تیم ملی کشورمان در دومین مسابقه خود باید روبروی آرژانتین قرار بگیرد این سختترین دیدار ایران در جام جهانی است. در واقع مسابقات ایران برابر نیجریه، آرژانتین و بوسنی را میتوان به ترتیب مهمترین، سختترین و حساسترین دیدار دانست. مصاف با نیجریه مهم بود چون میتوانست تکلیف ایران را در دیگر دیدارها مشخص کند. وقتی توانستیم از این مسابقه یک امتیاز کسب کنیم یعنی در جام جهانی باقی مانده و به دو دیدار بعدی امیدوار شدیم.
تقابل با مسی و یارانش بدون شک سختترین دیدار ایران خواهد بود و بعد از این مسابقه باید روبروی بوسنی قرار بگیریم و اگر شانس داشته باشیم با کسب نتیجه برابر این تیم میتوانیم راهی دور بعد شویم یا در بدبینانهترین حالت در گروه خود سوم شویم نه چهارم و قعرنشین! آرژانتین از لحاظ آمادگی جسمانی، ذهنی ، تکنیکی و تاکتیکی بر تیم ما برتری دارد. مهاجمان نیجریه تک مهارتی بودند و همین مساله باعث میشد آنها فقط به فکر بازی مستقیم و حمله به قلب دفاع ما باشند اما بازیکنان آرژانتین اینگونه نیستند. شاگردان سابلا چندمهارته هستند و برای رسیدن به دروازه حریف خود میتوانند از کارهای سرعتی، ترکیبی، تدریجی و ضدحمله بهره ببرند.
تیم کیروش در بازی اول هرچند در دفاع خوب عمل کرد اما روی ضدحملات برنامهای نداشتیم. در اصل باید بگویم ساختار دفاعی ایران برابر نیجریه خوب بود اما برابر آرژانتین داستان متفاوت است. مقابل حریف دوممان نباید فاصله خط دفاع و دروازهبان کم شود چرا که بازیکنانی مانند مسی، آگرو، ایگواین و دیماریا به محوطه جریمه ما نزدیک شده و بهترین استفاده را خواهند برد. نکته بعدی اینکه سه هافبک پشت تک مهاجم ایران در بازی با نیجریه عملکرد خوبی نداشتند. دوندگی آنها زیاد بود ولی توپگیری نداشتند و چندان مفید واقع نشدند. وقتی دژاگه، حاجصفی و حیدری به عقب برمیگشتند از بازیکن حریف توپی نمیگرفتند و این مدافعان کناری بودند که این وظیفه را انجام میدادند.
بازیکنان ایران همچنین نباید احساسی بازی کنند. تیمی که قرار است دست به دفاع بزند و از ضدحملات استفاده کند باید برنامه ویژهای داشته باشد. تیم های اینچنینی وقتی گلی دریافت میکنند شیرازه آنها از هم میپاشد بنابراین بازیکنان کشورمان باید فوقالعاده دونده و جنگنده باشند. ساختار دفاعیمان باید نظم بهتری داشته باشد.
در مورد تیم آرژانتین نیز باید گفت سرمربی این تیم اگر مقابل ایران از سیستم 2-4-4 لوزی استفاده کند و مسی را پشت مهاجمان قرار دهد با چالشی مهم مواجه میشود و آن عدم توازن بین خط دفاع و حمله است یعنی هماهنگی و توازنی بین بازیکنان خط حمله و دفاع این تیم وجود نخواهد داشت.اصولا تیمهایی که برای قهرمانی مسابقاتی مانند جام جهانی آماده میشوند بازیکنانی در یک سطح دارند ، ساختار دفاعی آنان مانند خط حملهشان مقتدر است و سخت گل میخورند اما آرژانتین اینگونه نیست! برای تیم ملی کشورم آرزوی موفقیت میکنم.
* کارشناس فوتبال
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.