به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، «غرب در بن بست بحران اوکراین»عنوانی است که روزنامه جمهوری اسلامی در ستون سرمقاله خود به قلم جلیل حسینی به چاپ رساند:

جنگ در شرق اوکراین اوج گرفته و درگیری‌ها تاکنون به مرگ بیش از دو هزار و ششصد نفر منجر شده است. پوروشنکو رئیس‌جمهور اوکراین در اجلاس ویژه سران اروپا که این هفته برای بررسی بحران اوکراین تشکیل شده بود، ضمن اشاره به اوضاع وخیم شرق اوکراین هشدار داد این کشور به جنگ تمام عیار با روسیه نزدیک می‌شود. در همین حال، رهبران اتحادیه اروپا به روسیه یک هفته فرصت دادند تا در سیاست‌های خود در قبال اوکراین تجدیدنظر کند و اقدامات نظامی خود در شرق اوکراین را متوقف سازد در غیر اینصورت، این اتحادیه تحریم‌های شدیدتری را علیه روسیه اعمال خواهد کرد. روسیه نه تنها به تهدیدهای غرب اعتنایی نکرده بلکه حتی بیش از پیش بر ادامه سیاستهایش در اوکراین تاکید دارد. پوتین، رئیس‌جمهور روسیه ضمن هشدار به غرب که خود را از در افتادن با روسیه هسته‌ای برحذر دارند، از لزوم ایجاد یک کشور مستقل در شرق اوکراین سخن به میان آورده و با این موضع‌گیری، غرب را بیش از پیش تحقیر کرده است.

واقعیت این است که آنچه این روزها در اوکراین اتفاق می‌افتد تقابل جدی میان شرق و غرب، حتی در سطحی بالاتر از جنگ سرد است.روسها، اگرچه تاکنون اتهام غرب در دخالت مستقیم نظامی در اوکراین را رد کرده‌اند ولی ابایی ندارند که بر حمایت‌های خود از استقلال طلبان شرق اوکراین تاکید کنند. اصرار مسکو بر ادامه سیاستهایش در اوکراین بیانگر آن است که روسها مصمم هستند در قبال مداخله و نفوذ آمریکا و اروپا در قلمرو سنتی و حیات خود ایستادگی کنند و این را بارها مورد تاکید قرار داده‌اند. کاملاً روشن است که مسکو نه تنها تحت تأثیر تهدیدهای غرب قصد عقب نشینی ندارد بلکه یک سیاست تهاجمی در پیش گرفته است. در چنین شرایطی، دولت غربگرای اوکراین تلاش می‌کند ضمن اینکه از رویارویی نظامی با روسها پرهیز کند، غرب را ترغیب نماید تا به طور جدی‌تر به یاری کی یف بشتابند.

چند مقام اوکراین به تازگی خواستار شده‌اند ناتو این کشور را به عضویت خود در آورد هر چند این درخواست هنوز به طور رسمی اعلام نشده است ولی غرب رغبتی ندارد به این درخواست‌های اوکراین پاسخ دهد و دلیل آن نیز روشن است، در واقع غرب نمی‌خواهد روسیه را تحریک و عصبانی کند چرا که هرگونه تشدید تنش میان طرفین می‌تواند عوارض بسیار خطرناکی ایجاد نماید. سران اتحادیه اروپا در اجلاس هفته جاری خود، درحالی روسها را به تشدید تحریم اقتصادی تهدید کردند که در میان خودشان نیز اختلافات جدی وجود دارد. برخی از رهبران اروپایی مایل نیستند با روسیه در بیفتند و ترجیح می‌دهند غرب با روسیه مذاکره کند. مسکو نیز با رد تهدیدهای غرب، اقدامات خود در اوکراین را دفاع از منافع خود و خواسته مردم شرق این کشور می‌داند. بدیهی است که روسها نسبت به هزینه و پیامدهای سیاستشان در اوکراین آگاه هستند ولی عزم جدی آنها در تداوم سیاستها و اقداماتشان بیانگر عمق خشم و عصبانیت آنها از چنگ‌اندازی غرب به محدوده منافعشان و نفوذ غربیها تا پشت مرزهای روسیه است.

بی اعتنایی روس‌ها به تهدیدهای غرب این نکته را نیز روشن می‌کند که مسکو در ارزیابی‌هایش به این نتیجه رسیده است که غرب امکان رساندن ضربه جدی به روسیه را ندارد و غربی‌ها ابزار کارآمدی برای وادار کردن روسیه به پذیرش تهدیدهایش را در اختیار ندارد. توسل به تهدید نظامی در برابر مسکو اساساً غیرقابل طرح شدن است چرا که تصور تبعات این تهدید کافی است تا غربی‌ها را از سخن گفتن درباره آن باز دارد. برخی مقامات آمریکایی در آستانه پیوستن منطقه "کریمه" با به زبان آوردن تهدید نظامی سعی داشتند مسکو را از این اقدام باز دارند ولی با درک سریع پیامدهای آن، از تکرار این تهدید خودداری کردند. روسیه علاوه بر ارتش مجهز و میلیون‌ها نظامی، بیش از 20 هزار سلاح اتمی نیز در زرادخانه خود دارد و غربی‌ها نمی‌توانند در ارزیابی خود، آنرا نادیده بگیرند.

تهدیدهای اقتصادی غرب نیز در جایگاهی نیست که مسکو را با چالش جدی مواجه سازد. غرب اگرچه مبادلات اقتصادی گسترده‌ای با مسکو دارد ولی این را نیز نباید از نظر دور داشت که بخش عمده انرژی اروپا را روسیه تأمین می‌کند و مسکو می‌تواند با این سلاح، غرب را با دشواری‌های زیادی مواجه سازد و ابزار تحریم اقتصادی غرب را با حربه انرژی به طور جدی با دشواری مواجه کند. تصاحب منطقه "کریمه" توسط روسیه، این نکته را آشکار کرد که غرب علیرغم هیاهو و جنجال، نمی‌تواند کاری انجام دهد وهمین ماجرا، آزمونی بود تا روسیه به تحرکات خود ادامه دهد. اکنون به نظر می‌رسد غربیها به این نتیجه رسیده‌اند که وضع موجود را به رسمیت بشناسند و ترجیح می‌دهند با روسیه بگونه‌ای به تفاهم برسند که بیش از این به حیثیت آنها خدشه وارد نشود.

غرب اکنون خود را در بن بست اوکراین گرفتار می‌بیند و بسیار مایل است به صورت آبرومندانه از این مخمصه رهایی پیدا کند. بحران اوکراین، غرور و اقتدارطلبی غرب را با تردیدی جدی مواجه کرده و این بحران به یکی از جدی‌ترین معضلات غربی‌ها در چند دهه اخیر تبدیل شده است. غربی‌ها که در زمستان گذشته، طرفدارانشان حکومت هوادار روس را ساقط کردند و خوشحال و ذوق زده شدند هرگز تصور نمی‌کردند در چنین بن‌بستی گرفتار شوند. اوکراین، اکنون به میدان رویارویی منافع غرب و روسیه تبدیل شده و ابعاد درگیری طرفین روز به روز درحال گسترش است و همانطور که رئیس‌جمهور اوکراین نیز اشاره کرده به یک جنگ تمام عیار نزدیکتر می‌شود و البته آنچه در این میان مطرح نیست مصالح ملت اوکراین است و این مردم اوکراین هستند که باید تاوان این جنگ قدرت را بپردازند.

انتهای پیام/