به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حجت الاسلام میرلوحی عضو هیئت مدیره بنیاد بین المللی غدی درپاسخ به این سوال که چرا این واقعه ی عظیم در منطقه جحفه در غدیر خم اتفاق افتاد، گفت: رسول خدا (ص) بعد از هجرت ده سال تمام در مدینه ماندند و حج بجا نیاوردند تا آنکه در سال دهم هجری ، خداوند این آیه را فرستاد ( ای رسول خدا در میان مردم برای سفر حج ندا در ده و همه را به مراسم حج فرا خوان تا مردم پیاده و سواره و از راه دور بسوی تو آیند) ، مسلمانان بلاد اسلامی با استحضار از حضور پیامبر در مراسم حج و احتمال آخرین حج ایشان ، به گونه ای گسترده در این مراسم شرکت کردند و چون آخرین حج پیامبر در روزهای آخر عمر شریفشان بود آن را حجه الوداع نامیده اند.
وی افزود:البته اسامی اصلی آن حج ، حجه البلاغ ( ابلاغ ولایت ) ، حجه الکمال ( کمال دین ) ، حجه التمام (تمام نعمت ) بوده ولی دست سیاست در طول تاریخ مصلحت دیده به اسم حجه الوداع معروف شود که ضرری برای آنها نداشته باشد.
میرلوحی اظهار کرد: پیامبر در طول اجرای مناسک علاوه بر ارشاد مسلمین به آموزش مناسک صحیح حج پرداخته و در ضمن آماده سازی اذهان مردم جهت اعلام جانشینی و ولایت پس از خود را نیز مد نظر داشتند.تا اینکه همه مسلمانان پس از مراسم حج برای رفتن به سوی شهرهای خود تا سرزمین جحفه با یکدیگر همراه شدند.
وی با اشاره به این که سرزمین جحفه چهارراهی است که مردم سرزمین حجاز را با دیگران از هم جدا می کند، تصریح کرد: در آن سرزمین اگر فرمان الهی تحقق نمی یافت، دیگر اجتماع بزرگی از همه مسلمانان بلاد اسلامی شکل نمی گرفت و همه پراکنده می شدند.سرزمین غدیر خم نیز پس از جحفه در سه میلی شهر مکه قرار دارد و در آنجا رود کوچک و آبگیری همیشه جاری وجود داشت.
عضو هیئت مدیره بنیاد بین المللی غدیر ادامه داد: روز پنج شنبه سال دهم هجری و مترادف با هیجدهم ذی الحجه ، درست هشت روز پس از عید قربان ( البته باید اشاره کرد که این دستور چند بار روزهای قبل آمده بود ولی به دلایلی ابلاغ آن به تاخیر افتاد...که در خطبه غدیر رسول مکرم اسلام به آن اشاره فرموده اند ) ، در این صحرا فرمان اعلام ولایت علی (ع) و بیعت عمومی مردم با آن حضرت از طرف خدا و فرشته ی وحی صادر شد که : « یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک...» ای پیامبر آنچه نسبت به ولایت علی (ع) به تو ابلاغ کرده ایم برای مردم باز گو » چون برای اعلام ولایت امام علی (ع) و بیعت 120 هزار حاجی از مرد و زن ، دو روز در آنجا توقف کردند و در آن هوای گرم و کمبود آب، از آن آبگیر کوچک استفاده می شد، آن حادثه بزرگ به نام غدیر معروف گردید.
این استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال که آیا در قرآن کریم آیه ای که منحصرا در خصوص واقعه غدیر خم و حادثه مبارک اعلان جانشینی امیرالمومنین (ع) باشد وجود دارد؟ کفت: البته ،نه تنها یک آیه که آیات متعددی در این خصوص نازل گردیده است. اولین آیه ای که بر رسول خدا نسبت به حادثه عظیم غدیر نازل گردید آیه ی 67 از سوره ی مبارکه ی مائده است که حق تعالی می فرمایند : یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک...» ای پیامبر، آنچه بر تو نازل شد(نسبت به ولایت علی (ع) ) از طرف پروردگار تو امروز ابلاغ کن ...این آیه پیامبر (ص) را مامور نمود که ولایت و امامت علی (ع) را به فرمان خدا به عموم مسلمین ابلاغ کند.
میرلوحی خاطرنشان کرد: این آیه در محل غدیر خم بر پیامبر (ص) نازل شد و آن حضرت نیز در اجرای مفاد این آیه ، دستور توقف کاروان حجاج را صادر فرموده و سرانجام خطبه معروف غدیر را به سمع بیش از 120 هزار نفر رسانید و در همین مراسم بود که امیرالمومنین (ع) را به عنوان خلیفه و جانشین معرفی نمود.
وی افزود: آیه ی دیگری « الیوم یئس الذین کفروا من دینکم فلا تخشوهم و اخشون الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا » می باشد که حق تعالی در آیه سوم از سوره ی مائده می فرمایند: «امروز کافران از زوال آئین شما مایوس شدند.بنابراین نترسید و از من بترسید،امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تکمیل نمودم و اسلام را به عنوان آئین جاودان شما پذیرفتم».
عضو هیئت مدیره بنیاد بین المللی غدیر با اشاره به این که روشن است که با تعیین جانشینی امام علی (ع) بنا به امر پروردگار ، یاس و ناامیدی بر دشمنان چیره شده و آنانی که از دیرباز دل در گرو مرگ پیامبر و بازگشت به دوران جاهلی سپرده بودند به ابتر بودن تصورات واهی خویش پی بردند، گفت: در این روز فرخنده بود که نعمت خدا با تعیین رهبر لایقی همچون علی (ع) برای آینده مردم تکمیل شد و با کامل شدن برنامه هایش به عنوان آئین نهایی از طرف خداوند پذیرفته گردید.
میرلوحی اظهار کرد: در کنار این آیات روشن ، آیات 1 و 2 از سوره ی معارج نیز به واقعه غدیر اشاره دارد.« سال سائل بعذاب واقع» که در خصوص گرفتار شدن حارث بن نعمان فهری به عذاب الهی در اثر انکار ولایت مولا در غدیر نازل گردیده است. پس از واقعه غدیر و بیعت عمومی مسلمانان با علی (ع) گروهی به فکر تهیه طوماری افتادند تا مخالفت خود را با ولایت مولا علی (ع) اعلام بدارند که خداوند از طریق وحی پیامبرش را از این راز آگاه نمود .درآیه 79 از سوره ی مبارکه بقره آمده است که :« فویل للذین یکتبون الکتاب بایدیهم ثم یقولون هذا من عندالله لیشتروا به ثمنا قلیلا فویل لهم مما کتبت ایدیهم و ویل لهم مما یکسبون » پیامبر گرامی اسلام با قرائت این آیه روی بسوی یکی از امضاء کنندگان آن نامه کرده و با لحنی تند و عتاب آمیز می فرمایند: آفرین و صدآفرین بر مانند تو که امین این امت شده ای.
انتهای پیام/