به گزارش خبرگزاری تسنیم از کاشمر، ماه مبارک رمضان در شهرستان کاشمر با آداب و رسوم ویژهای همراه است که البته این آداب و رسوم در گذشته بیشتر نمود داشته و امروزه کمتر مورد توجه شهروندان قرار میگیرد. اما آنچه این سنتهای محلی را همچنان زنده نگه داشته است پایبندی افراد قدیمی و به ویژه روستائیان کاشمر به این سنن است.
یکی از پژوهشگران فرهنگ محلی کاشمر در این مورد میگوید: بسیاری از خانوادههای روستایی و برخی خانوادههای شهری قبل از ماه رمضان گندم به آسیا میبرند و سپس در دو مرحله به پخت نان محلی میپردازند، در مرحله اول که قبل از ماه رمضان است، به اندازه مصرف ده تا پانزده روز نان میپزند تا در طول ماه مبارک کمتر مجبور شوند به سر تنور گرم بروند و مرحله دوم در روزهای پانزده یا شانزدهم ماه مبارک اقدام به پخت نان میکنند و باقی نان مورد نیاز خود تا پایان ماه را می پزند و در این مرحله که در آستانه ایام شهادت حضرت امیرالمؤمنین(ع) انجام میشود علاوه بر نان محلی، نان جو یا تفتان جو هم میپزند و در شبهای قدر در بسیاری از خانهها نان جو وجود دارد و با توجه به اینکه حضرت امام علی (ع) نان جو استفاده می کردهاند در شب شهادت ایشان مردم در سفرههای افطار خود نان جو همراه با ماست می خورند.
این پژوهشگر فرهنگ محلی در ارتباط با روزهای ماه مبارک رمضان در کاشمر هم میگوید: در هر کوچه و محلهای که چهل یا پنجاه خانوار باشند حداقل بیست یا سی زن در یک ساعت مشخصی و هر روز در منزل یکی از همسایهها جمع میشوند و یک جزء قرآن تلاوت میکنند و در روز آخر ماه هر کدام مقداری آجیل و شیرینی و سکه با خود میبرند و اینها را روی هم می ریزند و سپس هر کدام یک سوره از جزء سیام را میخوانند و آرزو دارند که سوره توحید به آنها برسد و نهایتا آن خانمی که سوره توحید به او می افتد باید بعد از ماه مبارک رمضان باقی خانمها را آشی با عنوان «آش قل هوا... » دعوت کند، همچنین در پایان این جلسه آخر هر کدام مقداری از آجیلها را به عنوان شفا و تبرک با عنوان « آجیل سر قرآن » برمیدارند و سکه را هم با عنوان « پول برکتی » برداشته و در جیب یا کیف پول خود نگهداری میکنند.
کریمی در ارتباط با سنن افطاری در کاشمر میگوید: یکی از برنامههای بسیار خوب کاشمر این است که در بسیاری از مساجد و تکایا شبها سفره افطاری سادهای پهن میشود و افراد پس از اقامه نماز جماعت روزه خود را باز میکنند مثلاً در تکیه امام جعفر صادق(ع) گاه تا چهارصد زن و مرد سر سفره افطار مینشینند، در واقع باید گفت مردم کاشمر به افطاری دادن بسیار علاقه دارند به ویژه اینکه به همین بهانه صله رحم هم انجام می دهند و اقوام و خویشان کنار هم جمع شده و از احوال هم با خبر میشوند.
وی عنوان میکند: در شب بیست و هفتم ماه مبارک که شب به درک واصل شدن ابن ملجم است مردم جشن میگیرند و برخی اعتقاد دارند که باید در این شب با کله و پاچه گوسفند افطاری کنند.
این پژوهشگر فرهنگ و تاریخ محلی کاشمر به حال و هوای کودکان در ماه مبارک رمضان اشاره میکند و میگوید: والدین سعی میکنند در این ماه کم کم فرزندان خود را به روزه گرفتن عادت دهند و به این ترتیب کودکانی که سن و سال کمتری دارند تا ظهر روزه میگیرند که در لفظ کاشمری به آن « روزه کلّه چغوکی » گفته میشود و همچنین والدین به فرزندانی که در آستانه سن تکلیف هستند وعده میدهند که اگر روزه بگیرند برایشان هدیه میخرند.
انتهای پیام/