عادل فردوسی پور مجری برنامه نود باید مثل اسمش عادل باشد و در برنامه اش در موضوع حق پخش اصول بیطرفی را رعایت کند و در فضایی مثبت و با دعوت از منتقدان هر دو طرف به این موضوع مهم بپردازد .
سرانجام و پس از چند سال کفاشیان یک کار مثبت انجام داد. او برخلاف قبل روی حرفی که زده بود ایستاد و دوربین های تلویزیونی را به ورزشگاهها راه نداد.حالا زمان سکوت کردن نیست و باید خود فوتبالی ها نقش بازیگر اصلی در این سریال را بازی کنند.
حق پخش حق فوتبال است که باید به باشگاه ها برسد. چون مردم به خصوص طرفداران استقلال و پرسپولیس و حتی طرفداران سپاهان،تراکتور،فولاد و حتی تیمهایی مثل نفت مسجد سلیمان لطمه ببینند اما وقتی به کل ماجرا ورود می کنیم می بینیم که این کار به نفع خود فوتبالی ها است.بخش اعظمی از درآمدهای صداوسیما از فوتبال است اما چرا چیزی عاید فوتبال نمی شود؟گرانترین آگهی ها در برنامه نود،در مسابقات فوتبال،دربی پایتخت،در بین دو نیمه و در بحث های کارشناسی است اما هیچ موقع صداوسیما حق این فوتبال را نداده است.
هر چند تلویزیون حامیان با نفوذی هم در مجلس شورای اسلامی دارد از شجاعی کیاسری گرفته تا بیژن نوباوه که می گویند چون دولت بودجه ای برای خرید حق پخش در نظر نگرفته ، تلویزیون نمی تواند درآمدهای حاصل از آگهی های فوتبال را به فدراسیون و باشگاه ها بدهد. به گفته آنها صدا و سیما در آن صورت برای پرداخت بیش از 10 هزار کارمندش به مشکل می خورد. ضرغامی هم در آخرین روزهای مدیریتش بر رسانه ملی منطقش این است که با بمباران پخش فوتبال های بزرگ خارجی زیر بار پرداخت پولی بیشتر از این به کفاشیان و دار و دسته اش نمی رود.
حق پخش را باید قبل از همه باشگاه ها پیگیرش باشند. آنها که طبق مقررات بیش از 80 درصد درآمدهای حاصل را بین خود تقسیم می کنند اما از همان نخستین بار که محسن صفایی فراهانی به دنبال حق پخش افتاد ، این فدراسیون فوتبال بود که برای برآورده کردن نخستین شرط فوتبال حرفه ای پا پیش گذاشت. پخش تلویزیونی به همراه تبلیغات محیطی در بسیاری از کشورها بیش از 60 درصد هزینه های تیم های فوتبال حرفه ای را تشکیل می دهند اما این رقم برای لیگ ایران گاه به سختی به 20 درصد می رسد. در اوایل دهه 80 اما محسن صفایی فراهانی که عضو فراکسیون اکثریت مجلس شورای اسلامی وقت بود به دنبال گره کور حق پخش رفت.
او که تازه با کمک مستشاران خارجی توانسته بود لیگ حرفه ای ایران را بنا بگذارد ، می دانست تزریق مستقیم دولت در فوتبال عایدی مهمی ندارد. صفایی توانست طرحی را در مجلس به تصویب برساند که توفانی به پاکرد. ریاست وقت صدا و سیما این طرح را مغایر با قانون اساسی می دانست و اعتقاد داشت فوتبال ایران از خزانه دولت تغذیه می کند و امکان پرداخت پولی دوباره به فوتبال از خزانه دولت نیست.
با این که این گفته رئیس صدا و سیما را شورای نگهبان قانون اساسی تائید کرد اما مجلس پای حکم خود ایستاد تا پرونده دعوای فوتبال به شورای تشخیص مصلحت نظام برود ، جایی که علی فتح الله زاده و اکبر غمخوار مدیران وقت دو تیم پر طرفداراستقلال و پرسپولیس با این پیش فرض که صدا و سیما تنها بازی های آنها را پخش می کند با تلویزیون به تعامل رسیدند و در ازای 2 میلیارد تومان برای یکسال پرونده قانون مورد مجادله را مختومه کردند و حق پخش هم تقریبا برای نزدیک به 10 سال به بایگانی سپرده شد!
به هر حال شنیده می شود دبی اسپورت مبلغ 250 میلیون تومان برای پوشش تلویزیونی لیگ برتر فوتبال پرداخت می کند در حالی که پیشنهاد تلویزیون ایران به باشگاهه تنها 20 میلیارد تومان است ...
منبع:جهان نیوز
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.
بازگشت به صفحه سایر رسانه ها