به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، هالیوود صهیونیسم‌زده شده است، این تنها توجیه مختصری است که می‌توان درباره ابرقدرت سینمای دنیا به کار برد؛ صنعتی که ادعایش هنر برای هنر و هنر برای ترویج صلح و گفتمان و دوستی است و دغدغه ساخت فیلم درباره گرسنگان آفریقایی، تحجر و خشونت مذهبی دارد، با این حال سینماگران امریکایی و اروپایی در سرتاسر جهان سال‌هاست که چشم خود را تعمداً به روی یکی از دراماتیک‌ترین صفحات تاریخ زنده جهان بسته‌اند؛ سینمایی که می‌تواند از غزه و وضعیت درام زنان و کودکانش ساخته شود و حائز کسب بهترین جوایز حرفه‌ای سینما باشد تا به حال پا نگرفته است، چرا برای دنیا خالی بودن توشه سینمای هالیوود و اروپا برای فجیع‌ترین و طولانی‌ترین جنگ جهان و ساخته نشدن هیچ فیلم سینمایی درباره آن شوکه‌کننده نیست؟

 
صهیونیسم؛ پدر مالی هالیوود

معمولاً سینمای کودک مخاطبان عام و خاص جهانی دارد. فیلم‌های رئالی که برای کودکان ساخته می‌شوند اغلب از شانس بالایی برای جلب توجه جهانی و کسب جوایز معتبر برخوردار هستند. کارگردانان ایرانی چون عباس کیارستمی و مجید مجیدی هم به واسطه آثار سینمایی کودک که ساخته‌اند شهرت جهانی دارند. سوژه‌ها و شخصیت‌هایی که گاه ساخته و پرداخته می‌شوند و گاه از دنیای واقعی گرفته شده و دراماتیزه می‌شوند. برای ساخت فیلمی دراماتیک درباره معصوم‌ترین و رنج‌کشیده‌ترین کودکان دنیا که روز و شبشان را زیر بار توپ و آتش سپری می‌کنند به هیچ وجه نیازی به رؤیاپردازی و آفرینش شخصیت‌های ساختگی نیست. امروز در دل تک‌تک کودکان غزه آنقدر داستان تلنبار شده که هر کدامشان بتواند سرآغاز فصلی تازه تحت عنوان سینمای مقاومت غزه در سینمای جهان باشد، با این حال سینمای دنیا روی خوشی به این فاجعه بشری نشان نمی‌دهد.

درست مانند سرآغاز قصه و رسوخ تدریجی و قدم به قدم صهیونیست‌ها در خاک فلسطین و تصاحب این سرزمین و سپس برخاستن و داعیه مالکیت آن را داشتن. امروزه بخش اعظمی از قدرت سینمای هالیوود و حتی اروپا در دست صهیونیست‌هاست. کمپانی قدری چون «وارنر بروس» یا «برادران وارنر» با افکار صهیونیستی اداره می‌شوند و در دستان مدیران یهودی می‌چرخند. در حوزه رسانه‌ها هم اکثر رسانه‌های جریان اصلی امریکا، استرالیا و اروپا در دستان قدرت صهیونیست‌ها و شخصیت‌های یهودی چون روپرت مرداک است.

روز‌به‌روز بر دامنه این نفوذ و قدرت در بدنه سینما و رسانه‌های جهان افزوده می‌شود. برآیند این نفوذ نیز چیزی جز صهیونیسم زدگی خروجی تمام کانال‌های خبری و جریان‌های فیلمسازی غیرمستقل در غرب نیست.

هالیوودی که برای کوچک‌ترین و بزرگ‌ترین فجایع و حوادث بشری عادت به فیلمسازی و بازپردازی دارد اما به پیروی از قدرت برتر از این عادتش روی برمی‌گرداند و ترجیح می‌دهد که در قبال موضوع غزه سکوت کند، حتی اگر می‌خواهد فیلمی بسازد سراغ سوژه‌هایی می‌رود که ذهن را از اصل قضیه منحرف می‌کنند. دنیای هنر و سینمای غرب تا آنجا زیر سایه این تسلط فرو رفته که نه تنها فیلمی برای جذاب‌ترین سوژه دراماتیک قرن ساخته نمی‌شود بلکه حتی شخصیت‌هایی چون مل گیبسون یا لارس فون تریه به سبب انتقاد از این جریان یهودیسم و صهیونیسم به شدت از سوی اهالی هالیوود طرد شده، کارت قرمز می‌گیرند و به شکلی ناملموس از کلیه فعالیت‌های هنری محروم می‌شوند.

سینمای سیاست‌زده و صهیونیسم‌زده هالیوود حتی توانسته سینمای اروپا و سایر نقاط دنیا را نیز از مسیر اصلی و عادلانه‌اش خارج کند و به همان سمتی براند که خود می‌خواهد؛ صنعتی که حتی قدرت هیپنوتیزم دنیا و افکار عمومی جهان را دارد، جشنواره‌ها و جوایز سینمایی خود را به کعبه آمال سینماگران دنیا بدل کرده است، فیلمسازان سرتاسر دنیا از جمله سینماگر ایرانی می‌داند که فیلمی درباره غزه به هیچ وجه نمی‌تواند حائز استانداردهای لازم برای حضور در این جشنواره‌ها و کسب جوایز آنها باشد. سینماگر اروپایی در رؤیای کسب این جوایز و اعتبار سینمایی که پای نامش درج می‌شود، به ناچار سراغ ساخت همان فیلم‌هایی می‌رود که سردمداران سینمای جهان و سیاستگذارانش از او می‌خواهند؛ فیلم‌هایی که عمدتاً اجتماعی‌محور، سیاه و انتقادی هستند و برخلاف فیلم‌های هالیوود نشانی از سینمای قهرمان‌محور و وطن‌پرست ندارند.

این تمام ماجرایی است که امروز دارد بر اوضاع و احوال سینمای جهان می‌گذرد. هالیوود و اربابانش که از قعر تاریخ ایران تا لبه دیوار لانه جاسوسی بالا آمده‌اند و فیلم ساخته‌اند به کمک دیگر متحدان رسانه‌ای خود کانال اخبار و اطلاعات را آنقدر محدود می‌کنند که مردم از سقوط ناگهانی ارزش‌های انسانی و کشت و کشتار قرون وسطایی در عصر تکنولوژی و پیشرفت دم نزنند و خم به ابرو نیاورند. با این حال روی خوش ماجرا این است که عصر، عصر اطلاعات است و ظلم در هر کجای دنیا که باشد دست آخر از چشم بنی‌بشر پنهان باقی نمی‌ماند.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.