ادامه قصه تعطیلی سینما بهمن و شهر مشهد/جوانان گلشهری خواهان احیای سینما

به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، بیست ‌ویکم شهریورماه در تقویم فرهنگی ایران به ‌نام " روز ملی سینما " نام‌گذاری شده است و امسال سینمای ایران ١١٥ساله شد بماند که در این 115 سال چه بر سینمای ایران آمد و چه تغییراتی در ان ایجاد اما شاید بد نباشد بدانید که نخستین سالن سینمای ایران در سال1279 با نام " سینما سولی" در شهر تبریز تاسیس شد؛ البته این سینما به ‌دلیل دسترسی‌نداشتن به فیلم‌های جدید، در سال ‌1295 تعطیل شد و نخستین فیلم بلند سینمایی ایران به نام «آبی و رابی» در سال‌1308 توسط آوانس اوگانیانس، با فیلم‌برداری خان ‌بابا معتضدی ساخته شد.

نخستین سینمای مشهد در سمت شمال‌شرقی خیابان تهران کاروان‌سرای بزرگی بود که زمان جنگ جهانی دوم تبدیل‌به سینمای موقتی شده و نور آن از‌طریق فانوس تامین می‌شد سال‌های‌١٣١� تا ١٣٢� در خیابان ارگ اولین سینما به نام "سینما دیده‌بان"  تأسیس شد و بعدها سینماها افزایش یافت و به حدود ١� سینما رسید که به نام‌های دیاموند، هما، ایران، فردوسی، متروپل، کریستال و... شناخته می‌شدند.

اما امروز با گذشت تاریخ شاهد رکود سینماها در شهر مشهد هستیم بطوری که امروز تنها چند سینمای فعال بیشتر در شهر مشهد وجود ندارد که انها نیز بیشتر جشنواره ای شده اند شاید علت اصلی این امر نبود فیلم های مناسب و رغبت مردم به سینما باشد از طرفی سینماهای مشخد همه در مناطق برخوردار و یا در مرکز شهر ساخته شده اند و با وجود گسترش شهر مشهد در مناطق کم برخوردار شهر که اتفاقا از جمعیت بالاتر جوانان و نوجوانان برخوردار هستند شاهد فعالیت سینما نیستیم البته این بدین معنا نیست که در این مناطق سینما وجود نداشته باشد.

در سال 1374 نخستین سینمای کوچک پس از انقلاب با ظرفیت 200 صندلی با عنوان "شهر قصه" در منطقه گلشهر مشهد به بهره برداری رسید، اما چند سال بعد به مؤسسه "سینما شهر" فروخته شد و تا به امروز این سینما تعطیل است و سینما بهمن نیز با سه سالن در منطقه خواجه ربیع قرار دارد و سرنوشت آن نیز با تعطیلی گره خورده است از سینما آسیا، هما و مولن روژ نیز که زیر نظر کمیته امداد بودند امروز تنها ساختمانی متروکه باقی مانده است.

سینماهای رسالت، پیام و سینما تئاتر گلستانه هم مدتی در نقاط مختلف مشهد راه‌اندازی شدند که پس از چند سال به دلیل رعایت نکردن ضوابط و مقررات سینماسازی تعطیل شدند اما این پایان کار سینماهای مشهد نبود چرا که در سال1380، سینما مهران با ظرفیت 400 صندلی شروع به کار کرد و بعد از مدتی تعطیل شد و امروز هم شاهد تعطیلی سینما پیروزی هستیم، سینمایی که در شهریور ماه 1387 با ظرفیت 220 صندلی به بهره برداری رسید حال چه بر سر دیگر سینماهای ما خواهد آمد مشخص نیست.

جوانان مناطق کم برخوردار گلشهر و خواجه ربیع  محروم از سینما

به مناسبت روز سینما گشت و گذاری در حوالی سینماهای تعطیل شده شهر مشهد داشتیم سینماهایی که امروز تبدیل به مخروبه شده اند و یا سرنوشتشان مانند سینمای مهران  تغییر کرده است و به مرکزی تجاری تبدیل شده است و سینمای بهمن و شهر قصه که خاک می‌خورند و امروز به مکانی امن برای کارتن خواب‌ها و معتادین تبدیل شده است.

