چندی پیش جمعی از نمایندگان مجلس با انتشار بیانیهای خواهان علنی شدن دادگاه "م-هـ" شدند. از آن زمان تاکنون گفته میشود تعداد امضاها به 120 نفر رسیده است. اصل 165 قانون اساسی میگوید محاکمات باید علنی باشد مگر اینکه به تشخیص دادگاه، علنی بودن آن منافی عفت عمومی یانظم عمومی باشد، یا در دعاوی خصوصی، طرفین دعوا تقاضا کنند محاکمه علنی نباشد. مبتنی بر این اصل فقط سه مسئله است که محاکمه را غیرعلنی میکند. دادگاه "م-هـ" شامل هیچ یک از این مسائل نیست اما قاضی براساس ماده 188 آیین دادرسی که به رئیس دادگاه اجازه میدهد دادگاه را به تشخیص خود غیرعلنی کند، دادگاه "م-هـ" را غیرعلنی کرد. قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال 90 پس از دو سال در تاریخ 26/12/92 به تصویب شورای نگهبان رسید و به موجب ماده 569 آن پس از 6 ماه از تاریخانتشار در روزنامه رسمی لازمالاجرا است. تاریخانتشار این قانون 3/2/93 در روزنامه رسمی است. فلذا از تاریخ 3/8/93 مفاد این قانون حاکمیت دارد.
به موجب ماده 352 قانون آیین دادرسی کیفری جدید دیگر تشخیص رئیس دادگاه در مورد غیرعلنی بودن، ازشنبه گذشته منسوخ شده است. سئوال این است که آیا ریاست محترم دادگاه "م-هـ" همچنان میخواهد ادامه رسیدگی به اتهامات "م-هـ" را به صورت غیرعلنی برگزار کند؟ اکنون که مطالبه علنی بودن دادگاه از سوی جمع زیادی از نمایندگان مطرح شده و مطالبه مردم هم هست، آیا رئیس دادگاه به این مطالبه پاسخ مثبت میدهد؟ به نظر میرسد برگزاری غیرعلنی دادگاه با توجه به صراحت ماده 352 قانون آیین دادرسی کیفری دیگر وجهه قانونی ندارد.
2- رئیسجمهور محترم طی سخنانی در جمع مردم زنجان فرمودند: "درس اباعبداللهالحسین به ما درس برادری، وحدت و گذشت و قبول توبه از یکدیگر بوده است." و نیز فرمودند: "ما تابع همان حسینی(ع) هستیم که توبه حر را هم قبول کرد."
نمیدانم جغرافیای این سخن چیست و مختصات آن کدام است؟ مخاطب این سخن رئیسجمهور محترم کیست؟
چه کسی یا کسانی توبه کردند که امروز مقبول نمیافتد؟
چه کسی یا کسانی خواهان برادری و وحدت شدند که این خواسته مقبول نیفتاده و موجب رنجش رئیس جمهور محترم شده است؟ اگر این سخن رمزآلود رئیسجمهور محترم مربوط به سران فتنه و اهل فتنه است، باید آن را به فال نیک گرفت و امیدوار شد که ایشان اخبار مهمی از پشیمانی این جماعت و اظهار توبه آنان دارد که دیگران ندارند. اخباری که از اردوگاه اهل فتنه میرسد همگی حکایت از ایستادگی بر "دروغ تقلب" و موضع تبهکاری علیه اقتدار و امنیت ملی دارد اما معلوم میشود رئیسجمهور اخباری دارد که دیگران ندارند. باید به دنبال مستند این گفته باشیم.
امیرمومنان(ع) حداقل سه شرط را برای پذیرش توبه ذکر میفرمایند:
1- پشیمانی از گذشته
2- عدم برگشت به گناه برای همیشه
3- اعاده حقوق مردم به طوری که در قیامت، طلبکاری وجود نداشته باشد.
