رئیس جمهور روحانی در مصاحبه با خبرنگاران که در آستانه پنجمین دور مذاکرات هسته‌ای با گروه 1+5 برگزار شد، با تاکید بر جدیت ایران در گفتگوها گفت: "ما در مذاکرات بسیار جدی هستیم و اگر طرف مقابل اراده لازم و حسن‌نیت کافی را داشته باشد،‌ توافق حاصل شدنی است و ما می‌توانیم طی 5 هفته آینده به توافق برسیم..." رئیس‌جمهور همچنین با اشاره به اینکه شرایط به عقب باز نخواهد گشت درباره خطوط اساسی مورد نظر جمهوری اسلامی ایران گفت: "دو مسأله قابل تغییر نیست، نخست اینکه در تداوم غنی سازی هیچ بحثی وجود ندارد و نباید در مخیله هیچکس بیاید که غنی‌سازی در ایران متوقف شود و مسأله دوم نیز اینست که اگر توافقی انجام شود باید تحریم‌ها لغو گردد، چرا که یکی از بندهای توافق نهایی برداشته شدن کامل تحریم‌هاست."

اظهارات رئیس‌جمهور در مصاحبه مطبوعاتی اخیر نشان دهنده ایستادگی بر اصول تغییرناپذیر و حقوق هسته‌ای ملت ایران است و از جدیت گروه مذاکره کننده کشورمان برای دستیابی به توافق هسته‌ای حکایت دارد به شرط آنکه طرف مقابل نیز از عزم لازم و جدیت کافی برخوردار باشد. متأسفانه آنچه در ماه گذشته و در جریان مذاکرات وین 4 گذشت، خلاف این امر را از ناحیه طرف مقابل گواهی داد.
درباره محتوای مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه 1+5 هر چند طرفین بارها اعلام کرده‌اند که گفتگوها کاملاً محرمانه بوده و تا رسیدن به نتیجه نهایی، غیرقابل انتشار است ولی برخی از جنبه‌های این مذاکرات در رسانه‌های غربی انعکاس یافت و مواردی از زیاده‌خواهی‌ها و مطالبات غیرقابل قبول طرف مقابل در شروع مرحله چانه‌زنی درباره نگارش متن توافق نهایی را نشان داد بطوری که مطرح شدن بعضی از این مطالبات، اصل توافق را تا حدودی به عقب برد، هر چند حدس زده می‌شد با فرا رسیدن موعد نگارش متن توافق جامع، غربی‌ها بویژه آمریکا مواضع سرسختانه‌تر و طلبکارانه‌تری اتخاذ خواهند کرد، ولی میزان این مطالبات و بالا رفتن لحظه‌ای آن، رنگ و بوی باج خواهانه‌ای به آن داد که اصلاً قابل پذیرش نبود.
به عنوان نمونه، درحالی که موضوع رآکتور اراک در مذاکرات حل شده بود و دو طرف درباره اصول یک راه‌حل که ماهیت آب سنگین را حفظ کرده ولی پلوتونیوم خروجی آن را کاهش می‌داد توافق کرده بودند، در وین 4، آمریکایی‌ها دوباره مسأله تبدیل شدن این راکتور به یک ر‌آکتور آب سبک را مطرح کردند! جالب آنکه آمریکا چندی پیش خود برای باز طراحی قلب رآکتور به منظور کاهش ظرفیت تولید پلوتونیوم آن پیش قدم شده و طرحی را ارائه کرده بود!
خواسته غیرقابل قبول دیگر آمریکا، کاهش ظرفیت غنی سازی در ایران بود. در شرایطی که گمان می‌رفت آمریکائیها خود را برای پذیرش حداقل 5000 دستگاه سانتریفیوژ نسل اول در ایران آماده کرده‌اند؛ موضعی که آنها در مذاکرات وین 4 گرفتند این بود که فقط می‌توانند وجود 500 سانتریفیوژ را در ایران بپذیرند!
اما مسائل اختلافی فقط همین موارد نبودند بلکه آمریکا موضوع برنامه موشکی ایران را نیز به فهرست مذاکره افزوده و خواستار بحث درباره برد و ظرفیت موشکی ایران به عنوان یک عامل احتمالی در پرتاب سلاح‌های هسته‌ای شد. این درحالی است که جمهوری اسلامی ایران از ابتدا فعالیت‌های هسته‌ای خود را به طور شفاف و بر مبانی صلح آمیز قرار داده و بازدیدهای بازرسان آژانس از مراکز هسته‌ای ایران وگزارش‌های آنها نیز همین روند را تأیید می‌کند و بالاتر از همه اینکه برای کشوری که فتوای فقهی رهبر آن بر حرمت ساخت و استفاده از سلاح هسته‌ای استوار است، این بهانه جویی‌ها صرفاً در راستای باج خواهی با هدف کاهش ظرفیت دفاعی کشورمان قابل ارزیابی است.
