درخواست توقف شمارش آرا در افغانستان از سوی نامزد پیشرو دور اول انتخابات، آینده سیاسی این کشور را بار دیگر با ابهام و مخاطره جدی روبهرو کرده و شمارش معکوس برای آغاز ناگوارترین سناریوهای ممکن را کلید زده است. ادعای تقلبهای سازمانیافته و فراگیر در مرحله دوم انتخابات و عدم دریافت پاسخهای سریع و منطقی از سوی مقامهای مسوول اعم از قوای دولتی، کمیسیون مستقل انتخابات و کمیسیون بررسی به شکایات باعث شد دکتر عبدالله ارتباط ستاد خود با مراجع انتخاباتی را بهطور رسمی قطع و تقاضای توقف شمارش آرا را ارایه کند. این توقف نهتنها یک بنبست انتخاباتی تلقی میشود، بلکه به باور کارشناسان بنبستی برای مردمسالاری، امنیت و آینده افغانستان خواهد بود و میتواند تلاشهای 13سال اخیر و نتایج آن را به ورطه نابودی بکشاند. تاریخ نیمقرن اخیر افغانستان نیز نشانگر این واقعیت تلخ است که نمیتوان ضرورتا فرآیند تحولات سیاسی را بر مبنای قاعده آینده، بهتر از امروز و امروز؛ روشنتر از دیروز پنداشت. نتایج مرحله اول انتخابات هر چند نشانگر مشارکت فعال و هوشمندانه مردم افغانستان بود و طلیعه آینده بهتر در سایه مردمسالاری را نوید میداد، اما موکولشدن انتخابات به دور دوم این نگرانی را دامان زد که بار دیگر گرایشات قومی مبنای دستهبندیها قرار خواهد گرفت و منافع ملی متاثر از احساسات و هیجانهای نژادی و فرقهای خواهد شد. تجربه تلخ پنجسال پیش در زمان دور دوم انتخابات نیز خود موید این پیشبینی بود. کارزار انتخاباتی و ائتلافهای جدید کاندیداهای بهجامانده با دو کاندیدای اصلی در دور دوم، اولین زنگ خطر تحریکات قومی و نژادی را به صدا درآورد و شیوه و شور تبلیغاتی دور دوم این آتش را بیش از پیش مشتعل کرد تا زمینههای ایجاد و ادعای تقلب انتخاباتی به صورت گسترده فراهم شود. اخبار و شایعات منتشره در قبل و بعد از انتخابات در کنار کلیپهای متعدد منتشره در سایتهای اجتماعی که مدعی تقلب گسترده بود همراه با پاسخهای کند و غیردقیق مسوولان مربوطه باعث شد که درخواست توقف فرآیند شمارش آرا صادر و شمارش معکوس مردمسالاری نوپای افغانها در تلاطم موجهای سنگین تضادهای قومی بار دیگر آغاز شود. با بحران پدیدآمده؛ هر سناریو پیشرو با هزینههای جدی برای نظام نوپای افغانستان همراه است. بدترین سناریو ممکن، رودررویی گروههای قومی و نژادی به بهانه حمایت از دو نامزد خواهد بود بهنحوی که انسجام و اداره امور جاری کشور با بنبست روبهرو شده و طالبان نیز به این بحران امنیتی قطعا دامن خواهند زد. خوشبینانهترین سناریو، تفاهم و توافق کاندیداها به ادامه روند شمارش خواهد بود.
حتی در اینصورت نیز کاندیدای پیروز همواره با اعتراضات و انتقادات اپوزیسیون خود روبهرو خواهد بود و هیچگاه نمیتواند با اقتدار کامل سکان هدایت کشور را بر عهده گیرد. هر چند دو نامزد اصلی این مرحله مواضع کاملا متفاوتی در قبال تحولات از خود نشان میدهند، اما مواضع دولت حاکم در قبال تحولات اخیر یکسان است. این مواضع حتی برخی از تحلیلگران را بر این داشته که ضمن اذعان به تاریخیبودن این مشکل، دولت موجود را صحنهگردان این بحران معرفی و تاکید کنند از این طریق؛ نهایتا، همه جناحهای داخلی و خارجی جهت حفظ امنیت و یکپارچگی کشور به ادامه عمر دولت حامد کرزای رای خواهند داد. بدیهی است ادامه چنین روندی نهتنها یک بنبست سیاسی تلقی میشود، بلکه امید به مردمسالاری و فردای بهتر را در دل مردم افغانستان نیز به یأس تبدیل خواهد کرد.
انتهای پیام/