به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، عشق به اهل بیت(ع) مرزی نمیشناسد، سالها است، از همان زمان که علی(ع) دعوت رسول اکرم را لبیک گفت تا همین امروز که جهان در انتظار عدالت علوی به دست فرزند اوست، مشتاقان بسیار بودهاند که به هر نحوی اظهار ارادت خود را به ساحت اهل بیت(ع) با هر زبان و روشی نشان دادهاند. تاریخ نام های مکرری از یهود و مسیحی گرفته تا هندو و برهمن در خود دارد که دل در گروه عشق به اهل بیت(ع) و امیرالمؤمنین(ع) دارند.
بلرام شکلا استادیار زبان سانسکریت دانشکده هند و دانشگاه دهلی نو است که به فارسی شعر میگوید. او اهل هندوستان و بر مذهب هندو است. با وجود این در دو سال گذشته اشعار و تحقیقات بسیاری در حوزه ادبیات آیینی به ویژه ادبیات عاشورایی ارائه کرده که مهمترین آنها ترجمه ترکیببند مشهور محتشم کاشانی در رثای سید و سالار شهیدان(ع) است که با مطلع «باز این چه شورش است که در خلق عالم است/ باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است» آغاز میشود.
در کنار این، ترجمه اشعاری چند از بزرگان ادب فارسی در رثای سیدالشهدا(ع) مانند سرودههای مولانا، جمعآوری اشعار شاعران هندو در رثای امام علی(ع) و امام حسین(ع) از دیگر کارهای پژوهشی این استاد دانشگاه است. او با اشاره به واقعه غدیر و تأثر آن در تکمیل انسانیت میگوید: اگر دین مبین اسلام را یک درخت بدانیم، پیامبر(ص) ریشه آن، علی(ع) تنه و حسین(ع) گل و غنچه این درخت است که با حادثه کربلا آشکار میشود. هندوها در پاکستان از امام علی(ع) و پیامبر(ص) زیاد نمیدانند، اما در مورد حسین(ع) همه اطلاع دارند و به تعزیت او میروند.
شکلا ادامه میدهد: ما نمیدانیم بوی گل از کجا میآید اما آن را میپذیریم؛ همین امر در مورد کربلا هم صدق میکند. آنها نمیدانند که ریشه کربلا کجاست، اما امام حسین(ع) و واقعه کربلا را میپذیرند. دین با کربلا کامل شد و این کمال با غدیر آغاز شد و سپس به اوج رسید.
این استاد دانشگاه با اشاره به تأثیر سیره امام علی(ع) بر کمال یافتن انسانیت در جهان میگوید: در هند ما از زمان بچگی مراسم نوحه و زاری عاشورا را مشاهده میکردیم. از همان موقع مطلع شدیم که این حضرت در جنگ حق و باطل پرچمدار حق بود و برای راستی و دفاع از دین، جان به جانآفرین سپرد؛ آن هم در حالت بسیار بسیار صعب و سخت. بعد از تحصیل سانسکریت، وقتی که به زبان فارسی علاقهمند شدم، این اشتیاق و شوق برای اهل بیت (ع) افزونتر شد. بهخصوص به حضرت علی مولا (ع). وقتی که بخشی از ترجمه فارسی کتاب «نهجالبلاغه» را مطالعه کردم و آثاری از شاعران بزرگ ادب ایران در مورد ایشان خواندم، اشتیاق من به حضرت تا حدی رسید که خواستم در رثایشان شعر بگویم.
بلرام شکلا نمونهای از ارادت خود به ساحت حضرت امیرالمؤمنین(ع) را با غزلی در رثای ایشان نشان داد. وی چندی پیش این سروده را در دیدار اخیر شاعران با رهبر معظم انقلاب قرائت کرد که مورد توجه معظمله و تشویق حضار قرار گرفت:
انتهای پیام/