به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، پروفسور جعفر جعفری استاد دانشگاه ویسکانیس از ایالات متحده آمریکا صبح امروز در نخستین نشست تخصصی اجلاس مجمع عمومی میراث فرهنگی ناملموس پیرامون ارتباط گردشگری و میراث فرهنگی ناملموس اظهار کرد: در تلاش هستم درباره میراث فرهنگی ناملموس ارتباط آن با گردشگری صحبت کنم چراکه این 2 اهمیتی فراوانی دارند.
وی افزود: باید گردشگر را یک صنعت قلمداد کرد که در مسیر هر فرهنگ افرادی که از مکانی به مکان دیگر منتقل میشوند آن صنعت و فرهنگ را منتقل میکنند و البته این یک پدیده اجتماعی است.
استاد دانشگاه ویسکانیس بیان کرد: مسئله اقامت و جابجایی گردشگران صنعت به وجود میآورد که این صنعت روحیه میزبانی را نیز در دل خود دارد و هنر استقبال کردن نیزاز اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
وی با اشاره به ارتباط میراث فرهنگی ناملموس و گردشگری گفت: فرهنگهای مختلف در حوزه گردشگری یک موضوع بومی بوده که گردشگری که به کشورها سفر میکند این فرهنگهای بومی را میشناسد.
جعفری اظهار کرد: فرهنگ گردشگران محلی به 2 دسته تقسیم میشود که یکی فرهنگ میزبان و دوم فرهنگی که گردشگر با خود میآورد و جابجایی و حمل ونقل آنها این فرهنگ مشترک را به وجود میآورد و به صنعت گردشگری رونق میدهد.
وی با طرح این سئوال که میراث به چه چیزهایی اطلاق میشود، گفت: میراث یک شاخص بارز ندارد بلکه یک گستره بسیار وسیع از هویت افراد بوده و البته برای سود بردن و استفاده کردن نیست، بلکه برای بزرگی و ارزشمندی بوده و باید در راستای ارتقا و حفاظت از میراثها برای ارزشهای فرهنگی جامعه تلاش کرد.
دانشمند برجسته و صاحب نظر حوزه گردشگری افزود: گردشگری از تولید مردم بومی محلی بوده که در محل میزبان تولید میشود و هیچگاه قابل اختراع نیست و در کنار آن میراث فرهنگی ناملموس در امر گردشگری امر و مقولهای نیست که قابل تجاری باشد اما انتفاعی بوده و عملکرد اختصاصی دارد.
وی خاطرنشان کرد: گردشگران مصرف کننده میراث هستند و اگر کشوری بخواهند به توسعه گردشگری دست پیدا کند، باید میزبان بوده و خواستار پذیرش گردشگر باشد؛ برای این کار میزبان باید شخصیت میراثی خود را بشناسد و در بخش دیگر گردشگران هستند که باید نگاه آنها را از بیرون در نظر گرفت.
استاد دانشگاه ویسکانیس بیان کرد: ما باید بخشهای عمومی و خصوصی گردشگری را شناسایی کنیم زیرا بخش تجاریسازی بسیار با اهمیت بوده اما فرهنگ خاصیت خود را دارد و نمیخواهد در مقابل انبوه گردشگران تغییر کند بنابراین ما نیاز داریم که چشماندازها را از درون تبیین کرده و در این راستا باید بروشورهای گردشگری را از نگاه گردشگران طراحی کنیم.
وی گفت: خوشحالترین مردم جهان دانمارک هستند زیرا آنها برای جذب گردشگران به خود بسیار موفق بودهاند زیرا رضایت مردم شهر بالا بوده و اگر بخواهیم در جذب گردشگر موفق باشیم، باید گردشگر از نگاه مردم به رسمیت شناخته شود.
پروفسور جعفری تصریح کرد: افرادی که سفر نمیکنند، هویت خود را نمیشناسند و مردمی که سفر میکنند، چشماندازی به فرهنگهای درون خود دارند و فرهنگ خود را انتقال میدهند بنابراین اگر رضایت جامعه بالا باشد و رضایت مهمان را نیز کسب کند، گردشگر و میزبان از زندگی لذت میبرند.
وی افزود: گردشگری گاهی در محل تولید هماهنگی بین بومی و محلی ایجاد میکند و همچنین انتظارات گردشگران بیرونی را نیز ایجاد میکند البته نگاه گردشگران به صنایع محلی جذاب است و باید اجازه داد که این صنعت رشد کند.
انتهای پیام/ آ