نوژن شالباف در گفتوگو با خبرنگار فناوری اطلاعات و ارتباطات خبرگزاری تسنیم، ارتباطات و اتصالات یکپارچه را جزو لاینفک زندگی بشر دانست و با اشاره به اینکه خصیصه عصر ICT همین است، اظهار کرد: کلیه خرید و فروشها در جوامع پیشرفته مبتنی بر بسترهای الکترونیکی است و ابزارهای اطلاعرسانی و بر لحظه هم راهکاری برای تبلیغات به شمار میرود که ضریب نفوذ بالایی هم دارد.
وی با تأکید بر اینکه مدیران تکنولوژی دنبال راهکارهایی برای ارائه تبلیغات پولی روی بسترهای رایگان کنونی هستند، گفت: ابزارهایی چون وایبر که ورودشان به عرصه جهانی توام با چالش بوده، به فکر راهکارهایی برای توسعه درآمدزایی از محل تبلیغات هستند.
او خاطر نشان کرد: کاری به پشت وایبر و آنچه که در آن میگذرد نداریم، اما در ظاهر ابزاری پیشرفته و مقبول به نظر میرسد که عملا بعید است کسی کیفیت بالای آن را تکذیب کند.
این کارشناس تجارت الکترونیکی با تأکید بر اینکه البته من خودم تنها یکی دو بار از این ابزار استفاده کردهام، عنوان کرد: حال نگاهی به پشت این ابزار میاندازیم و مراکز دادهای که در اسرائیل و بلاروس برای آن در نظر گرفته شده است؛ دقیقا همین نگاه بدبینانه که نسبت به وایبر در ایران و برخی کشورهای فرهنگ دوست وجود دارد میتواند در سمت ارائه دهنده سرویسهای مبتنی بر بستر فضای مجازی هم وجود داشته باشد.
شالباف خاطر نشان کرد: اگر سیاستها به گونهای شود که کشوری از رده سرویسدهی حذف شود، وفاداری و این قبیل حرفهای احساسی جایگاهی نخواهد داشت. سال گذشته یاهو به راحتی سرویسدهی به کاربران جدید ایرانی و بازگشایی اکانت برای آنها را محدود کرد، وایبر و امثالهم نیز در وقتش اگر نیاز باشد همین کار را میکنند.
وی با تأکید بر اینکه افرادی که از این سرویس دفاع میکنند و نمیخواهند در ایران فیلتر شود به هیچ عنوان دشمن فرهنگ و اقلیم نیستند، تصریح کرد: اکثر کاربران این شبکهها مردم عادی هستند و منطقی هم نیست که از آنها انتظار داشته باشیم چیزهایی را متوجه باشند که یک متخصص میداند لذا در برخورد با تصمیماتی نظیر نظارت و فیلترینگ واکنش نشان میدهند.
این استاد دانشگاه ابراز کرد: غالب کاربرانی که با فیلترینگ یک ابزار ارتباطی مواجه میشوند در برابر اولین پیشنهاد به سمت شبکهای دیگر میروند در حالیکه این موضوع اصلا منطقی نیست؛ کوکو و تانگو دقیقا بعد از بسته شدن ویچت در ایران گل کردند.
شالباف با بیان اینکه همین رویه نشان میدهد که غالب ایرانیهای فعال در این شبکهها افراد عادی هستند، اظهار کرد: دلیلی ندارد که با بسته شدن یک ابزار، به شکل چشم و گوش بسته به سمت دیگر سرویسهایی برویم که هیچ اطلاعی از آنها نداریم.
وی افزود: فرهنگسازی مقوله پهناوری است که نباید به آن مقطعی نگاه کرد؛ اگر فرهنگ استفاده از ابزارهای ارتباطی شکل نگیرد به هیچ عنوان نمیتوان فضای مجازی را محدود کرد زیرا هر روز راهی جدید جلوی پای کاربران باز میشود.
این تاجر الکترونیکی برای اثبات صحبتهای خود اذعان کرد: چرا اگر محصولی داخلی با توانمندیهایی در سطح نمونههای خارجی وارد بازار شود باز هم مردم تمایلی به استفاده از آن ندارند و حتی بدون اینکه استفادهای از آن کرده باشند دست به سیاهنمایی میزنند؟ دقیقا مشخص است که مردم همواره در تقابل با موضوعاتی هستند که به آنها القا میشود.
وی افزود: اگر منِ کارشناس منتقد استفاده از ابزاری که ماهیت صهیونیستی دارد هم بخواهم از مضرات چنین موضوعی بگویم، مردم توجهی نمیکنند زیرا فکر میکنند استفاده نکردن آنها از ابزاری که میتواند پتانسیل جاسوسی داشته باشد، سودی برای من دارد.
او خاطر نشان کرد: با توجه به اینکه اغلب در استرالیا هستم، به جرات میتوانم بگویم که حریم مجازی در این کشور معنا دارد و اینطور نیست که صبح تا شب سر مردم در برنامههایی همچون وایبر باشد.
وی گفت: کاربران این کشور به نسبت دیجیتالیتر هستند و میدانند که در رفتار در فضای مجازی باید به چه نحوی باشد؛ استارتآپهای مختلفی هم شکل گرفته که برنامههای متعددی را توسعه دادهاند و اتفاقا استقبال از آنها بالاست.
شالباف در پایان خاطر نشان کرد: راهاندازی یک سرویس پیامرسان بعید است که در توان متخصصان ایرانی نباشد زیرا سادهترین ساختار نرمافزاری را دارد و همپای برنامههایی چون وایبر که مشخص نیست پشتیبانی و مرکز داده آنها در کجاست، قادر به حرکت هستند.
انتهای پیام/