سینماهایی که روزی برای خود رفت و آمدی داشتند و در مناطق کم برخوردار شهرجلوه گری می‌کردند و مردم شهر با اکران فیلم های آن خاطرات زیادی در انجا دارند امروز تبدیل به مخروبه شده اند مخروبه ای که حتی قفل و زنجیر هم نتوانسته است از ان محافظت کند، ساختمان هایی قدیمی که دیگر نه برای ان ها صندلی مانده، نه شیشه ، و نه حتی حرمت هنر ساختمان‌هایی زوار رفته که امروز تنها بخشی از خاطرات زنان و مردان این شهر شده اند و نگاه های افسوس کودکان و نوجوانان این منطقه از شهر که امروز به جای تماشای فیلم و آموزش فرهنگی که می‌تواند برای کودکان مناطق کم برخوردار شهر فرهنگ ساز باشد تبدیل به استراحتگاه کارتن خواب‌ها و معتادین شده است.

از همین رو گفت وگویی با شهروندان منطقه گلشهر و خواجه ربیع داشتیم که در زیر می‌خوانید.

سمیرا میرزایی یکی از جوانان منطقه گلشهر است می‌گوید: زمانی که کوچکتر بودم این مکان برایم خرابه ای بیش نبود بزرگتر که شدم فهمیدم که اینجا قبلا سینما بوده است سینمایی به نام  شهر قصه همیشه افسوس می‌خورم وقتی می‌بینم جوانان و نوجوانان این منطقه در اوج محرومیت قرار دارند و این سینما با این وضعیت دارد رو به ویرانی است حداقل اگر سینماداری درآمد ندارد این مکان را تبدیل به ورزشگاه و یا مکانی فرهنگی تبدیل کنند تا کودکان و نوجوانان این منطقه مجبور نباشند اوقات فراغت خود را در کوچه پس کوچه‌ها بگذرانند و جوانان وقت خود را به بطالت بگذرانند.

قاسم حسینی یکی دیگر از جوانان منطقه می‌گوید: زمانی که اینجا تعطیل شد را به خاطر دارم تا قبل از تعطیلی همیشه آخر هفته با دوستانم به سینما می‌رفتیم اما امروز که تشکیل خانواده داده ایم  سالی یک بار هم به سینما نمی‌رویم  بچه های من با سینما غریبه هستند اصلا نمی‌دانند سینما چطور جایی است چون سینماهای سطح شهر از منطقه ما خیلی فاصله دارند به همین دلیل فرصت نمی‌شود که فرزندانم را به سینما ببرم با وجود اینکه خیلی اهل فیلم تماشا کردن هستم ترجیح می‌دهم از کلوپ فیلم بگیرم و با اعضای خانواده در منزل تماشا کنیم.

سرافرازی مغازه داری است که در حوالی این سینما مغازه دارد می‌گوید: مردم این منطقه به تفریح و سینما نیاز دارند اگر این سینما دوباره راه اندازی شود و البته همانند دیگر سینماها اکران هایش به روز باشد مطمئنا مردم این منطقه از ان استقبال می‌کنند در حال حاضر که این سینما تبدیل به زباله دان مردم و محلی برای معتادین تبدیل شده است حداقل اگر نمی‌خواهند سینما را راه اندازی کنند این مکان را مخروبه نگذارند این سینما 9 سال است که تعطیل شده است اگر می‌خواستند می‌توانستند آن را به مکانی فرهنگی آموزشی تبدیل کنند.

علی تیموری از کسبه منطقه خواجه ربیع مشهد است می‌افزاید: هر چند مردم منطقه خواجه ربیع کمتر به سینما می‌روند اما منطقه آرامگاه خواجه ربیع زائر خیز است و روزانه پذیرای زائران بسیاری است اگرسینما بهمن همانند دیگر سینماهای سطح شهر فعالیت کند و اکران هایش همانند دیگر سینماها به روز باشد فروش خوبی خواهد داشت و قطعا  جوانان این منطقه و مدارسی که در این منطقه وجود دارد دیگر مجبور نیستند کرایه راه بدهند و در این ترافیک و شلوغی شهر به سطح شهر مراجعه کنند بچه های این منطقه از شهر هم به سینما نیاز دارند امام متاسفانه امروز تمام سینماهای فعال شهر در مرکز شهر قرار دارد.

سینما آسیا بنایی قدیمی در منطقه تاریخی ارگ

سینما اسیا یکی از سینماهای قدیمی شهر مشهد است که در منطقه تاریخی و قدیمی ارگ مشهد قرار دارد هرچند امروز کسی از این سینما یادی نمی‌کند اما هنوز سر درب سینما پابرجاست و هویت خود را حفظ کرده است.

از مردمی که در خیابان ارگ رفت و آمد دارند وقتی درباره سینما آسیا سوال می‌کنم اظهار بی اطلاعی می‌کنند اما به سراغ قدیمی‌های محله ارگ که می‌روم اکثرا خاطرات خوبی از سینما آسیا دارند.

