به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم، در دانش پزشکی پارسی، یکی از مهم ترین پایههای نگاهداشت تندرستی، اصلاح شیوه خوردن و آشامیدن، نوع غذاو میزان آن با توجه به سن، مزاج، جنسیت، چاقی و لاغری، مسافرتها، بهداشت اعضا، استفاده از «مصلحها» برای رفع ضرر غذاها و ... است.
مهم ترین دستههای غذایی انسان، نان گندم پاکیزه، برنج خوب، گوشت گوشفند یک ساله و بزغالۀ 6 ماهه، گوشت کبک و جوجه مرغ و خروس و ماهی سفید و ماهی قزل آلا، و از شیرینی جات، شیرینی ساخته شده از شکر و بادام و از میوه جات، میوههای تَر چون انجیر و انگور پیش از غذا و انار ملس (ترش و شیرین) پس از غذا و خربزۀ میانه دو غذا هستند و دیگر دستههای غذایی چون لبنیات و سبزیجات، باید به میزان لازم در کنار این موارد قرار گیرند.
شاید اگر بخواهیم مهم ترین تدابیر غذایی را در سه واژه خلاصه کنیم، باید بگوییم: پرهیز از «پُرخوری»، «باهم خواری» و «بَرهم خوری». غذا را، چنان که در منابع طبی و احادیث موثق آمده است که باید در زمان اشتهای کامل و راستین خورد و پیش از سیری کامل هم از دست خوردن کشید تا معده، فضای لازم را برای هضم درست آن داشته باشد.
همچنین، بسیار مهم است که در یک وعده، غذاهای گوناگون نگذاریم و نخوریم و البته که باید از خوردن یک نوع غذا در چند وعده پیاپی هم پرهیز کرد.
به عقیده ناصر رضایی پور دستیار تخصصی طب سنتی ایران در پیام تندرستی؛ نکته مهم دیگر پرهیز از کنار هم خوردن بعضی غذاهاست که با هم خوردن آنها مضر است. مثلاً در منابع آمده که خوردن سرکه و برنج موجب درد روده و قولنج میشود و یکی از دلایلی که همیشه توصیه میشود افراد از خوردن ترشیها و سالاد در کنار غذا خودداری کنند، همین است.
انتهای پیام/