به گزارش خبرگزاری تسنیم از گناباد، حجتالاسلام رضا مدنی صبح امروز در ستاد ارتحال شیخ محمدتقی بهلول گنابادی اظهار کرد: گناباد از جمله شهرهای کهن و تاریخی ایران است که قدمت آن به چند هزار سال قبل میرسد، مرحوم حاج محمد طاهر خزایی، جد بزرگ بهلول در عربستان زندگی میکرده است، وی در صدد تحقیق در مذهب تشیع برمی آید و سرانجام مذهب تشیع را اختیار میکند. پدر بهلول، شیخ نظام الدین از دانشمندان دینی بود.
مدیر حوزه علمیه گنابادافزود: در سالهای گذشته مراسم سالگرد بهلول با حضور شخصیتهای کشوری برگزار میشده است و امسال ما نیز میزبان حضرت آیت الله صدیقی امام جمعه محترم تهران خواهیم بود.
مدنی خاطرنشان کرد: این مراسم دوم شهریور ماه ساعت 18 در محل مرقد شیخ محمدتقی بهلول گنابادی برگزار خواهد شد.
وی بیان کرد: شیخ محمدتقی بهلول گنابادی، مردی است که نامش در تاریخ حوادث کشف حجاب ثبت شد و خطابه حماسی وی، نقش بزرگی در قیام مردمی مسجد گوهرشاد بر ضد استبداد رضاخانی داشت. وی سالهای بسیاری از عمرش را در زندانهای گوناگون افغانستان به سر برد و در این مدت، به تبلیغ و ترویج دین پرداخت.
وی گفت: صداقت و صمیمیت در گفتار و رفتارش موج میزد و بیان صریح واقعیتها، مؤید شجاعت وشهامت او بود. این مجاهد نستوه، پس از پیروزی انقلاب اسلامی و بازگشت به ایران، از منبر وعظ و خطابه فاصله نگرفت و تا آخرین سالهای عمرش، همچنان در راه ترویج اسلام، خطابههای روشنگرانه ایراد میکرد.
مدیر حوزه علمیه گناباد گفت: شیخ محمدتقی بهلول، در کودکی به مکتب رفت و به فراگیری قرآن کریم پرداخت و در هشت سالگی حافظ کل قرآن شد.
وی افزود: وی خواندن و نوشتن را در مکتب پدرش آموخت و سپس به تحصیل در علوم حوزوی پرداخت. پس از آن، برای ادامه تحصیلات به قم و سپس برای زیارت و تکمیل تحصیلات خویش به نجف اشرف مهاجرت کرد و در آنجا در درس آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی حاضر شد. بهلول مجتهد، ادیب و مسلط به تاریخ اسلام بود. وی همچنین با تسلط بر فقه اهل سنت، در دانشگاه الازهر مصر تدریس کرده بود.
مدنی بیان کرد: شیخ بهلول بنا به دستور استادش، حضرت آیت الله العظمی آقا سید ابوالحسن اصفهانی، که به او فرمود «بهتر است به ایران برگردید و بر ضد رژیم ستمشاهی حکومت رضاشاه مبارزه کنید»، از نجف اشرف به ایران بازگشت و مبارزات خود را شروع کرد البته او خود میگوید: «ما قبل از اینکه به نجف برویم، بر ضد رژیم شاه سخنرانیهای تندی میکردیم».
وی گفت: وی در 27 سالگی به مشهد رفت ونخستین مبارزهاش با رضاخان، در برچیدن جشن و سروری بود که در اول محرم در باغ ملی سبزوار، به منظور آمدن زمان الله خان، پادشاه افغانستان به همراه همسر بیحجابش در ایران برگزار شده بود
وی بیان کرد: مهمترین ومعروفترین مبارزه بهلول، قیام مسجد گوهرشاد است که در 22 تیرماه سال 1314 شمسی شکل گرفت و در آن، تعداد بسیاری از مردم بر ضد کشف حجاب رضاخانی شوریدند وخطبای معروف، به ویژه شیخ بهلول سخنرانی کردند.
مدیر حوزه علمیه گناباد افزود: شیخ محمدتقی بهلول، حافظه شگفتی داشت، حافظ قرآن مجید و بسیاری از خطبههای نهج البلاغه و دعاهای صحیفه سجادیه بود، وی همچنین بسیاری از دعاهای مفاتیح الجنان، از جمله دعای جوشن کبیر، دعای عدیله، دعای توسل، دعای کمیل، زیارت عاشورا و مناجات شعبانیه را از حفظ داشت.
مدنی گفت: علامه بهلول بیش از دویست هزار بیت شعر سرود و پنجاه هزار بیت شعر نیز از دیگران در حافظه داشت و بسیاری از کتابهای ادبی و فقهی حوزه و نیز کتاب فلسفی منظومه سبزواری را به حافظه قوی خویش سپرده بود.
وی افزود: شیخ بهلول هیچگاه بیش از ده روز در مکانی نمیماند، وی پس از آزادی از زندان افغانستان و بازگشت به ایران، مسکن و مأوایی برای خود اختیار نکرد و همیشه در حال مسافرت بود و میفرمود: «همه دنیا متعلق به خداست و همه جا را منزل خود میدانم».
مدیر حوزه علمیه گناباد گفت: از ویژگیهای ارزشمند شیخ بهلول، روزه داری و اهتمام به آن بود، ایشان در تمام مدت سال، به جز روزهای حرام روزه میگرفت و فقط در سالهای آخر عمر به دلیل ضعف و پیری، بعضی روزها از گرفتن روزه خودداری میکرد، البته باز با همین حال، ایشان معتقد بود بیش از دو وعده غذا خوردن در طول روز، کار بیهودهای است.
مدنی گفت: شیخ بهلول در قوت اراده و تصمیم گیریها بسیار دقیق و استوار بود. برای نمونه اگر در یک لحظه اراده رفتن به جایی را داشت بدون هیچ تردیدی میرفت.
وی بیان کرد: در علاقه ایشان به حضرت امام میتوان به این نکته اشاره کرد که شیخ بهلول، اشعار بسیاری در وزن شاهنامه فردوسی در مدح امام سروده که به نام «خمینی نامه» شهرت یافته است.
مدیر حوزه علمیه گناباد با بیان اینکه شیخ بهلول همیشه حمایت و ارادت خود را به مقام معظم رهبری بیان میکرد افزود: شیخ محمدتقی بهلول گنابادی، این عارف و عالم ربانی و عابد مجاهد، در اواخر عمرش در شهر گناباد و تهران، در منازل اقوام خود زندگی میکرد.
مدنی گفت: او سرانجام در 24 فروردین 1384 بر اثر سکته مغزی در بیمارستان خاتم الانبیا تهران بستری شد و در عصر روز جمعه، 7 مرداد 1384در 105 سالگی دار فانی را وداع گفت و به جوار رحمت حق پیوست و پیکر آن مرحوم پس از تشییع در تهران و مشهد، در زادگاهش، گناباد به خاک سپرده شد. وی نود سال از عمر پر برکت خود را در خدمت به مردم و عبادت خداوند گذرانید.
انتهای پیام/ آ