حسینی یکی از ریش سفیدان محل است می‌گوید: به خاطر دارم زمانی آخر هفته‌ها کوچه سینما آسیا رفت و آمد زیادی بود و اکثر مردم برای تماشای فیلم به سینما می آمدند آن زمان بسیاری از مردم در خانه تلویزیون نداشتند به همین دلیل به سینما زیاد مراجعه می‌کردند آن زمان فیلم‌های خوبی در سینما اکران می‌شد اما آن طور که باید سرمایه گذاری روی این سینما انجام نشد عده‌ای می‌گفتند صاحب سینما ورشکسته شده است اما می‎‌دانم این سینما امروز تحت پوشش کمیته امداد است.

وی افزود: سینما آسیا از سینماهای قدیمی مشهد است و ساختمان آن نیز بسیار قدیمی و زیبااست اما متاسفانه رها شده است و هیچ اعمال قانونی مبنی بر راه اندازی مجدد و یا تبدیل به بنایی تاریخی که اکثر مردم مشهد در ان خاطره دارند نشده است حداقل می‌توانستند این سینما را بازسازی کنند و در قالب همان آسیای قدیم به مرکزی برای هنرجویان رشته سینما و سینماداری تبدیل کنند متاسفانه در شهر مشهد نظیر این ساختمان‌ها بسیار وجود دارد اما هر کدامشان روبه نابودی هستند و خاطرات مردم نیز با تخریب انها به فراموشی سپرده می‌شود.

از جمله سینماهای قدیمی مشهد می‌توان به سینما باغ ملی، ملی(هما)، دیده‌بان(ایران)، مایاک(فردوسی)، شهرزاد، طوس(محل فعلی هتل سپید)، خیام(درمانگاه رازی فعلی)، جهان(متروپل)، کریستال، رادیوسیتی، آسیا، سعدی و مولن‌روژ در مشهد اشاره کرد اما تعداد این سینماها امروز در شهر مشهد روبه کاهش است به طوری که امروز تنها سینمای آفریقا، هویزه، سیمرغ و قدس فعالیت دارند.

از سینما دیاموند دیروز تا هویزه امروز

22 اردیبهشت ماه 1347 خورشیدی «وارطان پطروسیان» سینمایی را با دو هزار و200 صندلی در مشهد احداث کرد.

با پیروزی انقلاب اسلامی و پس از یک دوره رکود کوتاه، کار سینما دوباره رونق گرفت "دیاموند" هم مثل "شهر فرنگ" و "آریا" بعد از انقلاب پس از مدتی خاک خوردن مشغول به کار شد در همین ایام "دیاموند" را "هویزه" نامیدند و "هویزه" همگام با سینمای ایران پیش  ‌رفت و از سینمای انقلاب و سینمای جنگ تا سینمای روشنفکری اواخر دهه 70 و حتی در سینمای پیش پا افتاده و سطحی نیمه دوم دهه 80 شاهد حضور پررنگ "هویزه" در شهر مشهد بوده‌ایم هرچند هویزه به درخشش دیاموند نرسید اما امروز سینما هویزه بزرگ‌ترین و مدرن‌ترین پردیس سینمایی ایران است.

هویزه پنج سالن نمایش دارد که همگی مجهز به سیستم آپارات دیجیتال 35 میلیمتری و full HD و صدای دالبی‌ساراند هستند و یکی از سالن‌ها نیز امکانات پخش فیلم‌های سه بعدی دارد از دیگر امکانات این پردیس سینمایی می‌توان به کافه سینما، سینما گالری، دو واحد کافی‌شاپ، کافی‌نت مجهز و رایگان، پله‌برقی، سرویس‌های بهداشتی، نمازخانه و مدرن‌ترین سیستم‌های سرمایش و گرمایش و برق اضطراری و اطفای حریق اشاره کرد همچنین بزرگ‌ترین پرده سینمای ایران و نیز بزرگ‌ترین تلویزیون شهری سینمایی کشور از دیگر وجوه تمایز این مجموعه است.

مردم شهر مشهد خاطرات زیادی از سینما دیاموند دارند و حتی هستند کسانی که هنوز هویزه را بانام  دیاموند صدا می‌زنند پدران و مادران ما قطعا خاطرات خوبی از حضور در سالن‌های سینما دیاموند دارند خصوصا اکران فیلم اشک ها و لبخندها که اکثر جوانان آن زمان از اکران این فیلم در سینما دیاموند خاطره دارند.

