به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان و به نقل از اداره ارتباطات رسانهای روابط عمومی شهرداری اصفهان، مسعود حسینمیرزایی اظهار کرد: یکی از اهداف برگزاری اجلاس و جشنواره، معرفی جایگاه عشایر در گردشگری میراث فرهنگی ناملموس، توسعه و ارتقای صنعت گردشگری میراث فرهنگی ناملموس بوده، و بدون تردید گردشگری عشایر میتواند یکی از مصادیق بارز در تقسیمبندی این نوع گردشگری باشد.
وی افزود: عشایر که در 59 درصد از عرصههای جغرافیایی کشور سکونت دارند، بهدلیل موقعیت ویژه جغرافیایی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و شرایط ویژه اقلیمی- زیستی، جایگاه ویژه و استراتژیکی را در کشور داشته، و به همین دلیل مناطق عشایر، دارای ظرفیتهای فراوانی در زمینه گردشگری بوده، و می تواند علاقهمندان به طبیعتگردی و سبک زندگی عشایری را برای سفر و گردش به سوی خود جذب کند.
دبیر اجلاس و جشنواره بینالمللی میراث فرهنگی ناملموس ICCN2014 تصریح کرد: نوع پوشش، مناسبات اجتماعی، آداب و رسوم قومی و فردی، جشنها و نحوه کوچ، جاذبههای متنوعی را در حوزه گردشگری ایجاد میکند.
وی با بیان اینکه در جهان امروز یکی از نیازهای بشر سفر بوده، که علاوه بر تولید منابع سرشار اقتصادی و ایجاد اشتغال، ارتباط بین فرهنگهای مختلف را برقرار میسازد، خاطرنشان کرد: کشور ما یکی از 5 کشور دارای جاذبههای طبیعی و گردشگری مطرح دنی بوده، که سبک زندگی عشایر یکی از خاص ترین جاذبههای طبیعی و محیطی زیستی آن محسوب میشود.
حسینمیرزایی بیان کرد: عشایر دارای آئینها، جشنها و بازیهای محلی و سرودها، نغمه و آهنگ و موسیقیهای ویژه، ادبیات فولکوریک، مراسمات ویژه مانند اسب سواری و برنامههای دیگر هستند، که با اخلاق، ارزشها و باورهای ملی و اسلامی غنی نشات گرفته از طبیعت، همراه بوده، که جاذبههای فرهنگی عشایر را در خود جای داده است.
وی گفت: نوع پوشاک عشایر به خصوص، زنان ایل که گویای فرهنگ آنها و الهام گرفته از محیط طبیعی و باورهای فرهنگی و سبک زندگی آنها بوده، از این جاذبهها است.
دبیر اجلاس و جشنواره بینالمللی میراث فرهنگی ناملموس ICCN2014 افزود: جاذبههای هنری عشایر در صنایع دستی و بافندگی متبلور شده، که تاثیر گرفته از سنن، آداب ورسوم و محیط طبیعی و تجلی زیبایی، طراوت و شادی زندگی عشایر است.
وی خلاقیت زنان عشایر را قابل توجه دانست و اظهار کرد: خلاقیت زنان عشایری، قالی بافی، گلیم بافی، جاجیم و گبه بافی است.
حسین میرزایی گفت: مشکلات و نارساییهای موجود در شکوفا نشدن استعدادها و ظرفیتهای بالقوه عشایر، دلیل اصلی ناشناخته ماندن گردشگری میراث فرهنگی ناملموس عشایر است.
انتهای پیام/