گذشته ورودی آب به بستر زایندهرود، 35 درصد کاهش پیدا کرده است.
رنجبران درباره آبهای زیرزمینی بیان کرد: کاهش بسترهای زیرزمینی آب سبب فشردگی و از بین رفتن حالت اسفنجی زمین شده و در صورت تداوم این مساله، با چالشهای جدی و نشست زمین روبرو میشویم، نکته قابل توجه عدم قابل بازیافت بودن این آبها بوده که نباید آن را بی اهمیت جلو دهیم.
وی خاطرنشان کرد: بر اساس آخرین مطالعات صورت گرفته، تا 2 دهه قبل طرح صرفهجویی در مصرف کارساز بود ولی دیگر اجرای این پروژهها پاسخگو نبوده و باید راهکارهای جدیدی برای برون رفت از این بحران پیدا کرد.
عضو هیئت نمایندگان اتاق ایران پیشنهاد تشکیل کمیسیون آب در اتاق ایران را به هیئت نمایندگان ارائه کرد و گفت: اگر در موضوع آب به صورت ملی نگاه نشود، با بحران آب در کل کشور روبرو میشویم و چنانچه چند استان کشور در بحران کم آبی به سر میبرند.
انتهای پیام/ج