به گزارش خبرگزاری تسنیم، حسن رحیم پور ازغدی در دومین شب از آغاز این جشنواره بین المللی نسبت به طرح مباحثی پیرامون سینمای آلترناتیو و سینمای مقاومتی که سینمای انقلاب اسلامی تعبیر دقیق این سینما است پرداخت و گفت: ما باید فهرستی از موارد قابل تولید و یا محورهایی که مبنای سینمای خاصی که قدرت هژمونیک دارد و می تواند ظرفیت شکنی کند تهیه کنیم و این همان حوزهای است که غرب به صورت آکادمیک وارد شده است. هر چه در این دو دهه اخیر سینما و رسانه عمومیتر شده انحصار سینما شکسته و کسانی که قرار بود از پیشرفتهای تکنولوژیک سینما شادمان شوند و عدهای در این سو بترسند نه تنها شادمان نشده بلکه امروز دچار یک ترس شدهاند، زیرا سینما ابزاری در دسترس و غیر انحصاری شده است.
وی افزود: تا قبل از انقلاب اسلامی در مورد سینمای آلترناتیو بحث نشده بود و اگر هم شده بود بیشتر سینمای چپ و روشنفکری مورد توجه بوده است. ولی هیچکدام از این موارد انحصار سینمای لذتطلب و ماتریالیستی را نتوانست بشکند. سینمای آلترناتیو یا به تعبیر دقیقتر سینمای انقلاب اسلامی دارای سه ضلع معنویت، عدالتخواهی و عقلانیت است، که این سینما نه افراط دارد و نه تفریط و به معنای واقعی توحیدی است و این سینما به تازگی در حال متولد شدن است و اگر درست ساخت بگیرد حتما موفق خواهد شد. در مواجهه با سینمای جهان غرب ابتدا باید این نکته مورد توجه قرار گیرد که معنایی به نام سینمای غرب وجود ندارد و نباید ترس به دل راه داد که با یک جبهه متحد و متشکل روبرو هستیم بلکه این جبهه بسیار نامنظم و دارای منافذ بسیار است هرچند اتاق فکرهایی هستند ولی با یک اقلیتی روبرو هستیم. ورود اشباح، ارواح و ... که در دوره کودکی ما کسی تصور نمیکرد وارد سینما شوند وارد شدند که این یک معناگرایی کاذب است که آن در پاسخ به نیازهای مخاطب به معنا است. ملتهایی مثل ملت ما از زمانی که وراد سینما شد و پای تماشای فیلم نشست با این سوال روبرو شد که آیا میشود فیلم دید منهای اروتیک؟ فیلم دید منهای تکه تکه شدن؟ و اساسا این که میتوان فیلم دید بدون شهوت، غفلت و خشونت؟
رحیمپور ازغدی گفت: اولین محوری که سینمای آلترناتیو میتواند به آن ورود کند جهت دادن به فکر مخاطب است. این در حالی است که عدهای فکر میکنند که موفقیت گیشه مساوی است با شهوت، خشونت و توهم و ترس و باید گفت که سینمای آلترناتیو و انقلاب اسلامی منهای هیچکدام از اینها نیست بلکه برابر با مدیریت قوه خیال، تعدیل قوه شهوت و تعدیل و مدیریت ترس است. سینمای انقلابی و دینی باید از همه این موضوعات چون خنده، گریه، فانتزی و توهم به صورت خلاقانه استفاده کند، زیرا سینما و هنر بخشی از پروژه تعلیم و تربیت اسلامی است. پیشرفتهای تکنولوژیک در رسانهها موجب ترس بزرگان این عرصه شده و مهارتهای صنعتی و جریانهای اقتصادی به نفع سینمای انقلاب اسلامی و آلترناتیو بوده است. سینمای انقلاب اسلامی، امروز در جهان به عنوان سینمای اپوزوسیون تلقی میشود. سینمای انقلاب با نبردهای چریکی نبرد خود را آغاز کرده است. امروز در پیچ تاریخی قرار داریم و در موقعیت حساسی هستیم و در حقیقت لیلهالقدر است که یک فیلم خوب میتواند هزار برابر تاثیر بگذارد. علاوه بر پیشرفتهای تکنولوژیک که موجب شکسته شدن انحصار رسانهای شده قدرت سماعی و شنیداری و افزایش مخاطبان دیگر عوامل موفقیت سینمای انقلاب اسلامی است.
این استاد دانشگاه گفت: امروز به خاطر از خودگذشتگیهای عدهای وقت میوه چینی انقلاب اسلامی است و گروهی باید باشند که نه به نفع خودشان بلکه به نفع مردم و حقیقت میوههای مفاهیم انقلاب را بچینند. سینمای ما علاوه بر هنر و صنعت باید محکم باشد تا بتواند بر روی مخاطب تاثیر بگذارد. سینمای مقاومت اصلش این است که ذهنیتهایی که از سوی غرب به وجود آمده از بین ببرد.رسانهها ذائقه و دغدغه جوامع را عوض کردهاند و این کاری است که رسانه مقاومتی باید انجام دهد. رو در رو شدن سینما با ارزشهای جوامع هیچگاه به عنوان هدف این رسانهها تلقی نشده بلکه بر این نظر بودند که موضوعاتی را انتخاب کرده و به آنها حمله کنند. سینمای ضد مقاومت سینمایی است که بر اصالت لذت بنا شده و قرار نیست که این سینما به مخاطب خدمت کند بلکه مخاطب باید به این سینما سرویس دهد زیرا ذهن تو را به خدمت در آورده است. رسانه از طریق لذت بصری، اخلاق، ارزش و ... را مدیریت کرده و از درونی شدن ارزشها جلوگیری کرده و سینمای مقاومت باید این ارزشها را درونی کند.
وی اضافه کرد: وقتی سینمای ضد مقاومت تعریفی از روشنفکری ایجاد کرد دیگر لازم نیست که گوش کسی را گرفت و گفت که از این سو بروید و این کار را انجام دهید، زیرا وقتی چارچوبها برای وی تعریف شده کارش را میکند و این همان کاری است که سینمای روشنفکری میکند. سینمای مقاومت باید اتاق کنترل سینما را در دست بگیرد. سخنی که برخی در داخل میگویند که سینما را باید کنار گذاشت زیرا اساس سینما غفلت است و باید از دوری کرد نه تنها اسلامی نیست بلکه این سخن از سوی غرب صادر شده و غربی است. سینمای مقاومت باید سلطه زبانی را بشکند و این یکی از اقدامات سینمای مقاومت است زیرا زبان دریچه فرهنگ است و باید انحصار زبان انگلیسی در سینما از بین برود زیرا وقتی زبان یک ملت از آنها گرفته شود، کم کم فرهنگشان را از دست خواهند داد. در سینمای مقاومت باید از جایی آغاز کنیم که از همانجا مخاطب قرار گرفتهایم. سینمایی که سبک زندگی را هدف گرفته باید از همانجا نیز با آن مقابله کرد. هسته سینما در تمدن اسلامی بوده است. زیرا عدهای میگویند که این هنر در تمدن اومانیستی متولد شده ولی باید گفته شود که مباحث عدسی، اتاق تاریک و ... در تمدن و علوم اسلامی پایه ریزی شده است. سینمای مقاومت باید در برابر عرفهای نامناسب بایستد. در روش و زبان باید به مخاطب توجه کرد ولی در محتوا نباید پیرو عرف بود زیرا اگر قرار است در عرف هم پیروی کنیم پس در برابر چه چیزی قرار است مقاومت کنیم؟ پس سینمای مقاومت شالوده شکن است.
انتهایپیام/