به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم؛ ناتالی گوله، سناتور فرانسوی طی یادداشتی به بررسی ابعاد پنهانی حملات اخیر اسرائیل به نوار غزه و ارتباط آن با مذاکرات هستهای ایران و گروه 1+5 پرداخته و نوشت:
اگر ما اندکی تاریخ غم انگیز این منطقه خاورمیانه را که آتش زیر خاکستر و قلمرو فرصتهای از دست رفته است به خاطر بیاوریم، جنگی که هم اکنون در برابر دیدگان ما جریان دارد، اهمیت دیگری پیدا میکند.
همگان اقدام آریل شارون را که در صحن مسجد الاقصاء در بیت المقدس ظاهر شد وعمداً به انتفاضه دوم دامن زد به یاد دارند. اخیراً، حملات گاه وبی گاه تهدید آمیز ناتانیاهو را در مخالفت با آمریکا که سعی دارد روابط خود را با ایران عادی سازد شاهد بودیم. تلاشهای ناخوشایند و ناموفق آیپک، لابی یهودیان آمریکایی حامی اسرائیل نیز در همین جهت انجام گرفت.
از فکر بازگشت به حوادث 67 سال مخاصمه دلواپس نباشید. امروز نمیدانم درباره قتل نفرتانگیز سه نوجوان اسرائیلی و مرگ وحشیانه یک نوجوان فلسطینی که زنده در آتش سوزانده شد چه میتوان گفت؟ شدت گرفتن مخاصمه در غزه و نامتناسب بودن جنگ افزارهای معمول مورد استفاده، به نظر من باید در موقعیتی کلیتر و جدول زمانی به روز مد نظر قرار گیرد.
در چند روز آینده توافقنامه وین درباره پرونده هسته ای ایران باید به امضاء طرفین برسد وبه این ترتیب شاهد بازگشت تدریجی ایران به جمع کشورها خواهیم بود. این جنگ وحملات گسترده همزمان سنای آمریکا علیه عادی سازی روابط با ایران اتفاقی نیست. هر لحظه ممکن است نیروهای اسرائیلی در نوار غزه ویران ویا در جنوب اسرائیل یک راکت ساخت ایران پیدا کنند.
پس از جریان واهی سلاحهای کشتار جمعی در عراق، چه کسی میتواند بگوید که موضوع آلودگی این سلاح ها راست یا دروغ است...این واقعه بهانه ای است که ایران را دخیل بدانند و مسئولیت ایجاد نا آرامی ها را به دوش این کشور بیندازند وعلت و معلول را در هم آمیزند.
هیچ کس نمی تواند من را متقاعد کند که در این منطقه از خاورمیانه که هر کس در این بازی پوکرتجربه اندوخته، جنگ غزه با مذاکرات با ایران که باید در 20 ژوئیه به پایان برسد مرتبط نیست. ناتانیاهو دراین بازی داو دیگری زده است.
در راهبرد تنفرآفرینی بیمارگونه ناتانیاهونسبت به ایران، خونریزی هیچ ارزشی ندارد. او میداند که بازگشت ایران و عادیسازی روابط این کشور با آمریکا ضربه کشندهای به سیاست سلطهگرانهاش وارد خواهد ساخت. بدون دشمن وهمی یا بهتر بگویم دشمن آرمانی که ایران دوران احمدی نژاد بود، ناتانیاهو چه باید میکرد جز یافتن راه حل مناقشه با فلسطینیان. او برای این کار آمادگی ندارد.
اسرائیل که بمب اتمی در اختیار دارد، بدون آنکه به معاهده انپیتی پیوسته باشد و در طول سالها قطعنامههای سازمان ملل را زیر پا گذاشته است و در سرزمینهای اشغالی به عملیات مجازات دستهجمعی که هیچ تناسبی ندارد دست میزند و حسب گزارشهای سازمانهای اسرائیلی و بینالمللی ناقض حقوق بشر شناخته شده است با سیاست غیر مسوولانه خود تهدیدی برای آمریکا است. چه کسی باور می کرد که اسرائیل با عربستان سعودی دشمن قسم خورده ایران هم صدا شود.
اسرائیل باید در مرزهای مطمئن و شناخته شده در امنیت به سر برد. این یک اصل بدیهی است. فلسطینیها هم باید کشور خود را داشته باشند. فرانسه به نظر میرسد یک بار دیگر، همچنان که درنوامبر 2013 نوشتم، در کنار اسرائیل قرار گرفته است. مطمئن نیستم که با این کار در سمت خوب تاریخ گام برمی داریم. من نگرانم که فرزندان مان و فرزندان آنها باز هم برای مدت زمان طولانی شاهد برادرکشی در این سرزمین مقدس باشند که خدای سه دین توحیدی درآن پرستش میشود.
انتهای پیام/