شاید به این دلیل بیشتر پدر و مادرهای ما از سینماهای قدیم خاطره دارند و برایشان صحبت کردن درباره  سینما جذاب است که آن زمان برخلاف امروز سینما مرکزی برای تجمع دوستان، آشنایی ها و تفریحات خانواده ها بوده است اما امروز کمتر دیده می‌شود که سینما تبدیل به مکانی برای تجمع دوستان و گپ و گفت های آخر هفته باشد مردم امروز کمتر به سینما می‌روند و کمتر فیلم می‌بینند آن هم باوجود فیلم‌های زیادی که هر ماه  بر پرده سینما خود نمایی می‌کنند.

فائقه حاتم نژاد می‌گوید: از سینما دیاموند خاطرات زیادی دارم به یاد دارم نخستین بار برای تماشای فیلم به سینما دیاموند رفتم آن هم به همراه مادر و خاله هایم ان زمان نوجوان بودم و عشق تماشای فیلم های احساساتی و عاشقانه ان زمان سینما خیلی شلوغ بودو با استقبال مردم روبه رو می‌شد به طوری که چند سکانس پخش می‌شد و گاهی برای تماشای فیلم سینما به قدری پر می‌شد که عده ای ترجیح میدادن ایستاده فیلم تماشا کنند.

وی افزود: شاید یکی از دلایل شلوغی آن زمان دیاموند نبود تلویزیون در اکثر منازل بود از طرفی هم جدیدترین و تازه ترین فیلم‌ها در سینما دیاموند اکران می‌شد و چون در بهترین خیابان شهر قرار داشت استقبال زیادی صورت می‌گرفت ما حداقل هر دو هفته ای یک بار با خانواده به سینما می‌رفتیم به یاد دارم برادر به قدری عاشق تماشای فیلم بود که حتی گاهی یک فیلم را چندابار با دوستانش در سینما تماشا می‌کرد.

این شهروند مشهدی می‌گوید: الان غریب به 10سال است که به سینما نرفته ام فیلم‌های تلوییزیون را می‌بینم اما سینما خیلی وقت است که نرفته ام، چون معتقدم سینما محلی برای جوانان است و کمتر افراد مسنی مثل من به سینما می‌روند اما اگر به سینما بروم تمام خاطرات و فیلم هایی که قبلا بر پرده سینما دیده ام در ذهنم تداعی می‌شود.

خاطرات دانش آموزان مشهدی از سینما افریقا

احمد عزتی یکی دیگر از شهروندان مشهدی است او درباره خاطراتش از سینما می‌گوید: اکثر دانش اموزان مشهد از سینما افریقا خاطره دارند اولین باری که برای تماشای فیلم به سینما رفتم از طرف مدرسه بود نمیدانم چه سالی اما به یاددارم که فیلم مدرسه موش ها بود هنوز هم از مدرسه موش ها خاطرات زیادی دارم و امسال که  مدرسه موش های 2 اکران شده است برای تماشای ان با فرزندانم به سینما رفتم اما خاطراتی که آن روزها در سینما افریقا داشتم را هیچوقت فراموش نمی‌کنم مدرسه ما به سینما افریقا نزدیک بود به همین دلیل با دوستانم زیاد به سینما میرفتیم اما متاسفانه چندسال بود که به سینما نرفته بودم تا چند هفته پیش که برای تماشای مدرسه موش ها مجاب شدم به یاد روزهای نوجوانی ام بچه ها را به سینما ببرم.

فاطمه مرادخوانی نیز می‌گوید: سینما افریقا یکی از سینماهایی است که چون محل عبور و مرور مدرسه ام بود همیشه فیلم هایی که اکران میشد را دنبال می‌کردم اما چون در خانواده ای مذهبی بزرگ شدم و پدرم با سینما رفتن مخالف بودند هیچوقت  در ان دوران به سینما نرفتم بعد که بزرگ تر شدم نیز مشغله کار و زندگی مجالی برای رفتن به سینما برایم نبود اما همیشه عشق سینما افریقا داشتم و برایم یک سنبل مهم در شهر مشهد بود سینمایی که حتی یک بار هم داخل ان را ندیده ام.

باید گفت در گذشته سینما فراتر از یک مکان فرهنگی تفریحی برای مردم شهر مشهد بوده است مکانی نوستالژیک، اکشن و عاشقانه مکانی برای آشنایی سینما در گذشته محل برخی اجتماعات نیز بوده است.

شاید یکی از همین سینماهای مخروبه و متروکه شهر روزی خاطره نخستین سینمای زندگی مشترک بسیاری از پدرها و مادرهای این شهر باشد.

و شاید راه اندازی مجدد این سینماها در حاشیه شهر و مناطق کم برخوردار راهگشایی برای بسیاری از معضلات و مشکلات فرهنگی این مناطق باشد.

گزارش از مرجان شریعت

انتهای پیام/