به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از عیارآنلاین، ارمنستان در نظر دارد 6 هزار تن گوشت گوسفند ( 150 تا 155 هزار رأس) در سال 2014 به ایران صادر کند.
رئیس اداره امور دام و دامپزشکی وزارت کشاورزی ارمنستان با اعلام این خبر گفت: تا پیش از این طرف ایرانی اقدام به واردات دام زنده از ارمنستان می کرده ولی در حال حاضر به علت برخی ملاحظات بهداشتی، واردات گوشت را ترجیح داده است.
وی همچنین از تلاش ارمنستان برای فراهم کردن کشتار حلال این دام ها خبر داد. براساس این گزارش، ایران مهم ترین وارد کننده گوسفند ارمنی محسوب می شود. به طوریکه صادرات گوسفند ارمنستان در سال گذشته میلادی بالغ بر 100 هزار رأس گوسفند بوده که بخشی مهمی از آنها به ایران و بخشی به عراق صادر شدند.
گوشت گوسفند، به عنوان بخش مهمی از مصارف گوشت دام سبک در کشور محسوب می شود. مصرف گوشت دام سبک (گوسفند و بز)، حدود 40 درصد مصرف گوشت قرمز در کشور را به خود اختصاص داده است. بر اساس آمارهای منتشر شده، بیش از 90 درصد نیاز کشور به گوشت گوسفند از منابع داخلی تأمین می گردد که به گفته مسئولان وزارت جهاد این میزان نیز قابل افزایش است.
بنابر آمارهای رسمی، سهم مصرف گوشت قرمز از کل سبد مصرفی گوشت یک خانوار ایرانی، کمتر از 40 درصد میباشد که می توان با فعال سازی ظرفیت های تولیدی گوشت قرمز در کشور عرضه این محصول را افزایش داده و برای جلوگیری از بروز نوسان در تأمین گوشت مصرفی خانوارها، ترکیب مصرفی گوشت را تغییر داد. این در حالی است که با وجود ظرفیت های عظیم کشور (سواحل جنوبی و شمالی) در زمینه تولید و پرورش ماهی و ارزش غذایی بسیار بالای گوشت ماهی، می توان با اتخاذ برنامه ریزی صحیح تولیدی و مصرفی، سهم گوشت ماهی را در سبد غذایی خانوارهای افزایش داد.
گوشت مرغ با سرانه مصرفی بیش از 50 درصدی، بیشترین سهم از سبد تغذیه ای گوشت را به خود اختصاص داده است و این در حالی است زنجیره تولید گوشت مرغ، وابستگی شدیدی به منابع خارجی داشته به طوریکه بیش از 70 درصد نهاده های خوراک طیور (سویا، کنجاله سویا و ذرت علوفه ای) وارداتی است.
گوشت گوسفند، کم وابسته ترین زنجیره تولید گوشت در کشور محسوب می شود. چراکه نژادهای مورد بهره برداری کاملا بومی بوده و در این رابطه نیاز وارداتی وجود ندارد. از سوی دیگر نهاده های خوراکی مورد استفاده نیز عمدتا از منابع داخلی تأمین می شود و فقط محصول ذرت علوفه ای به واردات سالانه نیازمند است( البته تجربه سال های گذشته نشان می دهد، افزایش تولید ذرت علوفه ای در کشور منوط به اتخاذ سیاست های قیمتی مناسب از سوی دولت بوده است و می توان با برنامه ریزی صحیح، از واردات این محصول نیز بی نیاز شد).
* نکات مهم در واردات گوشت گوسفند و راه رسیدن به خودکفایی
واردات دام زنده علاوه بر مخاطرات بهداشتی، در صورت عدم نظارت صحیح تهدیدی جدی برای ذخایر ژنتیکی بومی نیز محسوب می شود (چراکه وابستگی شدید ذخایر ژنتیکی دام های سنگین نتیجه همین سهل انگاری ها بوده است). از سوی دیگر ظرفیت های تولیدی در داخل نیز در صورت عدم حمایت و نظارت دولت روبه کاهش خواهند رفت. به نظر می رسد مناسب ترین راهکار در این شرایط ارتقای توان قرنطینه دام زنده و بهبود فرآیند کشتار و بسته بندی گوشت در مناطق مرزی است که علاوه بر نظارت بر فرآیند کشتار، از خروج ارز نیز جلوگیری شود.
توجه به مبادی واردات دام نیز یکی از مهم ترین موضوعاتی است که نباید مورد غفلت واقع شود. واردات از کشوری همچون استرالیا نمی تواند مسیر ایمنی برای تأمین نیاز کشور باشد؛ از همین رو توصیه می شود مبادلات تجاری با کشورهایی همچون ارمنستان توسعه بیشتری پیدا کند که ضمن ایمن سازی مسیر مبادلات، هزینه های حمل دام نیز کاهش یابد.
در نهایت تأکید می شود با توجه به ظرفیت های بسیار وسیع کشور در زمینه نژاد دام سبک، برنامه ریزی در جهت افزایش تولید داخل و رسیدن به خودکفایی در تأمین گوشت گوسفند در اولویت مسئولان قرار گیرد. از سوی دیگر لازم است ضمن تنظیم مناسب قیمت های عرضه، فرهنگ سازی کافی در رابطه با ارزش مصرفی گوشت گوسفند و ماهی نیز صورت بگیرد.
انتهای پیام/