به گزارش خبرگزاری تسنیم ، خداوند در سوره طه آیه 14 می فرماید:
اعوذباللهمنالشیطانالرجیم
«إِنَّنِی أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِی وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِکْرِی»
خدای یکتا من هستم هیچ خدایی جز من نیست پس مرا بپرست و تا مرا یاد کنی نماز بگزار
***
در تفسیر مجمع البیان ذیل آیه آمده است:
پس از فرمان گوش سپردن به وحى الهى، فرود پیام و وحى خدا در مورد توحیدگرایى و یکتاپرستى و اخلاص آغاز گردید و ندا طنین افکند که:
اِنَّنى اَنَا الَّلهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنَا
منم، من، خداى یکتا، خدایى جز من در خور ستایش و پرستش نیست.
فَاعْبُدْنى
بنابراین تنها مرا پرستش نما و هیچ کس را در عبادت و بندگى شریک و همتاى من مساز.
وَ اَقِمِ الصَّلوةَ لِذِکْرى.
و نماز را به پادار تا هماره با ستایش و سپاس به یاد من باشى؛ چرا که نماز یاد خداست.
به باور پارهاى منظور این است که: نماز را به پادار تا من هم تو را با ستایش و حقشناسى یاد کنم.
امّا به باور بیشتر مفسران، منظور این است که هر وقت به یاد آورى که نمازى بر عهده توست، بى درنگ آن را به جاى آور.
یادآورى مى گردد که این بیان از حضرت باقر علیه السلام نیز روایت شده است.
از پیامبر گرامى صلى الله علیه وآله آوردهاند که فرمود:
من نسى صلوة فلیصلّها اذا ذکرها... و قرأ اقم الصّلوة لذکرى.(248)
هر کس نمازى را فراموش کرد و در وقت مقرّرش به جا نیاورد، هرگاه به خاطر آورد باید بى درنگ آن را بخواند که کفاره اى جز خواندن آن براى او نیست؛ و آنگاه به تلاوت آیه مورد بحث پرداخت.
انتهای پیام/