علیرضا خسروی در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، با اشاره به برنامه دولت برای راهاندازی لیزینگ مسکن گفت: سئوال این است که آیا هر کشوری که قانونی گذراند ما هم میتوانیم از روش آنها استفاده کنیم. آیا شرایط آنها با شرایط و فرهنگ ایرانی یکسان است. آیا استفاده خارجیها از مسکن با ما یکنواخت است که همان برنامه را کپیبرداری کنیم.
خسروی با یادآوری اینکه لیزینگ خودرو تا حدودی موفق بود، افزود: اما هزینههای مسکن با خودرو متفاوت بوده و با آن قابل مقایسه نیست. باید توجه داشت تقاضا برای خرید مسکن در کشور بسیار بالاست. از سوی دیگر با توجه به اینکه بخش مسکن منابع بسیار زیادی را میطلبد باید مشخص شود که شرکتهای لیزینگ و بخش خصوصی چه پیشبینی برای تقاضاهای بالا در این حوزه دارند.
وی با بیان اینکه هماکنون 5.5 میلیون نفر مستاجر در کشور داریم، تاکید کرد: این نیز یکی از نکاتی است که باید مورد توجه دولت در راهاندازی لیزینگ مسکن قرار گیرد.
عضو کمیسیون عمران مجلس خاطرنشان کرد: اساسا لیزینگ برای یک سری کالاهاست که شاخص قیمت آنها در طول زمان کمتر از میانگین شاخص افزایش قیمت کالاهای دیگر تغییر میکند. بهعنوان نمونه در لیزینگ یک کالا مانند خودرو یا لوازم خانگی تا انتهای زمان پرداخت نهایی، قیمت خودرو خیلی تغییر نمیکند.
خسروی ادامه داد: این در حالی که در مسکن اینگونه نیست، در یک لیزینگ مثلا 10 ساله قیمت مسکن خیلی تغییر خواهد کرد.
وی دلیل تغییر بالای قیمت مسکن را متوجه عملکرد دولتها دانست و با بیان اینکه مهمترین معضل کشور در این بخش عدم برقراری تعادل بین عرضه و تقاضا بوده است، اظهار کرد: اصولا بازپرداخت لیزینگ 10 تا 30 سال است، اما هنوز مشخص نیست دولت کدام یک از این دو را مد نظر قرار میدهد و پیشبینی آنها (دولتیها) در خصوص قیمت مسکن در یک بازه زمانی 10 یا 30 ساله چقدر است.
وی با تاکید بر اینکه دولت در این مسئله خود را بیمسئولیت نشان داده است، اظهار کرد: دولت باید از ابزارهای قدرتی که در اختیار دارد، استفاده کند، از این رو دوستان به این سئوال باید پاسخ دهند که 10 سال مبنای لیزینگ قرار میگیرد یا 30 سال.
عضو کمیسیون عمران مجلس در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اینکه نرخ سود مشارکت در لیزینگ باید مورد توجه قرار گیرد، افزود: نرخ سود در لیزینگ باید با میزان افزایش قیمتها یک منطق اقتصادی داشته باشد، دولت میخواهد سود مشارکت را چقدر اعلام کنند. باید از همین الان این کار را انجام دهند، اما میزان سود در نظر گرفته برای لیزینگ خیلی مشخص نیست.
خسروی با اشاره به اینکه با شرایط قیمت مسکن و حفظ ارزش پول به نظر میرسد باید یک سود 30 درصدی برای لیزینگ مسکن اعلام شود این سئوال را مطرح کرد: آیا این میزان سود برای مردم صرفه اقتصادی دارد که وارد این بحث شوند؟
وی با بیان اینکه ضریب نفوذ لیزینگ در ایران حدود 3.5 درصد و در جهان 5 درصد است، گفت: از سوی دیگر وام سایر کشورها ارزان و 2 تا 3 درصد است، اما کمترین سود وام در ایران 25 درصد است. این موضوع کار را تا حدودی مشکل میکند. حجم عملیات شرکتهای لیزینگ در سال گذشته 1800 میلیارد تومان بوده است، حال این سئوال مطرح است که آیا آنها میتوانند حجم بالای منابع مورد نیاز در لیزینگ مسکن را پاسخ بدهند یا اینکه فقط دنبال صدور مجوزهای 5 ساله هستند.
انتهای پیام/