نکته قابل تأمل اینکه این ادعاها علیه جمهوری اسلامی ایران توسط کشور و یا کشورهایی صورت می‌گیرد که خود، بیشترین سلاح‌های مرگبار هسته‌ای و زرادخانه‌های اتمی را در اختیار دارند و قادرند کره زمین و میلیاردها نفر ساکنین آنرا بارها منهدم کرده و به کام مرگ بکشانند و حتی سابقه استفاده از این سلاح‌های خانمانسوز را در آسیا و در جریان جنگ جهانی دوم دارند.
اینکه قدرت موشکی و هسته‌ای آمریکا و زرادخانه‌های این کشور به سوی کشورهای جهان نشانه رفته و سایه مرگ را بر بشریت افکنده، نکته پنهانی نیست و همه ملتهای جهان خطر هسته‌ای آمریکا را به عنوان یک واقعیت ملموس و جدی احساس می‌کنند. چندش آور است در چنین شرایطی دولتمردان آمریکائی ضمن ادامه دادن به ماجراجویی‌های هسته‌ای و لشکرکشی‌های نظامی و حمایت از رژیم‌های دیکتاتوری به خود اجازه می‌دهند دم از حقوق بشر زده و خود را حامی صلح و ثبات جهانی قلمداد کنند!
اکنون نیز همزمان با آغاز مذاکرات وین 5 که گروه مذاکره کننده ایرانی آماده است براساس توافقات اولیه، وارد مرحله نگارش پیش نویس توافق جامع شود، دور از انتظار نیست که تداوم بهانه‌گیریها، فضاسازیها و زیاده‌خواهی‌های آمریکا و برخی هم پیمانان غربی‌اش بخواهد این دور از مذاکرات را نیز با مشکل مواجه سازد. البته درک این نکته که چرا آمریکا علیرغم توافق و پیشرفت نسبی در سه دور نخست مذاکرات اکنون و در آستانه تدوین پیش‌نویس توافق نهایی به چنین بهانه‌های غیرمنطقی و ارائه مطالبات پلکانی متوسل شده و برخلاف رفتارهای اعتمادساز طرف ایرانی، با برخوردهای غیرصادقانه درصدد باج خواهی برآمده، برای ملت ما کاملاً روشن است زیرا آنها که همواره دشمنی خود را با قدرت و استقلال جمهوری اسلامی ایران بیان کرده و مقابله با آنرا به عنوان یک هدف استراتژیک دنبال می‌کنند، این بار با در پیش گرفتن یک تاکتیک مذاکراتی به دنبال بالا بردن مطالبات خود و افزایش قدرت چانی زنی در جریان گفتگوها هستند و هنوز هم در این فضای خیالی سیر می‌کنند که چون مذاکره کنندگان ایرانی به این توافق نیاز دارند، به محض مشاهده دورنمای از دست رفتن شانس حصول به توافق جامع، آماده هرگونه امتیازدهی خواهد بود. آمریکا امیدوار است با به حاشیه راندن نقش روسیه و چین در مذاکرات بتواند حداکثر امتیاز را از ایران بگیرد، درحالی که همانگونه که دکتر روحانی رئیس‌جمهور در آستانه مذاکرات وین 5 تصریح کرد، طرف مقابل ما نیاز بیشتری به این توافق دارد، زیرا ملت ایران در عین حال که از عدم امکان بازگشت وضعیت تحریم به گذشته مطمئن است، خود را برای شرایط مختلف براساس اقتصاد مقاومتی که زیربنای آنرا می‌گذارد، آماده می‌کند.
طبعاً طرف‌های غربی نیز در این سال‌ها ما را به خوبی آزموده و دریافته‌اند که ملت ایران تسلیم باج‌خواهی‌ها و مطالبات غیرمنطقی نخواهد شد و نه به آمریکا و نه به هیچکس دیگر اجازه عبور از خطوط قرمز و منافع ملی‌اش را نمی‌دهد. کشورهای غربی اگر به واقع خواهان دستیابی به توافق پایدار هسته‌ای با ایران هستند، باید بدانند برای خروج از وضعیتی که خودشان را به آن گرفتار کرده‌اند، ناگزیر به پذیرش حقوق هسته‌ای ملت ایران، به رسمیت شناختن حق مسلم ما در دستیابی به فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای و ادامه غنی سازی هستند.
رفتار طرف مقابل ما در مذاکرات وین 4 چنین نشان داد که آمریکا به دنبال حل نهایی مشکل هسته‌ای با ایران نیست بلکه با بهانه قرار دادن مسائل هسته‌ای، درصدد تحمیل خواسته‌های نامشروع خود هستند و به همین دلیل تیم مذاکره کننده ایرانی در مقابل این زیاده‌خواهی‌ها ایستاد و بر اجرای توافقات اولیه تاکید نمود. اکنون به نظر می رسد باید منتظر ماند و دید دور پنجم مذاکرات ایران و 1+5 در وین چگونه پیش می‌رود و آیا آمریکائیها حاضرند دست از کاسب کاریهای هسته‌ای خود بردارند یا نه؟

انتهای پیام/

خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.