به گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین، رمضان، ماه میهمانی خدا از راه میرسد تا همچون سالهای گذشته زمینیان به میهمانی عرشیان دعوت شوند، آری رمضان ماهیست که عاشقان کوی دوست، ماه های رجب و شعبان را برای ورود به این ضیافت الهی درک کرده اند.
ضیافتی که میهمانانش، بندگی، عبادت وعمل صالح را به جای طعام پرچرب و شیرین و نوشیدنی های گوارا توشه خود می سازند و در پایان در عیدی بزرگ، رحمت، مغفرت و رضوان الهی شامل حال آنان می شود.
رمضان ماهی است که قرآن به عنوان برنامه زندگی بشر در آن نازل شد، ماهی که احادیث و روایات از آن به عنوان ماه خدا نام می برند و مومنان به ضیافت الله دعوت می شوند، ضیافتی که در آن دعا مستجاب و کم ارزش ترین کار با ارزش است.
استان قزوین در ایام پرفیض و معنوی رمضان حال و هوای دیگری دارد و مردم روزه دار این منطقه در ماه نزول قرآن با سنن و رسوم ویژهای میهمان ضیافت الهی میشوند، آداب و رسوم مردم قزوین که ریشه در فرهنگ غنی و اصیل اسلامی دارد به دلایل گوناگون در گذر زمان نه تنها دچار خللی نشده بلکه روز به روز بر عظمت و گسترش آن افزوده شده است.
این رسوم از قرنها پیش در پیچ وخم تاریخ راه به عصر حاضر رسانده و با برخورداری از غنای بالا و معنویت خاص، نه تنها مردمان شهر دارالمومنین قزوین بلکه همگان را در سراسر گیتی با شور و شوق به خود فرا می خواند که برخی از این رسوم در ایام ماه مبارک رمضان و در این ضیافت الهی در گوشه و کنار این استان همچنان به چشم میخورد و گذشت ایام نتوانسته ریشه آنها را بخشکاند هر چند شاید گرد و غباری در گذر زمان به خود بگیرد که با تلنگری زدوده می شود.
از جمله مهمترین مراسم مردم قزوین در ماه مبارک رمضان شامل:غبارروبی مساجد و حرم امامزادهها توسط اهالی محل، به ویژه مردان سالمند و جوانان در آستانه ماه مبارک رمضان یکی از سنتهای بومی قزوین بوده و خانوادههای روزه دار این خطه با غبارروبی و نظافت منازل، خرید مواد غذایی و مایحتاج ضروری، از روزهای پایانی ماه شعبان به پیشواز ماه رمضان می روند.
روزه داری مومنان قزوین به طور معمول در ماه شعبان و همچنین دهه آخر این ماه برای آماده شدن و استقبال از ماه مبارک رمضان آغاز شده و یکی از آداب و رسوم مستحبی رایج در بین قزوینیها، استهلال یا رویت هلال ماه در آخرین غروب ماه شعبان و همزمان با شب اول ماه رمضان است که دیدن هلال نازکی از ماه، ورود به ماه رمضان و ضیافت خدا را نوید می دهد.
استقبال گسترده مردم بویژه جوانان از برپایی نماز جماعت درمساجد، تکایا و امامزاده ها و برپایی جلسات تفسیر و قرائت قرآن و شرح رساله های عملیه از دیگر رسومی است که در ماه مبارک رمضان دیده می شود.
سردادن سه وعده اذان در پشت بام های منازل، بیدار کردن همسایه ها برای خوردن سحری، خواندن مناجات با صدای بلند و حتی کوفتن بر طبل برای بیدارباش سحر از جمله سنت های قزوین و روستاهای تابعه آن است.
مردم قزوین در لیالی قدر نیز با برپایی آئین های ویژه از قبیل شرکت در محفل های معنوی نیایش و دعاهای فرج، جوشن صغیر و کبیر، ابوحمزه ثمالی، جامعه کبیره، اقامه نمازهای یکصد تا هزار رکعتی، حضور در مساجد و تکیه ها و سرگرفتن قرآن در شب های قدر به راز و نیاز می پردازند و خواندن سوره های عنکبوت، روم، دخان و بویژه سوره قدر از باورهای دینی مردم این استان است که در این شب ها انجام می شود.
یکی از سنت هایی که هنوز نیز در گوشه و کنار شهر قزوین مشاهده می شود برپایی جشن و شادی در شب 27 ماه رمضان و شب قتل ابن ملجم مرادی است که در این شب پیرمردان و جوانان با برپایی محفل سرور تا هنگام سحر به خوردن تنقلات و شیرینی و شربت مشغول می شوند.
حلیم، شله زرد، آش دوغ، آش رشته، شیربرنج، قورمه سبزی، فرنی و رنگینک از جمله غذاهایی است که بانوان این استان برای افطار و سحری خانواده طبخ می کنند و نان چایی، قاق، شیرمال و دویماج نیز از دیگر خوراکیهایی است که در این ماه مبارک در قزوین در فاصله افطار تا سحر صرف میشود.
دیماج نوعی عصرانهٔ سنتی قزوینی مخصوص فصول گرم است این خوراکی از مخلوط نمودن تکههای نان، پنیر، سبزی ، گردو، پیاز داغ، زرد چوبه درست میشود البته نوع اصلی دیماج که متداول تر است از مخلوط تکههای خرد شده نان لواش قزوینی(خشک) و سبزی خرد شده پنیر کهنه گردو و پیاز داغ تهیه میشود.
یکی دیگر از آداب و رسوم رایج در استان بردن افطاری برای نوعروس عقد کرده است که در یکی از روزهای ماه رمضان، خانواده داماد از خانواده عروس می خواهد که برای افطار چیزی آماده نکند و آنان با مهیا کردن طبقی از غذا، شیرینی، زولبیا و یک هدیه مخصوص به منزل عروس می روند.
مردم قزوین به کمک به فقرا و نیازمندان توجه ویژهای دارند و به همین سبب توزیع جیره خشک از قبیل برنج، روغن، گوشت و آرد بین افراد و خانواده های نیازمند درماه مبارک ویژه شب های قدر در استان قزوین از جایگاه ویژهای برخوردار است.
این رسم هم در گذشته دایر بوده و هم امروز، در این روز قبل از طلوع خورشید مردم با ماه رمضان وداع کرده و بر سجادهی نیاز سجده برخاک عشق میزنند و با جماعتی که یک ماه مهمان سفرهی الهی بودند به شکرگزاری خدا مشغول میشوند و بعد به خانهی بزرگ فامیل میروند و صبحانهای کامل میل میکنند و بعد به دیدار بقیه اقوام رفته و آن روز را با خوبی و خوشی به پایان میرسانند.
انتهای پیام/