وجود ضربالمثلهای فارسی در هند نشانگر عمق رابطه فرهنگی ایران و هند است
- اخبار استانها
- 18 مهر 1393 - 01:30
به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، سید عزیز مهدی رضوی از سادات رضوی و از اهالی دهلی است که تا مقطع لیسانس در دهلی و پس از آن در ایران زبان و ادبیات فارسی خوانده است.
وی 9 سال پیش به شوق آموختن زبان و ادبیات فارسی به ایران آمده و در حال حاضر در گروه مطالعات هندوستان در دانشگاه تهران مشغول به تدریس است.
عزیز مهدی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم درباره علت حضورش در ایران اظهار کرد: زبان فارسی بسیار شیرین است و یکی از انگیزههای من برای سفر به ایران این بود که دوست داشتم مانند ایرانیها فارسی صحبت کنم.
وی با بیان اینکه سه شهر مشهد، اصفهان و شیراز را بسیار دوست دارم، گفت: در این میان این شهرها شیراز برای من جایگاه ویژهای دارد و یکی از غزلهایم را نیز به شیراز تقدیم کردهام.
مهدی با اشاره به جشنواره شعر دوباره غدیر که در شیراز برگزار شد، افزود: شیراز و استان فارس شاعران بسیار توانا در شعر و به ویژه شعر آئینی دارد که برخی از آنها چون آقای دهبزرگی در شعر آئینی همتا و نظیر ندارند.
وی درباره شعر آئینی در هندوستان، گفت: شعر آئینی در هندوستان یک جایگاه استثنایی دارد و فقط محدود به اهل تشیع نیست بلکه اهل سنت نیز در مدح و منقبت اهل بیت شعر میسرایند.
مهدی افزود: در هندوستان در هر شهر و مکان مذهبی از جمله دهلی و حیدرآباد که بروید شاعران بسیاری را پیدا میکنید که در مدح اهل بیت شعر میسرایند و به طور کلی این امر در هندوستان بسیار رواج دارد.
این شاعر هندی درباره مشترکات فرهنگی ایران و هند و تاثیر فرهنگ ایران بر هند، خاطرنشان کرد: فرهنگ ایرانی و زبان فارسی به شدت بر فرهنگ و زبان هند تاثیر گذاشته به طور مثال بسیاری از هندیان از واژههای اصیل فارسی استفاده میکنند که حتی در ایران توسط ایرانیان استفاده نمیشود.
وی تصریح کرد: زبان فارسی از زمان غزنویان وارد هندوستان شده و در زمان صفویان به اوج رسیده است و در دوران گورکانیان کتبی که به زبان فارسی در هند چاپ شده بیش از کتب چاپ شده در ایران بوده است.
مهدی بیان کرد: یکی دیگر از موارد تاثیرگذاری فرهنگ ایرانی بر هندی و مشترکات ایران و هند نفوذ ضربالمثلهای فارسی در هند است، به گونهای که در تحقیقی که من کردهام 170 ضربالمثل در هند داریم که به فارسی ادا میشود.
این شاعر هندی گفت: از این 170 ضربالمثل، 70 عدد در کتابهای امثال فارسی نیز نیامده است و این نشان از عمق و قدمت رابطه فرهنگی ایران و هند دارد.
انتهای پیام/