سران فتنه و دیگر عناصر فتنه کجا و کی و چگونه اعلام کردهاند از برپایی فتنه و به باد دادن امنیت و اقتدار ملی و همراهی با دشمنان نظام پشیمان شدهاند؟ آنها کی و چطور تضمین دادهاند که دیگر نقض عهد و پیمان نکنند و در انتخابات، رای مردم را که حق الناس است به رسمیت بشناسند؟
آنها در فتنه 88 مرتکب قتل نفس شدهاند. چگونه رضایت صاحبان دم را گرفتهاند، و در مدت هشت ماه آشوب که به مردم آزاری پرداختند و مزاحمت برای نظام فراهم کردند چگونه حقوق مردم را ادا کردهاند؟
حُر آن قدر مردانگی داشت که در اوج خصومت با امام حسین(ع) حاضر به اهانت به حضرت نشد و از همین باب راه نجاتی برای او باز شد. اهل فتنه قبل و بعد از انتخابات تاکنون باب اهانت به مقدسات نظام و مردم را هنوز مفتوح گذاشتهاند و از تریبون یزید و عمر بن سعد زمان یعنی رادیو آمریکا و رادیو بیبیسی همچنان بر طبل خصومت و اهانت به مقدسات و مردم میکوبند.
حر پس از توبه، خود را بدهکار نهضت حسینی میدانست و به همین دلیل جانش را برای امام حسین (ع) فدا کرد. اما سران فتنه و اهل فتنه هنوز خود را طلبکار از نهضت امام خمینی (ره) میدانند و به خود حق میدهند با موضع طلبکاری در براندازی نظام تلاش کنند و توقع دارند این حق طبق اصل 168 قانون اساسی به رسمیت شناخته شود. به همین دلیل شعار مرگ بر اصل ولایت فقیه را در عاشورای 88 به مردان خداجوی خود نسبت دادند! در حالی که همه میدانند این شعار مربوط به منافقین و سلطنتطلبان و مارکسیستها و.... بود.
اخباری که از سایتهای ضدانقلاب و مرتبطین با اهل فتنه رسیده حاکی از آن است حضرات هنوز بر شتر فتنه سوارند، هر چند مردم در قیام تاریخی 9دی این شتر را پی کردند. اما شترسواران همچنان در حال و هوای فتنه هستند و سرآشتی با نظام و توبه و انابه ندارند.
توبه، مردانگی و شرافت میخواهد و حُر یک مرد از این جنس بود. اما سران فتنه و اهل فتنه به خاطر یک مناقشه ملی، چوب حراج به استقلال و امنیت ملی زدند و نشان دادند از صفت مردانگی و جوانمردی عاری هستند. کسی که در یک مناقشه ملی به خاطر لجاجت و یکدندگی حاضر شود وطنفروشی کند و نرخ آن را هم در رادیو بیبیسی و رادیو آمریکا با صدور بیانیههای پی در پی اعلام کند، فاقد مردانگی است وبعید است موفق به توبه هم شود.
3- رئیسجمهور در آستانه محرم در جمع مردم زنجان به موضوع مهم امر به معروف و نهی از منکر اشاره فرمودند و نکات خوبی را مطرح کردند؛
الف- امر به معروف و نهی از منکر وظیفه همگانی است.
ب- امر به معروف و نهی از منکر باید وسیله ارتباط نزدیکتر جامعه به هم شود و موجب تفرقه نشود.
ج- از دیدگاه اسلام یک گروه آمر به معروف نیستند، همه مسئولند.
د- منکری بالاتر از فقر و بیکاری در جامعه نیست.
هـ- نخستین معروف، توسعه است، کشور باید در مسیر توسعه قرار گیرد.
و- اختلاف و تفرقه از منکرات است.
باید از این دیدگاه خوب رئیسجمهور در مورد امر به معروف و نهی از منکر استقبال کرد. کمترین فایده آن، این است که دولت با مجلس همکاری کند تا طرحی که به همین منظور در مجلس به عنوان حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر در جریان تصویب است با رفع نواقص آن به تصویب برسد.
باز کمترین فایده آن، این است که برخی از مسئولین از حاشیهسازی پرهیز کنند و به عنوان یک معروف بزرگ، کشور را در مسیر پیشرفت و توسعه قرار دهند و با منکرفقر و بیکاری، که از وظایف کلیدی دولت است مبارزه جدی داشته باشند.
منبع: روزنامه رسالت
انتهای پیام/