مجید شریفزاده در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، اظهار داشت: در طی سدههای متمادی هنرهای ما با فرهنگ و اعتقاد ما گره خورده است به طوری که به عنوان مثال وقتی یک رنگرز وارد کارگاه رنگرزی میشود میداند چه دعایی را بخواند و چگونه وارد شود و اول سراغ چه برود؟ هنرهای ما با این ویژگیها و مراتب با وجود مقام استاد و مقام شاگرد تعریف شدهاند.
وی با بیان اینکه متأسفانه همه را فراموش کردیم و آنها را کنار گذاشتیم اضافه کرد: در عین حال چسبیدیم به اینکه صنایع دستی ما وجه شغلی و صنعتی دارد و باید از آن شغل ایجاد کرد، نمیگوییم نباید بشود ولی اصل موضوع را فراموش کردیم که این صنایع دستی و هنرهای سنتی فرهنگ و شناسنامه ما هستند باید با این نگاه آن را ببینیم.
مدیرکل توسعه و ترویج معاونت صنایع دستی ادامه داد: اینکه در صنایع دستی شرایطی را ایجاد کنیم که عدهای شاغل باشند این شغل را در جاهای دیگر هم میتوان ایجاد کرد؟ چه لزومی دارد به سمت صنایع دستی برویم؟
وی با بیان اینکه این نکته مهم است که دنیا از فضای ماشینی در حال دورشدن است و بسیاری از کشورهای پیشرفته و صنعتی به سمت صنایع گذشته خودشان برمیگردند اضافه کرد: حتی آنها به شرق برمیگردند چون آن چیزی که به عنوان معنویت و زندگی معنوی حاکم بر آنها از بین رفته را میخواهند برگردانند، میخواهند به زندگی مردمِ غربِ ماشینزدهِ سرگردان پایان بدهند و به سمت زندگی شرقی بیایند آن وقت ما به دنبال صنعتی به معنای گذشته آنها هستیم.
شریفزاده یادآور شد:غربِ امروز دنیای پست مدرن است که به گذشته برمیگردد و میخواهند جامعههای کوچک را طراحی و معنویت حاکم بر دنیای شرق را احیا کنند و به همین دلیل بازیهای عرفانی را در میآورند چون دنبال معنویت هستند ولی آنها راه را اشتباه میروند، از طرف دیگر ما که زندگیمان غرق فضای معنوی بوده است را میخواهیم از بین ببریم.
مدیرکل توسعه و ترویج معاونت صنایع دستی گفت: چرا این همه علمای ما روی معماری اسلامی تاکید میکنند؟ چون تمام زندگی ما از معماری متأثر میشود، اگر 10 دفعه به یک کوزه صنایع دستی نگاه کنیم این در روحیه ما اثر میگذارد و حتی جسم ما را آرام میکند، حال به جای آن، کار ماشینی مدرنیستی را داخل خانه میگذاریم که این تاثیر در روح میگذارد.
انتهای پیام/