به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری تسنیم به اینچئون، سؤال مشترک تمام حاضران در محل برگزاری بازیهای آسیایی این است که کره جنوبی و مشخصاً اینچئون میزبان خوبی برای هفدهمین دوره این بازیها هست یا نه؟! و جالب اینجاست که پاسخ همه به این سؤال تقریباً یکی است: «خیر»!
از کره جنوبی به عنوان از یکی از کشورهای پیشرو در آسیا که پیش از این در سالهای 1986 و 2002 میزبان بازیهای آسیایی بوده، انتظار بیشتری میرفت اما کره نه تنها انتظارها را برآورده نکرده، بلکه از ارائه حداقلها به ورزشکاران و همراهان آنها خودداری کرده است، به نحوی که صدای همه درآمده و اعتراض میکنند.
برای اینچئون و مردمش انگار فقط در بخش غربی شهر که مرکز رسانهای و مراکز مرتبط با برگزاری بازیهای آسیایی در آن قرار دارد، این بازیها در جریان است و در سایر نقاط شهر کمتر رد و اثری از المپیک ورزشی قاره کهن دیده میشود. آنجا زندگی در جریان است، بیخبر از بازیهای آسیایی و حواشی آن. انگار آنها توجیه نشدهاند که قرار است شهرشان میزبان بازیهای آسیایی باشد، حداقل از شواهد امر برمیآید آنها از خیلی چیزها بیخبرند!
در شهر اینچئون همانند دیگر شهرهای بزرگ و پرجمعیت شرق آسیا ترافیک شدیدی دیده میشود اما برای مهار این مشکل و به حداقل رساندن تبعات آن برای ورزشکاران، مربیان و همراهان آنها تدبیری اندیشیده نشده است. در اینچئون مسیری ویژه برای تردد خودروهای مرتبط با بازیهای آسیایی پیشبینی نشده و به همین خاطر همه ناچار به تردد در مسیرهای شلوغ و پرترافیک هستند و معطلی چندین و چند ساعته.
در ورزشگاهها و سالنهای مختلف سرویس مناسب اگر باشد برای ورزشکاران است و خبرنگاران محکوم به معطلی چندین و چند ساعته هستند برای خودروهایی که یا در ترافیک ماندهاند یا رانندگان آنها خسته هستند! میگویند سیستم حملونقل بازیهای آسیایی به پیمانکار واگذار شده که آن هم سرویس خوبی نمیدهد. وعده بهبود میدهند اما فعلاً که بیاثر مانده است.
فاصله ورزشگاهها تا دهکده ورزشکاران خیلی خیلی زیاد است. به طور مثال برای حضور در سالن ووشو یا محل برگزاری مسابقات قایقرانی باید چند ساعت طی مسیر کرد، البته اگر ترافیک نباشد. این مشکلات آنقدر زیاد است که کوچکی سالن، کمبود سکو در بخش تماشاگران، خبرنگاران و ... را کمرنگ جلوه میدهد. سالنها آنقدر نامناسب است که صدای تاماش آیان، رئیس فدراسیون جهانی وزنهبرداری هم درآمده است.
در محل برگزاری مسابقات و بخشهای مختلف داوطلبان و راهنماهایی هستند که تعدادشان زیاد است اما توجیه نیستند. آنها غالباً کرهای حرف میزنند و پاسخشان را با زُل زدن در چشم طرف مقابل میدهند! آنها تقریباً مطلع نیستند و باید مدام از هم سؤال کنند. البته وضع آنها بهتر از رانندههای اتوبوسها و تاکسیها است که بدون «جی پی اس» فرقی با توریستها ندارند!
هرچه هست، کره آماده نیست و میزبانی را انگار از سر شکم سیری پذیرفته است. باید دید در روزهای آینده چه میشود اما فعلاً که در اینچئون رنگ و بوی بازیهای آسیایی خیلی دیده نمیشود.
انتهای پیام/