به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری تسنیم به اینچئون، چناچه بخواهیم واژه اینچئون را لغت به لغت ترجمه کنیم به معنای «رودِ مهربان» است. این رودِ مهربان در شمال غرب کشور کره جنوبی قرار دارد و در 27 کیلومتری سئول واقع شده، شهری که قرار است میزبان هفدهمین دوره بازیهای آسیایی باشد.
اینچئون در سال 1883 و به عنوان بندر «جمولپو» بنیان گذاشته شد و در ابتدا فقط چهار هزار و 700 سکنه داشت اما اکنون جمعیت این شهر دو میلیون و 900 هزار نفر است. این شهر پس از سئول و بوسان پرجمعیتترین شهر کره جنوبی است (هر دوی این شهرها در سالهای 1986 و 2002 میزبان بازیهای آسیایی بودهاند). از آنجایی که اینچئون شهری بندری است و از مزایای طبیعی بهره میبرد و نیز به دلیل نزدیکی به سئول، رشد چشمگیری در سالهای گذشته داشته است. این شهر در سال 2003 به عنوان منطقه آزاد معرفی شد که همین مسئله سبب شد کمپانیهای بزرگ مانند سامسونگ در آن سرمایهگذاری کنند. اینچئون بعد از بوسان دومین بندر مهم کره جنوبی است.
از حیث حومهنشینی میزبان هفدهمین دوره بازیهای آسیایی پس از شهرهای نیو تایپه (چین تایپه)، یوکوهاما (ژاپن) و اکورهولنی (آفریقای جنوبی) در رتبه چهارم قرار دارد. از زمانی که اینچئون بندر خود را به روی جهان گشود به لحاظ اقتصادی توسعه بسیار زیادی پیدا کرد و در سال 2003 به عنوان اولین منطقه آزاد اقتصادی کره جنوبی شناخته شد. این شهر که به عنوان شهری که در زمینه محیط زیست پیشروست، شهرت دارد، همچنین خود را به عنوان مرکز حملونقل اصلی شمال شرق آسیا مطرح کرده است. همه ساله در این شهر کنفرانسها، نمایشگاهها و فستیوالهای مختلفی برگزار میشود و بازیهای آسیایی اولین رویداد ورزشی مهمی است که در اینچئون برگزار میشود.
سابقه تاریخی اینچئون به 475 سال پس از میلاد و در زمان حکومت پادشاه «جانگسو» تحت عنوان «میچوهول» بازمیگردد. این شهر چندین بار تغییر نام داده تا اینکه در سال 1413 نام فعلی روی آن نهاده شد. اینچئون قدیم شامل بخش جنوبی امروز کشور کره جنوبی و قسمت شمالی شهر «سی هیونگ» میشد. نام شهر جمولپو تا قبل از گشایش این بندر در سال 1883 چندان استفاده نمیشد. پس از گشایش این بندر، مرکز شهر از «گوانگیو-دونگ» به «جمولپو» منتقل شد و از «گوانگیو-دونگ» به عنوان عمق اینچئون نام برده شد. البته پس از آن به «جینس» تغییر نام داد و این به زمانی بازمیگردد که ژاپنیها بر شبه جزیره کره استیلا داشتند.
این شهر در زمان جنگ روسیه و ژاپن در سال 1914 و در زمان جنگ کره در سال 1950 در مرکز اتفاقات قرار داشت. در جنگ کره 140 هزار نیروی سازمان ملل در این شهر حضور پیدا کردند، جنگی که در نهایت به پیروزی کره جنوبی مقابل نیروهای کره شمالی منجر شد.
در 27 فوریه سال 2007، اینچئون خود را به عنوان «شهر انگلیسی» معرفی کرد و به صورت رسمی «منطقه آزاد انگلیسی اینچئون» گشایش یافت. هدف مسئولان این شهر همانند ساختن این شهر به هنگکنگ و سنگاپور بود که مردم آن به راحتی انگلیسی صحبت میکنند. این امر به تبدیل شدن اینچئون به قطب اقتصادی منطقه هم کمک کرد. شعار این شهر این است: «به انگلیسی لبخند بزن». در این شهر دانشگاههای معتبری چون «گیونگین نشنال یونیورسیتی»، «اینچئون نشنال یونیورسیتی» و «گاچون یونیورسیتی» وجود دارد.
اینچئون آب و هوای مرطوب قارهای دارد و در قیاس با دیگر شهرهای کره، معتدلتر است. اینچئون هر چهار فصل سال را تجربه میکند و اُفت و خیز دما و رطوبت در آن کاملاً آشکار است. البته در کل باید گفت دما در این شهر در حالت اعتدال قرار دارد. بادهای فصلی در زمستان از سوی شمالغرب به این شهر میوزد و تابستان در اینچئون تحت تأثیر بادهای جنوب غربی است.
متروی اینچئون فقط یک خط دارد که این شهر را به متروی بزرگ شهر سئول وصل میکند. این خط مترو 28 ایستگاه دارد و نزدیک به 30 کیلومتر است. این شهر چندین ایستگاه راه آهن هم دارد که به سئول، گورو، چئونگنیانگنی، اوینگبو و سویوسان میرود. اینچئون همچنین خطوط اتوبوسرانی فراوانی هم دارد که بین این شهر و سئول در تردد هستند.
در اینچئون تیمهای ورزشی زیادی فعال هستند که آن جمله میتوان به تیم فوتبال اینچئون یونایتد اشاره کرد که در «کِی لیگ» حضور دارد. هیوندای استیل رود آنجلز نیز از تیمهای فوتبال بانوان اینچئون است که در لیگ برتر حاضر است. در این شهر همچنین تیمهای بیسبال، بسکتبال، والیبال و کریکت فعال هستند که در سطح اول ورزش کره رقابت میکنند. این شهر محل تولد بازیکنان نامداری در فوتبال کره جنوبی است که از آن جمله میتوان به کیم نام، چو یونگ هیونگ و کیم ایون جونگ اشاره کرد.
انتهای پیام/